نگاهی به آیین برفی کردن در خمین
پس از آمدن نخستین برف، در برخی محله و روستاهای شهرستان خمین رسم بوده که با لطایف الحیل و با روش های تازه ای که شک برانگیز نباشد کمی برف برای اقوام و آشنایان بفرستند.
برای مثال، برف را در بسته ای می پیچیدند و در ظرف غذا می گذاشتند و به پسری که برنده آن است، رموز اغفال طرف و گریختن به موقع را گوشزد می کردند.
پسر اگر زرنگ بود با چهر ای حق به جانب سلام می کرد و می گفت: مادرم آش پخته، یاد شما بودیم، آنگاه ظرف را می داد و می گفت: بی زحمت ظرفش را خالی کنید.
اگر صاحبخانه ظرف را می گرفت، پسر پا به فرار می گذاشت و می گفت: باختید صاحبخانه داد می زد بگیرش.
اگر پسر را می گرفتند، صورت او را با دود و یا زغال سیاه می کردند و او را رها می کردند به هرحال بازنده می بایست یک آش رشته به فرستنده برف سور بدهد.
این رسم همچنان معمول است به ویژه در روستای ˈامامزاده یوجان ˈخمین هنوز بین اهالی تازگی دارد.
کارشناس باستان شناسی و مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی معتقد است: در پس انجام این رسم قدیمی، جهان بینی و فلسفه خاصی در بین مردمان زمان قدیم نهفته است.
ˈقاسم فضلیˈ این سنت را سمبل برکت بیان کرد و افزود: انجام این آیین قدیمی بشارت و مژگانی دادن به مردمی است که اقتصاد آنان به شدت به بارش نزولات جوی وابسته بود و از راه کشاورزی، دامپروری و باغداری امرار معاش می کردند.
وی با بیان اینکه، توجه به دگرگونی در فصول از دیرباز در تقویم و جشن های ایرانیان باستان مورد توجه بوده اظهار داشت: وابستگی زندگی گذشتگان ما به آب آنقدر ارزشمند بوده که با بارش نخستین برف پاییزی مقداری ازآن را در ظرف ارزشمند قرار داده و برای اقوام هدیه می بردند.
وی گفت: با بروز پدیده خشکسالی در سالهای اخیر، بها دادن به آیین و سنت های قدیمی و بازگو کردن آن برای نسل جوان، می تواند بیان عمق جهان بینی گذشتگان باشد که امور و فعالیت های آنان از روی درایت بوده است.
این کارشناس معتقد است؛ انجام سنت برفی کردن تنها سرگرمی برای پدران و اجداد ما نبوده، بلکه ریشه تاریخی در بستر آن نهفته و می توان آن را نوعی احترام به آب قلمداد کرد. / ایرنا
