هنگامي که حضرت آدم عليهالسلام به عرش نگاه کرد و نامهاي پنج تن آل عبا را ديد جبرئيل آنها را به او معرفي کرد و گفت: براي اين که توبهات قبول شود اين مطالب را بگو: «يا حميد بحق محمد و يا عالي بحق علي و يا فاطر بحق فاطمه و يا محسن بحق الحسن و يا قديم الاحسان بحق الحسين». هنگامي که حضرت آدم عليهالسلام پنجمين نام آل عبا را بر زبان آورد، اشک از گونه هايش سرازير شد و قلب او اندوهگين گرديد و گفت: چرا وقتي نام پنجمين نفر را بر زبان آوردي قلبم آزرده شد و اشک از ديدگانم جاري شد؟
در آن لحظه جبرئيل عليهالسلام شروع کرد به نوحه سرايي دربارهي مصائب امام حسين عليهالسلام و آدم عليهالسلام به همراه فرشتگان همگي گريستند. آن گاه جبرئيل عليهالسلام گفت: بر فرزندت حسين عليهالسلام در راه حق و عدالت، مصيبتي فرود ميآيد که همه مصائب، در برابر آن کوچک است. حضرت آدم عليهالسلام پرسيد: آن مصيبت چيست؟ جبرئيل عليهالسلام گفت: او تنها و غريب و بدون هيچ يار و ياوري و با لب تشنه به شهادت ميرسد.اي کاش آن امام را در سرزمين کربلا ميديدي که از شدت تشنگي، فريادش به آسمان بلند بود؛ اما کسي جز شمشيرها به کمک او نميشتابد. سر او را از قفا ميبرند و خيمهها و حرم او را غارت ميکنند و سر مقدس او و اصحاب و يارانش را به همراه بانوان حرمش در شهرها ميگردانند. ( ويژگيهاي امام حسين عليهالسلام. )
