عزاداري حضرت زکريا براي شهادت امام حسين
حضرت زکريا عليهالسلام از خداوند تعالي خواست که اسماء پنجگانه را به او بياموزد، خداوند متعال حضرت جبرئيل عليهالسلام را به سوي او فرستاد تا اسماء پنجگانه را به او ياد دهد.
وقتي حضرت زکريا عليهالسلام نام مبارک رسول خدا صلي الله عليه و آله و علي و فاطمه و حسن عليهمالسلام را بر زبان آورد، غم و اندوه از او برداشته شد، در اين هنگام وقتي نام حسين عليهالسلام گفته شد، بغض گلويش را گرفت و بسيار تعجب کرد و خطاب به خداوند عرض کرد:
پروردگارا! چرا هنگامي که نام چهار تن از آنها را بر زبان آوردم از غم و اندوه خويش خلاص شدم و آرامش خاصي به من دست داد، اما وقتي نام مبارک امام حسين عليهالسلام را بردم اشک از ديدگانم سرازير شد و غم من بيشتر شد؟
سپس خداوند متعال او را از حوادث عظيم و غم و اندوهي که بعد از او رخ ميدهد باخبر کرد و فرمود:
«کهيعص»؛ «کاف» نام کربلا است، «ها» به شهادت و اسارت خاندان رسول خدا صلي الله عليه و آله اشاره دارد، «يا» اشاره به يزيد ملعون است، «عين» اشاره به عطش امام حسين عليهالسلام است و «صاد» به صبر در راه حقيقت اشاره دارد. هنگامي که حضرت زکريا اين واقعه بزرگ را شنيد، سه روز مسجد را ترک نکرد و از ورود مردم جلوگيري کرد و براي امام حسين عليهالسلام گريه و ناله کرد و براي او عزاداري کرد و فرمود:
چگونه غم و اندوه اين مصيبت سخت را بر او فرو ميفرستي؟
آيا بر علي و فاطمه عليهماالسلام لباس عزا ميپوشاني؟
سپس گفت:
خداوندا! به من پسري عطا کن تا او در زمان پيري، عصاي دست من باشد و مرا به او علاقهمند ساز.
سپس خداوند حضرت يحيي عليهالسلام را به او عطا کرد و در مصيبت و شهادت فرزندش گرفتار کرد. ( بحارالانوار، ج 44، ص 223. )
