شيعه احکام دين را به آساني از امام ششم نقل ميکردند و اصول عقايد شيعه به دين جهت ممتاز است که بر مذهب جعفري و تعليمات فقه امام جعفر صادق عليهالسلام عمل ميکنند و اين راه مستقيمي است که از خاندان پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم رسيده و به سعادت و رستگاري منتهي ميگردد.
عقايد شيعه در غالب کتب مندرج است شيخ صدوق - شيخ مفيد - سيد رضي و مرتضي علامه حلي و شيخ بهائي رضوان الله عليهم اجمعين که از پيشوايان بزرگ اين فرقه ميباشند کاملا عقايد خود را تشريح کرده و در دسترس عموم مسلمانان گذاشتهاند و هر کجا به احتجاج برخورد کرده فتح و ظفر با اين فرقه بوده است چنانچه مأمون الرشيد بر اين عقيده بوده و احتجاجات مفصلي با کليهي علماء معاصر خود کرد و ثابت نمود دين صحيح و راه مستقيم تعليمات خانداني است که قرآن در آن خاندان وارد شده است.
ما عقايد شيعه و علل تفوق آنها را در مدارج علوم و فنون اسلامي در کتاب سر تفوق شيعه نگاشتهايم در اينجا منظور از سخن ما فداکاري و پافشاري حضرت امام جعفر صادق عليهالسلام در مقابل ابراز عقايد متنوع و بطلان افکار پريشان بود که در عصر آن حضرت هزارها حديث جعل کردند تا چهره زيباي حقيقت را بپوشانند و با برک و سازهاي احاديث جعلي شائبههائي ببندند تا حقيقت را از مجاز تشخيص نتوان داد و آن قدر در اين راه بر آن حضرت سخت گرفتند و تهديد کردند که از تعليمات خود دست بردارد تا پس از چندين مرتبه که شمشيري به سوي آن حضرت کشيدند او را به زهر مسموم و شهيد ساختند صلي الله عليه و عليهالسلام ابدا ما بقيت و بقي الليل و النهار.
شيعه ايمان به خداوند متعال و ملائکه و رسل و کتب آسماني و روز قيامت و قضا و قدر و بدا دارد - شيعه تصديق و اعتراف دارد که پيغمبر خاتم حضرت محمد رسول خدا در تمام آنچه که از آسمان فرود آمده ميباشد.
قلب شيعه اذعان دارد که عبادات و معاملات و اوامر و نواهي و خضوع و انقياد ظاهرا و باطنا متبع و به همين جهت در زبان شهادت به حقيقت وقوع آن ميدهد.
شيعه اماميه معتقد است که تعاليم اسلام سه نحو ميباشد: عقايد - عبادات - قوانين مقرره که حفظ سلسله نظام بشر بر آن مبتني است.
قوانين عبارت است از معاملات - حقوق متبادله - اصول اداره شئون مسلمين که محيط دين اسلام در تمام نقاط کره زمين در هر جمع و جامعهاي از لحاظ شئون دنيوي و سياست مدن و احکام و حقوق اجتماعي و آموزش و پرورش بر حسب زمان و مقياس سطح انديشه و فکر و رقاء ملي ميتواند از آن قوانين به حد کمال استفاده نمايد و با تطورات ملل جهان تطور و سير کمالي قانون را دريابد. فقه اسلام عبارت است از عبادات - احکام - عقود - ايقاعات که در فقه شيعه از طهارت تاديات مضبوط است.
شيعه اماميه معتقد است که دين اسلام جز علم و عمل نيست دين اسلام جز وظايف عقل و جسد نيست شيعه به تمام اصول عقيده و ايمان دين اسلام معتقد و به فروع آن از دستور خاندان نبوت عاملست.
در کتاب معاني الاخبار از حضرت صادق عليهالسلام روايت ميکنند که يکي از اصحاب آن حضرت عرض کرد: «ان من مواليکم من يعملون بالمعاصي و يقولون نرجو».
بعضي از دوستان شما اعمال ناشايستي ميکند و ميگويند اميدواريم به آمرزش يعني آمرزش را مرهون دوستي اهل بيت ميدانند و مرتکب زشت کاري ميشوند.
آن حضرت فرمود: «کذبوا والله ليسوا من موالينا فان من رجي شيئا عمل له و من خاف من شييء هرب منه.» حضرت صادق عليهالسلام فرمود به خدا قسم که دروغ ميگويند از دوستان ما نيستند.
زيرا هر که چيزي را بخواهد بايد براي به دست آوردن آن مجاهده نمايد و از هر چيز بترسد از او بگريزد و پرهيز کند.
يعني پيروان ما که شيعيان باشند بايد براي به دست آوردن رضاي خدا و بخشش پروردگار آنچه که موجب آمرزش ميشود و آنچه که سبب ترضيه خاطرها ميباشد مبارزه کند محبت ما تنها براي آمرزش کافي نيست بايد اصول عقايد و فروع احکام هم چنان با تقوي و پرهيزکاري عمل شود که «انما يتقبل الله من المتقين» آنگاه دوستي و محبت ما راهنماي سعادت است براي ايشان.
در روايات ديگر هم از اين گونه مباحث بسيار است که ميفرمايد جاي خلافکار در جهنم است اگر سيد قريشي باشد و پرهيزکار در بهشت است اگر سياه حبشي باشد.
و نيز شيعه را به کسي اطلاق ميکند که قدم به قدم بدون افراط و تفريط تابع و مطيع اوامر اهل بيت اطهار (ع) بوده باشد.
پس با اين مقدمه فقط صرف اميد - صرف مسلماني - صرف تظاهر و رياکاري از نظر نتيجه اميدبخش نيست.
در امامت ابيعبدالله جعفر بن محمد الصادق عليهالسلام گويند:
ابان بن تغلب از حضرت صادق عليهالسلام روايت ميکند که فرمود در تفسير آيه «هل يستوي الذين يعلمون و الذين لا يعلمون» [1] .
فرمود نحن الذين يعلمون و عدونا الذين لا يعلمون و شيعتنا اولوالالباب
پی نوشت ها:
[1] مناقب ابنشهرآشوب ج 6 ص 298.
