خواندن فکر ابوهاشم

 

ابوهاشم جعفری می‏گوید: روزی که یحیی پسر امام علی النقی علیه‏السلام از دنیا رفت بدیدن آن حضرت رفتم. وقتی نگاهم به ابومحمد (امام حسن عسکری علیه‏السلام ) افتاد در خاطرم گذشت که قصه‏ی یحیی و ابومحمد در این وقت دقیقا مانند قصه امام موسی کاظم علیه‏السلام و اسماعیل پسر امام جعفر صادق علیه‏السلام است که بعضی اسماعیل را امام می‏دانستند و حق تعالی اسماعیل را پیش از امام جعفر صادق علیه‏السلام از دنیا برد تا امامت به امام موسی کاظم علیه‏السلام تعلق گیرد. در این فکر بودم که امام علیه‏السلام ملتفت به من شد و فرمود: «بلی ای اباهاشم! حق تعالی در حق ابومحمد بعد از برادرش چیزی را ظاهر ساخته که کسی را علم به آن نبوده چنانچه در جدم امام موسی علیه‏السلام بعد از فوت اسماعیل ظاهر ساخته بود و این امر چنان است که در خاطر تو می‏گذرد اگرچه بعضی گمراهان خوششان نمی‏آید. ابومحمد بعد از من امام و راهنماست و نزد اوست علمی که خلق به آن محتاج می‏باشند و اسباب و علامات امامت با او است.» پس من آن حضرت را دعا کردم و امام خود را شناختم. [1] . 

پی نوشت ها:
[1] کشف الغمه.