وضوی امام سجاد

اما وضوء، به راستی که نور و پاکیزگی از گناهان و اولین مقدمه نماز است، امام علیه‏السلام همیشه با طهارت و با وضو بود، راویان درباره خضوع و خشوع آن بزرگوار در پیشگاه خدا در حال وضو گرفتنش نقل کرده‏اند، و می‏گویند: وقتی که می‏خواست وضو بگیرد رنگ مبارکش زرد می‏شد، کسانش می‏گفتند «این چه حالی است که موضوع وضو گرفتن بر شما عارض می‏شود؟» در پاسخ ایشان راجع به خوف و خشیت خود در حضور پروردگار می‏فرمود: «آیا می‏دانید که در حضور چه کسی ایستاده‏ام؟» [1] . 

امام علیه ‏السلام اصرار داشت که مبادا کسی در وضو گرفتن به او کمک کند و خود شخصا آب برای وضویش تهیه می‏کرد و پیش از خواب وضو می‏ساخت، وقتی که نیمه شب از خواب برمی‏خاست، اول مسواک می‏کرد سپس به وضو گرفتن می‏پرداخت و بعد رو به نماز می‏آورد. [2] .

پی نوشت ها: 
[1] درر الابکار: ص 70، نهایة الادب: 21 / 326، سیر اعلام النبلاء: 4 / 238، الاتحاف بحب الأشراف: ص 49 و اخبار الدول: ص 109. 
[2] صفة الصفوة: 2 / 53.