«فراگير شدن ظلم و جور»، از نشانههاي معروف ظهور حضرت مهديعليه السلام است. اين نشانه در روايات بسيار، به چشم ميخورد. در بعضي به همين عنوان کلي، مورد اشاره قرار گرفته؛ چنانکه در روايت معروفي - با سندهاي گوناگون - آمده است: «يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الاَرضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً»؛ [1] «خداوند به وسيله ظهور مهديعليه السلام زمين را پر از عدل و داد ميسازد، پس از آنکه از ظلم و ستم پر شده باشد».
گفتني است در اينجا سخن از زياد شدن ظلم و جور و گناه و کم شدن افراد صالحاست؛ نهاينکه همه مردمکافر شوند، ياافراد صالحاصلا وجودنداشته باشد! در همان زمان، که همه جا را تباهي فراگرفته وابرهاي تيرهگناه سايهافکنده، بايد افراد پاکباخته، متعهد وصالح، زمينه قيامآن حضرت راآماده سازند ودرحمايت از آن منجي بزرگ به جهاد برخيزند.
در روايات - در حالي که از زياد شدن ستم، به عنوان نشانه ظهور ياد شد - به اين نکته نيز اشاره شده که جامعه منتظر مهديعليه السلام، بايد در به پا داشتن ارزشها و مبارزه با ضد ارزشها، تلاش جدّي کرده، به تهذيب نفس بپردازند و... .
پی نوشت ها:
[1] الکافي، ج 1، ص 338 و...
