یک بار، یک گروه از مردم در شب بر روی سنگ در حال سفر بودند. صدا از آسمان آمد که هر کس از این سنگها برندارد پشیمان خواهد شد و هر کس برندارد پشیمان خواهد آمد. و مردم از این حرف تعجب کردند که چرا اگر برنداریم پشیمانیم و اگر برداریم .....
به هر حال، برخی از افراد سنگ برداشتند و برخی بر نداشتند. صبح وقتی که آنها به خانه های خود رسیدند ، دیدند که سنگ به الماس تبدیل شده است. در این حال، کسانی که سنگ برنداشته بودند تاسف خوردند و گفتند: "ای کاش فقط تعدادی را برداشته بودیم. " و افرادی که برخی از سنگ ها رو با خود آورده بودندآنها هم شروع به تأسف خوردن کردند که" چرا ما سنگ های بیشتری را برنداشتیم،" هر دو طرف در آخر کار با حسرت روبرو شدند.
دوستان عزیز، این همان اتفاقیه که در روز قیامتبای ما می افتد. کسانی که وقت خود را در همه چیز بی فایده صرف کرده اند با حسرت به کسانی که یک موقعیت بزرگ را در بهشت با صرف وقت خود را در راه خدا ( علیه السلام )انجام داده اند می کنند بنا بر این، کسانی که به یک موقعیت در بهشت رسیدن با نگاه کردن به کسانی که بیشتر از آنهاکار خوبانجام داده اندنیز حسرت می خورندو آرزوی موقعیت بالاتری را دارند افسوس کاش ما همه آن کارها را انجام داده بودیم.
ترجمه از: ezsoftech
