امام باقرعليه السلام فرموده است: «... خروج سفياني و يماني و خراساني در يک سال و يک ماه و يک روز واقع خواهد شد؛ با نظام و ترتيبي همچون نظام يک رشته که به بند کشيده شده است. هر يک از پي ديگري [ميآيد] و جنگ قدرت و هيبت از هر سوي فراگير ميشود. واي بر کسي که با آنان دشمني و ستيز کند! در ميان پرچمها راهنماتر از پرچم يماني نباشد که آن پرچم هدايت است؛ زيرا دعوت به صاحب شما ميکند و هنگامي که يماني خروج کند، خريد و فروش سلاح براي مردم و هر مسلماني ممنوع است. چون يماني خروج کرد، به سوي او بشتاب که همانا پرچم او پرچم هدايت است. هيچ مسلماني را روا نباشد که با آن پرچم مقابله کند. پس هر کس چنين کند او از اهل آتش است؛ زيرا او به سوي حق و راه مستقيم فرا ميخواند». [4] .
خروج يماني، اجمالاً از نشانههاي حتمي ظهور است؛ هرچند جزئيات و چگونگي قيام وي روشن نيست. امام صادقعليه السلام همزماني خروج سفياني و يماني را اين گونه وصف فرموده است: «يماني و سفياني همچون دو اسب مسابقهاند». «اليَمانِيُ وَالسُّفيانِيُ کَفَرَسَي رِهانٍ» [5] .
پی نوشت ها:
[1] الکافي، ج 8، ص 310، ح 483 والغيبة، ص 252، ح 11.
[2] الغيبة، ص 253، ح 13.
[3] تاريخ غيبت کبري، ص 525.
[4] الغيبة، ص 369، باب 13، ح 13.
[5] همان، باب 18، ح 15.
