مجموعه اشعار اجرا شده توسط حاج عبدالرضا هلالي

واحد اجرا شده در دومین اجتماع مدافعان حرم

زینب اگر نبود امامت تمام بود شکر خدا که سایه او مستدام بود
بعد از حسین پایه گذار قیام بود او خشم ذوالفقار علی در نیام بود
در انقلاب ماریه صاحب سهام بود اخت الحسین و واجبه الاحترام بود
اعجاز کار اغلب اوقات زینب است تنها نما که ذات خدا مات زینب است
تسخیر شام و کوفه فتوحات زینب است قرآن و روضه جزو مهمات زینب است
یک زن که مردها از غیرتش خجل تفسیر یا معز و تجلی یا مذل
غم در رکاب محمل او مانده پا به گل سجاد را امامت از او گشت منتقل
بانوی ما برای خودش یک امام بود
ناموس حق عقیله عفیفه مکرمه طبق حدیث عالمه بی معلمه
ارواح و جن و انس و ملک خادمش همه روحش شبیه شیشه ای از نور قائمه
اما برای دیدن اولاد فاطمه در کوچه های شام چرا ازدحام بود
در خیمه گاه شور و نشور قیامت است معجر به باد و هنگام غارت است
او نور مطلق است به معجر چه حاجت است او را اسیر سلسله خواندن جسارت است
زینب به بند عشق و اسیر ولایت است سر را به چوب ناقه زدن یک پیام بود
بی بی شام و کوفه و خاتون کربلا سرگشته حوالی هامون کربلا
ای امتداد سرخی گلگون کربلا ای شاه بیت آنهمه مضمون کربلا
مثل همیشه وصف تو یک فکر خام بود

شور اجرا شده در دومین اجتماع مدافعان حرم

من کویر خشکم اما میزنم دل و به دریا
ذکر مهدی تا قیامت عمه جان زینب کبری
(( سیدتی یا زینب... ))

ابوفاضل اگه ماهه توئی خورشید عشیره
به خدا خود حسینم برا خواهرش میمیره
(( سیدتی یا زینب... ))

بی وضو اسمتو بردن به خدا بی ادبیه
تو بهشتم برای تو میسازیم ما زینبیه
(( سیدتی یا زینب... ))

شاهی ز گدا سازد جود و کرم و فضلش
دنیا به علی نازد مولا به ابالفضلش
رویای رنگین شبهای من
ای شور شیرین دنیای من
(( عشق است ابوفاضل... ))

عمریست که دارم من سر در کف فرمانت
عالم شده مشتاق فریاد حسین جانت
قربان چشمان جادوی تو
آن قد و بالای دلجوی تو
(( عشق است ابوفاضل... ))

در دایره خلقت تو نقطه پرگاری
شیر اسد الخیبر الحق که علمداری
از وقتی سر مست سقا شدم
من تحت تائید زهرا شدم
(( عشق است ابوفاضل... ))

اجرا شده در 24 خرداد 92

من که از عشق تو مستم با تو بودم با تو هستم
کاشکی وقت مردن من باشه تو دست تو دستم
سایه ی تو رو سرم مادرت مادرم
حالا که ارباب توئی پس منم نوکرم
حرم ندیده جون بدم نمیشه باورم
(( سیدی یا ثارالله یا اباعبدالله ))

جنت من هیئت تو عزت من دولت تو
کام من وقت تولد وا شده با تربت تو
کرب و با کربلا امید آخریم
کرب و با کربلا کی حرم می بریم؟
کرب و با کرب و بلا خونه ی مادریم
(( سیدی یا ثارالله یا اباعبدالله ))

اجرا شده در نیمه شعبان 92

اجرا شده در نیمه شعبان 92

یا ایها العزیز دل مستمندها
ای سربلندی همه ی سربلندها
ای سال نو که لحظه ی تحویلت آمده
ای سینه اختتامیه این روندها
ای بیت آخر غزل و مثنوی و شعر
وی مصرع نهایی ترجیع بندها
ای روزگار وصلف تو شیرین تر از عسل
وی علت کسادی بازار قندها
ای موج زلفت علت موج الحسین ها
وی گیسوی تو قبله گیسو کمندها
ای نیم تو فاطمه و نیمه ات علی
وی منتهای آرزوی خوش پسندها
تو آمدی که عالم و جاهل سرند شد
ترکیب بندها همه ترکیب قند شد
حالا که غیبتت به درازا کشیده است
شاید خدا تو را شب یلدا کشیده است
میخواست ما گدای تو باشیم اگر تو را
پروردگار اینهمه آقا کشیده است
اصلا فقط به خاطر تو وقف هیئتیم
ما را به عشق توست که اینجا کشیده است
این چارشانه بودن و این قد معتدل
یعنی تو را به تماشا کشیده است
یوسف اگر که سر ببرد کم گذاشته
از بس تو را خدای تو زیبا کشیده است
اصلا تو با رسول خدا مو نمیزنی
از بس که صورت تو به زهرا کشیده است
از هر جهت که فکر کنم ماه کاملی
شاید خدا عکس خودش را کشیده است
صبرت حسن شجاعت تو رفته بر حسین
یعنی تو را برای دل ما کشیده است
از هرچه بگذریم سخن دوست خوشتر است
وقتی که غیرت تو به سقا کشیده است
مصراع بعد گفته ی افراد مذهبیست
شرم و وقار و حجب و حیای تو زینبیست

اجرا شده در نیمه شعبان 92

جام می دارم در آغوش ساقی اومد رفتم از هوش
بس که امشب مست مستم اسممو کردم فراموش
دنیا چراغون شده ریسه بندون شده
یوسف زهرا اومد لیلی مجنون شده
جمکران تو قبله ی خاک ایرون شده
(( یا اباصالح مدد اباصالح... ))

نوکر تو زیر دینه پادشاه عالمینه
پرچم روز ظهورت یا لثارات الحسینه
شادی بی تو غمه اینه حرف همه
کاش با ظهورت بشیم زائر علقمه
از اونجا دسته جمع بریم حرم فاطمه
(( یا اباصالح مدد اباصالح... ))

خوش به حال مهزیارت یک شبی بوده کنارت
کاشکی باشم من یکی از سیصد و سیزده تا یارت
لحظه لحظه می رود دلم به سوی تو
ذره ذره می شود در آرزوی تو
به هر دو عالم ندهم تار گیسوی تو
(( یا اباصالح مدد اباصالح... ))

اجرا شده در نیمه شعبان 92
سامرا ندیدمت نجف پای ایوون طلا ندیدمت شب جمعه ها تو صحن و حرم کرب و بلا ندیدمت
بین سقا خونه و پنجره فولاد رضا ندیدمت
عرفه، مدینه و سعی و صفا، کوه منا ندیدمت صبح جمعه ها دعای ندبه ها و گریه ها ندیدمت
عمریه دارم میگ آقا بیا آقا بیا ندیدمت
امون از این جدایی خیلی سخته خدایی
آقا جون پس کجایی؟ کی میایی؟

یبن طاها یبن یاسین یبن قدر و هل عطی آقا بیا تو رو جون مادرت منتقم کرب و بلا آقا بیا
تا واسه بقیع بسازیم صحن و گنبد طلا آقا بیا
وارث الحجاز، شهریار، مرد تک سوار آقا بیا دیگه بسه واسه شیعه شب و روز انتظار آقا بیا
واسه انتقام یاس مدینه با ذوالفقار آقا بیا
منجی شیعه هایی واسه دردا دوایی
آقاجون پس کجایی؟ کی میایی؟

اجرا شده در ولادت حضرت علی اکبر (ع) شعبان 92

اگر از کوی تو ای دوست برانند مرا بازآیم اگرم باز نخوانند مرا
آنقدر بر در این خانه بکوبم سر خویش تا که از باده ی وصلت بچشانند مرا
شدم ای دوست سگ قافله عشاقت به امیدی که به کوی تو رسانند مرا
نظری گر تو نمایی به من خاک نشین به روی دیده گردون بنشانند مرا
چشم امید ندارم به کسی غیر حسین اگرم سوی جهنم بکشانند مرا
دست من گیر که این دست همان است که من
سالها از غم هجران تو بر سر زده ام

اجرا شده در ولادت حضرت علی اکبر (ع) شعبان 92

دیشب از عشق چشم من تر بود
عاشقی حرف ما و دلبر بود

دلِ گم گشته ام مرا می برد
دلم از كودكی كبوتر بود

تا سر كوچه ی خدا رفتم
كه پُر از چشمه های كوثر بود

چشم من بود و دامن ساقی
دست من بود و لطف ساغر بود

من ز هوش و دلم ز دستم رفت
كار پیمانه های آخر بود

كار دل، كار عشق دست تواند
هم خدا، هم حسین مست تواند

جلوه ای كن به رسم دلبریت
تا بریزیم سر به سروریت

درِ بازارِ بردگان وا شد
یوسف آمد برای نوكریت

كعبه افتاده است دنبالت
با خیالِ رخِ پیمبریت

تو علی هستی و علی مانده
ماتِ اعجاز تیغ حیدریت

چقدر مثل فاطمه هستی
به فدای شكوه كوثریت

آمدی عشق در به در شده است
امشب ارباب ما پدر شده است

باز كن چشم عالم آرا را
خیره كن چشم های دنیا را

نخوری چشم ای تو چشم حسین
بس كه چشمت ربوده دل ها را

نوه ی ارشد امیر عرب
می دهی عطر نام زهرا را

ای علمدار دوم این قوم
می بری رونق مسیحا را

آرزوی حرا دو ركعت توست
تا ببیند دوباره طاها را

صخره ای موج را به هم كوبید
روی دوشش گرفت دریا را

پَرِ سجاده های مادر تو
می برد دودمان لیلا را

سیب سرخی و زاده ی ارباب
یوسف خانواده ی ارباب

شاه زاده امیر میدان ها
مثل عباس مرد طوفان ها

نفس دشت ها بریده ز تو
تند باد شگفت جولان ها

كوه ها خاك پای تن تنه ات
شاه بیتِ لبِ رجز خوان ها

به علی رفته ای در اوج نبرد
می زنی خنده بر پریشان ها

زَهره ها را دریده ای یعنی
هیچ كس نیست بین میدان ها

از امیران كربلا هستی
چقدر شكل مرتضی هستی

گره ای تا زدی دو ابرو را
به هم آمیختی تو شش سو را

همگی قبر خویش را كندند
تا كه دیدند تیغ و بازو را

تیغ رقصید و آسمان بشنید
ضربه ات را صدای هوهو را

طپش قلب خیمه ها آمد
تا گشودی سپاه گیسو را

آمدی تا پس از عمو گیری
پای محمل ركاب بانو را

از مِیِ عشق باده ای داریم
به چه ارباب زاده ای داریم!

روشنی های آسمان حسین
ای نشانیِ بی نشان حسین

روی چشم تو ابروان پدر
روی دوش تو گیسوان حسین

آه! داوود حضرت ارباب
ای اذان گوی كاروان حسین

بعد آوای دلنشین تو بود
نوبت گفتن اذان حسین

قُوَت زانوان بابایی
ای مسیحاترین جوان حسین

مادرت هیچ، بین بهت حرم
رفتنت می برد توان حسین

از نگاهت عزیز زهرا سوخت
رفتی از رفتن تو لیلا سوخت

اجرا شده در ولادت حضرت علی اکبر (ع) شعبان 92
من که از عشق تو مستم با تو بودم با تو هستم
کاشکی وقت مردن من باشه تو دست تو دستم
سایه ی تو رو سرم مادرت مادرم
حالا که ارباب توئی پس منم نوکرم
حرم ندیده جون بدم نمیشه باورم
(( سیدی یا ثارالله یا اباعبدالله ))

جنت من هیئت تو عزت من دولت تو
کام من وقت تولد وا شده با تربت تو
کرب و با کربلا امید آخریم
کرب و با کربلا کی حرم می بریم؟
کرب و با کرب و بلا خونه ی مادریم
(( سیدی یا ثارالله یا اباعبدالله ))

مهر زهرا تو نگاته علقمه دار الشفاته
بچه شیر شیر خیبر خون حیدر تو رگاته
ابروی تو ذوالفقار یا ابالفضل مدد
یکصد و سی و سه بار یا ابالفضل مدد
داد میزنم با افتخار یا ابالفضل مدد
(( حبیبنا یا بالفضل سیدی یا بالفضل ))

دست زینب بی بهونه میزنه موهاتو شونه
با وجود تو به والله هر روزم روز جوونه
ای نصب تو اصیل کرمت بی بدیل
گهواره خواب تو پرای جبرئیل
به پر قنداقه تو دست عیسی دخیل
(( ای گل حیدر مدد علی اکبر مدد ))

اجرا شده در جلسه هفتگی هفتم تیر ماه 92

با نور خود سرشت مرا ناب ناب کن من را برای نوکری ات انتخاب کن

هر چند بد حساب شدم، بی وفا شدم اما مرا ز گریه کنانت حساب کن

من را به حق مادرت ارباب رد مکن امشب بیا به خاطر زهرا ثواب کن

اول به دست خالی من یک نگاه ... آه درمانده را اگر دلت آمد جواب کن

در فتنه خیز غفلت و آفات و ابتلا قلبم ز دست می رود آخر، شتاب کن

یک گوشه از تجلی خود را نشان بده یک شب برای عاشق خود فتح باب کن

در آتش فراق حریم الهی ات این قلب بی‌کشیب مرا کم عذاب کن

من را ببر به جنت الاحرار کربلا با مسلم و حبیب و وهب ، هم رکاب کن

ما تشنه‌ی بصیرت عباس گونه ایم در قلب های سینه زنان انقلاب کن

شیب الخضیب فاطمه ! من کشته‌ی توام این چهره را ز خون گلویم خضاب کن

اجرا شده در جلسه هفتگی هفتم تیر ماه 92

وقتي حسين آمد و دست مرا گرفت حس ميكنم كه دور و برم را خدا گرفت

بانيِّ روضه هايِ تو در عرش فاطمه ست در هيئتِ بهشت ، عزايِ تو را گرفت

سينه زنانِ تو همگي عيسَوي دَمَند پس ميشود ز نوكران تو هم شفا گرفت

عالم بدون كرب و بلا ارزشي نداشت عشق حسين آمد و دنيا بها گرفت

فردا اسير ِ هول قيامت نميشود امروز زير پرچمتان هركه جا گرفت

بوي بهشت ميرسد از هيئتِ حسين از بس ملك رسيد و سپس ارتقا گرفت

اذن زيارت حرمت دست زينب است بايد فقط ز خواهر تو كربلا گرفت

هنگامه ي قيامت دنيا مُحَرم است موج الحسين آمد و دل را فرا گرفت

هر ذره بي حسين زمين گير ميشود هر دانه اي ز خاك حسين گفت و پا گرفت

آزاده نيست هركه غلام حسين نيست واي از دلِ كسي كه به نام حسين نيست

اجرا شده در جلسه هفتگی هفتم تیر ماه 92

چشم وا کردم و پرپر شدنت را دیدم نیزه در نیزه غریبانه تنت را دیدم

زیر پامال کبود سم مرکب ها، نه به روی دست ملائک بدنت را دیدم

گرچه نشناختمت وقت عبور از گودال عمه می‌گفت تن بی کفنت را دیدم

گیسویت بر سر نی شعر غریبی می‌خواند زلف خونین شکن در شکنت را دیدم

قاری من سر نیزه ز عجائب گفتی شام، تفسیر غریب سخنت را دیدم

آه یعقوب شده چشم من از روزی که به تن تیره دلی پیرهنت را دیدم

خیزران شیفته‌ی ساحت لب هایت شد چشم وا کردم و زخم دهنت را دیدم

تا سحر قلب تنور از غم تو آتش بود عطر گیسوی تو و ... سوختنت را دیدم