يکي از پديدههايي که در سال ظهور اتفاق ميافتد و در شمار نشانههاي ظهور از آن ياد شده است، بارانهاي پياپي است که تا آن روز مانند آن ديده نشده است.
اين بارانها زمينه آبادي و سرسبزي زمين را فراهم ميکند و به بهبود وضع زمين منجر ميشود؛ چنانکه امام صادقعليه السلام ميفرمايد:
«اِنّ قُدّامَ القائِمِعليه السلام لَسَنَةٌ غَيْداقَةٌ يَفْسُدُ فِيها الثَّمَرُ فِي النَّخْلِ فَلا تَشُکُّوا فِي ذلکَ» [1] ؛ «در آستانه [قيام] قائمعليه السلام سالي پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روي نخل ميپوسد. پس در اين ترديدي به خود راه ندهيد».
بارش اين مقدار باران پياپي، کمسابقه و يا بيسابقه است. البته احتمال ديگري نيز وجود دارد که اين بارانها، هم زمان و در همه جاي زمين ببارد، در اين صورت، ميتواند جنبه اعجاز داشته باشد.
امام صادقعليه السلام نيز فرمود: «اِذا آنَ قِيامُ القائِمِ مَطَرَ النَّاسَ جَمادِي الآخِرةِ وَعَشْرَةَ اَيّامٍ مِنْ رَجَبَ مَطَراً لَم يَرَ الخَلايِقُ مِثلَهُ...» [2] ؛ «وقتي که زمان قيام قائمعليه السلام فرا رسد، بر مردم باران فرو خواهد ريخت؛ در ماه جماديالثاني و ده روز رجب؛ باراني که مانندش ديده نشده است.»
پی نوشت ها:
[1] کتاب الغيبة، ص 449؛ کشفالغمة، ج 2، ص 461.
[2] الارشاد،ج 2، ص 381؛ روضة الواعظين، ج 2، ص 264؛ کشفالغمة، ج2، ص 463.
