مجموعه اشعار اجرا شده توسط استاد حاج منصور ارضی

هجران کشیده ایم و نشان از نگار نیست *** کو عاشقی که بر غم هجران دچار نیست
ماندن در انتظار امید طلوع صبح *** بی فایده است گر دل شب زنده دار نیست
دیگر خدا محل به دعامان نمی دهد *** بر قول و فعل اهل گنه اعتبار نیست
دور از حبیب دل به تغافل سپرده ایم *** این رسم عاشقی ِ دل بی قرار نیست
بی اشتیاق گفتن ذکر فرج چه سود *** کوثر بدون لطف عطش خوشگوار نیست
غافل ز یاد یار به غم مبتلا شدیم *** آیینه ی من از اثرات غبار نیست
ما زنده می شویم به ذکر غم حسین(ع) *** دلمرده است آنکه دلش سوگوار نیست
چون کربلا بنا به دل عاشقان اوست *** کو عاشقی که با حرمش همجوار نیست

هر چه مشغول خودم غافل از آقای خودم *** آنچه مشغول توام یاور فردای خوردم
من به خود نامَدَم اینجا که به خود خرج شوم *** بی تو ای صاحب من فانیِ دنیای خودم
خیر دنیای من ای دوست فقط طاعت توست *** پس به همراهی تو ناصر عقبای خودم
جز به "قو انفسکم" نوبت "اهلیکم" نیست *** بیش تر از دگران ضامن تقوای خودم
نیت خالص اگر حاصل این دل نشود *** گر دَم از عرش زنم باز سر جای خودم
من به جز نوکری ات عمر گران را ندهم *** یارم آقاست و من نوکر آقای خودم 
هر که بهر کسی گردد من در پی تو *** در پی گمشدۀ این دل شیدای خودم
از خدا خواسته ام تا ز تو غافل نشوم *** پس نجاتم بده از چون و چراهای خودم
با نگاهی تو مرا پاک ز عصیانم کن *** تا شَوَم خاکِ رَه سید و مولای خودم
زندگی طعم تو گیرد به صفایت سوگند *** گر حراست کنم از منصبِ والای خودم
کربلایی نکند وعده بسیار مرا *** تو بگو می بَرَمت باز به امضای خودم

به خاک حُجره رُخَش را چو آشنا می کرد *** گرفته بود دلش، یاد کربلا می کرد
اگر غریب نبود پس چرا چنان مادر *** برای آمدن مرگ خود دعا می کرد
به یاد کوچه زمین می نشست و بر می خواست *** درون خویش یقین یاد مرتضی می کرد
نبود خواهرش آنجا وگرنه در حُجره *** ز روی چهره او خاک را جدا می کرد
میان حُجره غریبانه دست و پا میزد *** جواد را ز نوای جگر صدا می کرد
پس رسید و به دامن گرفت راس پدر *** و سِرّ روضه سر بسته برملا می کرد
نهاد چهره خود را به چهره بابا *** اشاره ای به علی اکبرش رضا می کرد

سحر برای دلم فرصتی مناسب بود *** که گفته؟ یار دل من ز دیده غائب بود
مرا به حال خودم وا نمی گذاری هیچ *** کدام لحظه عمرم بدون صاحب بود
کدام روز گذشته ز عمر شیرینم *** که مخفی از نظرم آن جمال جاذب بود
امامِ حاضرِ من غائبت نمی خوانم *** شبانه روز نگاهت مرا مراقب بود
من و جدایی از دلبرم خدا نکند *** که بود آنکه همیشه مرا مواظب بود
چنان به دیده مردم سفارشم کردی *** که گویی از تو به من احترام واجب بود
به احترام تو هم که شده غلام شما *** چه خوب بود که بر نفس خویش غالب بود
گذشته های نه چندان گذشته از شهدا *** هماره در نظرم خاطرات جالب بود
شبانه روز از آن لحظه ای که یادم هست *** به کربلای دلم ذکری از مصائب بود
همیشه کنج تنورِ دلِ مسلمانم *** به گوش خسته دل روضه های راهب بود
برای ناحیه خواندن همیشه عاشوراست *** برای هر که مجنون حسین طالب بود

می نویسم من از جلوه های قدوسی *** جلوه های رنگارنگ، جلوه های طاووسی
جلوه ای که اسمش نیست بین هیچ قاموسی *** جلوه ای که میریزد در ممالک طوسی
با تو هستم ای زائر که به نور مانوسی*** جلوه میکند این نور لحظه های پابوسی
پس تو خاک بوسی کن امام هشتم را *** بر زمین بریز اینجا کاسه های گندم را
تا به آسمان پل زد آسمان هشتم را*** روی غصه هامان ریخت ناگهان تبسم را
تا به عشق هشتم بُرد دسته دسته مردم را *** ما که یا علی گفتیم سرگشود این خم را
ما مدینه ای بودیم داد دست ما قم را *** پس همیشه می خوانیم اَین استجیرکم را
میل میکنم امشب با کمی عسل خوردن *** با علی علی گفتن، با رضا رضا گفتن
قصه های آن آهو سرگذشت ایران است *** آهویی که حالا در دامن خراسان است
آهویی که آزاد است، آهویی که خندان است *** در نگاه خورشید و در پناه باران است
اسم سرزمین ما سرزمین ایران است *** این هم از دعاها و گریه های سلمان است
ما که آهوی عشقیم، آهوی خراسانیم *** عاشق علی هستیم، بچه های سلمانیم
آستان او عرش است، بام و گنبدش اینجاست *** گرچه او زمینی نیست رفت و آمدش اینجاست
او که در شهودی نیست، خاک مشهدش اینجاست *** بضعه ای که احمد گفت پس یقین خودش اینجاست
قطعه ای هم از خاک پاک احمدش اینجاست *** پس مدینة الزهرا فیض مرقدش اینجاست
پس مدینه اینجا هم شعبه خدا دارد *** خوش به حال هر کس که در دلش رضا دارد
گر چه چهارده سوره بضعه های توحیدند *** بضعة الرسولی را بر شما پسندیدند
پیش سوره شَمسَت آفتاب می دیدند *** از نگاه والنجمت شب ستاره می چیدند
توی باغ یاسینت یاسها در خشیدند *** دور مرقدت آقا عطر کعبه پاشیدند
امشب از نگاه تو آفتاب می گیرم *** از قدوم تو خاک بوتراب می گیرم
هرزه ای علف بودم که مرا نشان کردی *** تو مرا خریدی و مثل زعفران کردی 
قیمت محبت را در دلم گران کردی *** بال خاکی ام را هم رنگ آسمان کردی
تا که یا علی گفتم در دلم مکان کردی *** صحن مسجد دل را صحن جمکران کردی
یک عصا بزن بر من راه بسته را وا کن *** چشم بی نصیبم را ندبه خوان آقا کن
باز آخر شعرم گریه می کنم غم را *** دست من بده امشب روزی محرم را
باز هم شما پُر کن کاسه های چشمم را *** باز هم بخوان آقا مقتل محرم را
روضه های مکشوف و روضه های مبهم را *** روضه ای که خَم کرده هر چه قامت خم را

السلام ای دلیل کرمنّا *** ای به عالم امام، آمنّا
به مسلمانی خودت سوگند *** طاعتت واجب است سلّمنا
این عبارت نوشته بر قلبم *** از ازل بوده ام تو را منّا
از ازل تا ابد به این سخنم *** ما همه بنده ایم ارحمنا
شاهد اینکه در رکاب توام *** و هو آیة له انّا
و خلقنا له به ما خواندی *** و مطاعاً و رحمتً منّا
مرده بودیم زنده مان کردی *** و لقدهُ ذکر اَیحَینا
شیعه فاطمه تویی و من *** شیعه تو قسم به انزلنا
حجةالله ما تویی آقا *** حجةالله علی الحجج زهرا (س)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سوره های فصیح و رحمانی *** آیه های بلیغ و سبحانی
تویی و آل پاک اطهارت *** کلمات کریم و قرآنی
علّم الآدم از تو می گوید *** ای به اسرار نوح نورانی
"اُذکروا نعمتی" تویی آقا *** بَه چه زیبا نماز می خوانی
"و اقم الصلوة" را مظهر *** امر "اتوا الزکوة" را بانی
خاشعین را عبادتت مظهر *** خازعین را چراغ رضوانی
هر سحر از میان سجاده *** آسمان را کنی چراغانی
نیمه شب تا طلوع فجر و فلق *** تویی و سجده های طولانی
پدر و مادرم فدای شما *** ای مرا والدین ایمانی
با شما بودن از خدا دارم *** بهترین لحظه های روحانی
مثل عمه شبیه بابایت *** می کنی خطبه های طوفانی
آخرین یادگار کرب و بلا *** اولین یادگار ایرانی
حتم دارم برای تا محشر *** تو در قیامت شفیع می مانی
حجةالله ما تویی آقا *** حجةالله علی الحجج زهرا (س)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
ای به قربان برق چشمانت *** آمدی با سرود جانانت
اشهدت شهدی از شهادت داشت *** اولت هست مثل پایانت
بر لبت آیه های قرآنیست *** ای فدای صدای قرآنت
حال وقت عبادت تو شده *** عالمی هست زیر دستانت
ما مسلمان دستهای توئیم *** کن اشاره شویم مسلمانت
آری ای ماه خوش درخشیدی *** در شب تیره بر محبانت
خنده مادرت به بابا گفت *** می برد دل نوای خندانی
می درخشد شبیه مروارید *** گونه ات، شانه ات، گریبانت
این چه نوری است می شود ساطع *** تا بهشت برین ز رضوانت
خوان نعمت بگستران که هنوز *** انبیایند تازه مهمانت
باقرالعلمی و معلم خلق *** عالمان طفلک دبستانت
قله های علوم انسانی *** بی گمان فتح شد به دورانت
محشر وحی را تویی حافظ *** دشمنان مانده اند حیرانت
درد اسلام و مسلمین امروز *** هست محتاج مهر درمانت
شیعیان غریب را دریاب *** به دل نرم و آه سوزانت
حجةالله ما تویی آقا *** حجةالله علی الحجج زهرا (س)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
فیض سرمد حکایت باقر *** راه احمد هدایت باقر
مرحم دردهای بی درمان *** مرحم دل ولایت باقر
همه کائنات می دانند *** زنده اند از عنایت باقر
به خدا زنده می کند دل را *** نکته های نهایت باقر
حافظ پرچم ذبی القربی است *** هر که شد تحت رایت باقر
بشریت برای حق باشد *** زیر چتر حمایت باقر
درو طاغوت سر نمیگیرد *** جز به دست درایت باقر
سر راه منافقین باشد *** روش با کفایت باقر
هر کجا انحراف میبینی *** چشم ما و هدایت باقر
شیعه بودن نشانه ای دارد *** شیعه نوری ز آیت باقر
در ره دوست بندگی باید *** بندگی چیست آیت باقر

آقا قسم به جان شما خوب می شوم *** باور کنید آخرش به خدا خوب می شوم
حتی اگر گناه خلایق کشم به دوش *** با یک نگاه لطف شما خوب می شوم
این روزها ز دست دل خویش شاکیم *** قدری تحملم بنما خوب می شوم
من ننگ و عار حضرتتان تا به کی شوم *** کی از دعای اهل بکا خوب می شوم
با یک دعای مادر دلسوز و مهربان *** ام الائمه جوان خوب می شوم
جمعی کبوتر حرم فاطمه شدند *** من هم شبیه آن شهدا خوب می شوم
من بدترین غلام حقیر ولایتم *** ای بهترین امام بیا خوب می شوم
با این همه بدی به ظهور شما قسم *** با یک نسیم کرب و بلا خوب می شوم

ستاره ریزد از چشمم دمادم *** سپهر شام عم را کوکبم من
سرشته شد گِلم با رنج و ماتم *** گل باغ مصیبت زینبم من
مرا هم طینت بانوی زهرا *** متین و پاک و سائل آفریدند
مرا شوریده وادیِ غمها *** مرا ام المصائب آفریدند
خدا چونکه عوالم را رقم زد *** غم و درد و بلایش سهم من شد
به ناله خط هجران را رقم زد *** تمام کربلایش سهم من شد
چه عاشورای سخت و جانگدازی *** دلم آواره و عمرم عزا کرد
عدو با جان زینب کرد بازی *** که بدمستی ز رقص نیزه ها کرد
شبم پر گشته از کابوس و در آن *** منم با لشگری نامرد ای وای
امان از گرمی اشک یتیمان *** امان از دستهای سرد ای وای
امان از غربت شام غریبان *** پیاده در فراره از سواره
کشاکش بود حتی بین آنان *** برای غارت یک گوشواره
چهل منزل اسارت دیدم آخر *** چو سرو استواری صبر کردم
به زیر ضربه های مرگ آور *** شکستم آه آری صبر کردم
ندارم شِکوه از شلاق و سیلی *** امان از درد و داغ بی عزیزی
نمی گویم سخن از روی نیلی *** امان از طعن و دشنام کنیزی
کنون که زائر عرش خدایم *** به یاد قتله گاه تو غریبم
مرا که وارث کرب و بلایم *** شده یک کهنه پیراهن نصیبم
گل من مدفون به زیر تل خنجر *** به یاد زخمهایت اشکبارم
عزیز سر جدا و پاره حنجر *** دم مرگم برایت اشکبارم
نمی خواهم کفن ای وای ای وای *** تن پاک حسینم بی کفن بود
سرش دور از بدن ای وای ای وای *** گُلم در قتلگه خونین بدن بود

زلف دلدار الهی که پریشان نشود *** هیچ غم باعث آزار عزیزان نشود
آن دو چشمی که بود قبله زوار دلم *** من دعایم همه این است که گریان نشود
گفته بودم که معشوق فراوان شده است *** گفته بودی که مثل تو پریشان نشود
خاکسرای درت جمله طلا خیزانند *** نوکری نیست در این خانه که سلطان نشود
کیست تا درک کند شان و مقامتت را *** مور کوی تو خودش خواست سلیمان نشود
رد پاهای تو دریا شده چشمه چشمه *** بی جهت هجر تو منجر به بیابان نشود
هر که افتاده به راه تو عزیزش کردی *** هر که دل داد به تو بی سر و سامان نشود
لذت عمر فقط یاد شما زیستن است *** آنکه با یاد شما بود پشیمان نشود
ضامن خوب گدایان به برِ یار امروز *** جز جگر گوشه سلطان خراسان نشود
کاظمینش به خدا به چه شمیمی دارد *** نوکر آن است که ارباب کریمی دارد

السلام ای امیر مُلک قضا *** السلام علیک یا بن الرضا (ع)
السلام ای نماد سِرّالله *** السلام ای رُخت ضیاء الله
ای به معشوق آیة العقبی *** وی به مخلوق حجت الکبری
ای مبارک ترین ولی خدا *** وی تبارک ترین وحی خدا
ای امام محمدی رفتار *** وی تو تکرار حیدر کرار
من به کویَت پناه آوردم *** التماس نگاه آوردم
ای همه اعتقاد فطرت من *** ای همه اعتماد نیت من
زائراً عارفاً موالی لک *** حارباً عالیاً معادی لک
شیعه را نَیرُالفوادی تو *** کوثر دومین جوادی تو
تو خطا بخش و ما خطا کاریم *** سر بلندیم تا تو را داریم
امتت ذَنبُهُ علی ذَنبِه *** و صَبَرتُ علی العزا جَنبِه
تو جواد المرتضی هستی *** یکی یک دانه رضا هستی 
النقی و الزّکی ابا جعفر *** التقی و الوفی بن حیدر
امتداد عناصر الابرار *** یادگار دعاءِ و الاخیار
اشهد انک ولی الله *** الامام علی عیال الله
بدر طالع ضیاء ماه منیر *** نور ساطع به آسمان کویر
این تویی نور مشرق و مغرب *** حی ذات طیب من الطیب
رکن ایمان و معنی قرآن *** عَلَم این حقیقت عرفان
حضرت واجب الاطاعه تویی *** به خدا خالص العباده تویی
عَجَزَ الواصفون عن صفتک *** ما عرفنا حق معرفتک
اشهد انک اقمت الصلوة *** اشهد انک اتیت الزکوة
ای خدا را قریب هر دو جهان *** نهیت از منکر آشکار و نهان
همه عمرت مجاهدت کردی *** حق دین را به جای آوردی
مثل ابن الرضا داور کیست *** چون جوادالائمه کوثر کیست
چه بیان تبارکی دارد *** چه لبان مبارکی دارد
چو تلاوت کنی کتاب رسول *** پرده برداری از حجاب عقول
ای دَمَت سوره های قرآنی *** نفست آیه های قرآنی
در عبادت مثل زهرایی *** در مناجات عدل مولایی
در شجاعت به مصطفی رفتی *** در اطاعت به مرتضی رفتی
هر زمان که به کف عَلَم گیری *** چون علی در حماسه ها شیری
صبر و حِلم تو نقل هر دهن است *** جود و احسان تو چنان حسن است
خطبه چون بهر خلق می خوانی *** مثل جدّت حسین می مانی 
ای بنازم تو را ابالهادی ***بین سجاده عین سجادی
در علوم ای مطهر الطاهر *** تو شکافنده ای چنان باقر
کعبه ای، زمزمی، صفایی تو *** صادقی، کاظمی، رضایی تو
عَلَمِ علمیت عجب بالاست *** پرچم یابن فاطمه بالاست
ای عجب از مناظرات شما *** اسوه ما مبارزات شما
حکمتت، سیره تو ریزان است *** سنت تو به شیعه میزان است
از ولادت کریم و بخشنده *** تو شهادت به جور زیبنده
این تو هستی که سروری داری *** شیوه رب پروری داری
من ز تو دیده کَرَم دارم *** میل مهمانی حرم دارم
خیر ما دست توست می دانم *** شیعه پابست توست می دانم
خیرخواه همه تویی آقا *** یوسف فاطمه تویی آقا
همنشین با شما که میگردم *** از تو گیرد شفا همه دردم
تا که با تو قرابتی دارم *** چه صفا و اخوتی دارم
با تو اعمال بندگان زیباست *** با تو رفتار شیعیان شیواست
از تو صبحی سپید می جویم *** وز نگاهت امید می جویم
سعی دارم تو را به رفتارم *** بازیابم به صدق گفتارت
افتخار تو بندگی خداست *** زندگیه تو زندگیه خداست
ای به قربان قد رعنایت *** قَسَمَت میدهم به بابایت
شیعه را جان مادرت دریاب *** رهبرم را به کشورم دریاب
ای ز نورت بصیرتم روشن *** فتنه و انحراف را دشمن
باز دست دعا شبی بردار *** از میان، مکر سامری بردار
از تو موسی به آن ید و بیضاء *** وز تو فرعون غرق در دریاست
چاره ای بهر سحر و جادو کن *** دست کفر و نفاق را رو کن
روز، روز بصیرت افزائیست *** با فرج کربلا تماشائیست
اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم (انشاءالله)

آقا بیا دل حاجت کوی تو دارد *** دیگر تمام لحظه ها بوی تو دارد
دیگر دل و دلدار نزدیک قرارند *** گویی که بر آغوش هم سر می گذارند
باز آ بسیجیهای تو آماده باشند *** آقا مبادا آیی و بیدار نباشند
با تو امام و جان نثارانش قرینند *** با تو سپاه مخلصین مَحرم ترینند
مائیم قدری آنطرف تر از ظهورت *** جای جلوس یار تقدیم حضورت
هر جا مزین می شود با نام زهرا(س) *** بوی تو را میگیرد و عطر مصلی
روزی که سوی خاک ایران رهسپاری *** اول در این گلزارها پا می گذاری
گلزار ما شهر شهیدان است آقا *** خاکش قدمگاه طبیبان است آقا
از بعد رفت و آمد روح خدایی *** گلزار ما دارد عجب حال و هوایی
ما از شهیدان درس غیرت را گرفتیم *** از اهل ایمان درس عبرت را گرفتیم
دلهای ما سرشار شور کربلایی است *** عطر شهادت عطر خوب آشنائی است

بودعبایی بر سر دوشش به سجاده *** از او نمیبردند آنها هیچ شرمی را
چیزی کف حجره نبود از فرش و زیرانداز *** سوز مناجاتش عجب میداد گرمی را
وقتی شبانه حمله آوردند بر بیتش *** در حال قرآن خواندنش دیدند قبری را
ماه از رُخش میبرد نور تازه ای آنشب *** بس پر ستاره دید آن چشمان ابری را
بزم شراب آماده توهین و تحقیرش *** غافل از آنکه این وجود ناب از نور است
جامی به او تعارف کرد بی حیا اما *** فرمود آقا جان ما از هر بدی دور است
پهلوی خود بنشاند ملعون، عتابش کرد *** شعری بخوان تا ساعتی خوش بگذرد ما را
ناچار آقا دید باید سر نپیچاند *** شعری از آیات خدا فرمود اعدا را
گفتا فراز کوهساران با خیال خوش *** کافی است شاهان را ولی سودی نمی بخشد
زیرا به زودی میرود در گور، آن مکنت *** وان تاج و تختش غیر نابودی نمی بخشد
خوردند و آشامیدن از این جهان عمری *** یک روز طعمه می شود این ناز پرورها
ثروت نمی آید به کار آنجا که در بندند *** سر بار می گردند خود سردار و سرورها
بزم شرابش را چنان بزم عزا فرمود *** کز اشک چشم حاضران، آن قصر دریا شد
با این همه بر خلق دنیا را شناسا کرد *** آن سان که در آن خصم زبون منفور دنیا شد
در مجلس بیگانگان آورد عترت را *** زنجیر کین بر دست و پای آل طه بود
صلی الله علیک با ابا عبدالله
یکسو سر ریسمان بر گردن زینب *** یکسو به دست و پای سجاد و سوایا بود
تنها نه چوب خیزران را نزد بیگانه *** میزد به لب، در محضر طفلان او می زد
خیزرانی که بر آن لب می زد *** نیشتر بر دل زینب می زد
ای یزید چوب مزن بر لب من *** که نظاره بکند زینب من

طلعت صورت زیبای تو دیدن دارد *** بوسه از خاک قدمهای تو چیدن دارد
چشم نمناک بده تا بزدائیم غبار *** ندبه کردن به تمنای تو دیدن دارد
نوکرت مشتری دائم بازار شماست *** مِهرت ای یوسف زهرا خریدن دارد
بعد یک عمر گدایی و غلامی کردن *** با دل خسته به نزد تو رسیدن دارد
در طواف قد و بالای تو ای آیت حق *** به سوی صحن و سرای تو دویدن دارد
ای کلیم اله قرآن سخن از دل بگو *** خطبه حیدریت بس که شنیدن دارد
همچو آهو ز کمند ستم اهل گناه *** تا سر کوی تو ای دوست رسیدن دارد
ای مسیحا نفسی ساز که ما زنده شویم *** بر تن مرده ما روح دمیدن دارد
ای عنایت گر امت نظر مرحمتی *** به خدا طعم نگاه تو چشیدن دارد
به سر کوی شهیدان تو با بال عروج *** همچو خونین بدنان تو پریدن دارد
به همه روز و شبت ای گل زهرا سوگند *** بار غمهای تو بر دوش کشیدن دارد
نینوا حسرت دیدار تو دارد برگرد *** روضه کرب و بلا از تو شنیدن دارد