هلند و بلندپروازی به مریخ!

مدیر عامل «مارس- وان» که یک شرکت هلندی غیرانتفاعی است، در کنفرانسی مطبوعاتی در واشنگتن اعلام کرد مطابق آنچه که پیش تر اعلام شده بود در سال دو هزار و بیست و پنج تعدادی داوطلب بر روی مریخ فرود خواهند آمد.

شرکت مارس- وان آوریل گذشته اعلام کرده بود چهار داوطلب سفر به مریخ در سال 2023 پس از سفری هفت ماهه در این سیاره فرود خواهند آمد و خدمه و تجهیزات جدید هر دو سال یک بار به این سیاره فرستاده خواهند شد.

فاصله زمین تا مریخ 64 میلیون کیلومتر است و طی کردن این مسیر با توجه به وضعیت مداری بین شش تا هشت ماه (بیش از 200 روز) به طول می انجامد؛ در سپتامبر 2022 یک گروه چهار نفری راهی سیاره سرخ شده و هفت ماه بعد (آوریل 2023) بر سطح مریخ فرود می آیند.

برای اقامت مادام العمر ساکنان مریخ، کپسول هایی شامل دو واحد اقامتی، دو واحد تأمین آب و اکسیژن و دو واحد تأمین تجهیزات ساخته می شوند؛ وظیفه انتقال و ساخت این کلونی ها بر عهده دو مریخ نوردی است که پیش از فضانوردان راهی سیاره سرخ شده اند.

فضای اختصاص یافته به هر فضانورد در داخل کپسول ها 50 مترمربع است و 200 مترمربع فضای داخلی نیز به اتاق خواب، محوطه کار، اتاق نشیمن و واحدهای پرورش گیاهان اختصاص یافته است.

مدیر عامل این شرکت می گوید مارس- وان با شرکت « لاکهید مارتین اسپایس سیستم» که شاخه ای از شرکت دفاعی لاکهید مارتین آمریکا است، قراردادی به ارزش دویست و پنجاه هزار دلار امضا کرده است. طبق این قرارداد شرکت آمریکایی موظف است موشکی طراحی کند که قابلیت فرود بر روی مریخ را داشته باشد. این موشک ابتدا در سال دو هزار و هجده بدون این که سرنشینی داشته باشد به سیاره سرخ پرتاب خواهد شد.

اد سدیوی، مسئول رسیدگی به امور فضایی غیرنظامی در «لاکهید مارتین اسپایس سیستم» نیز اعلام کرد این یک پروژه جاه‌طلبانه است که ما از چندی پیش روی آن کار می کنیم. وی خاطر نشان کرد مهندسان این شرکت در زمینه طراحی موشکی کار می کنند که با موشک فونیکس که ناسا در سال دو هزار و هشت به مریخ پرتاب کرد، شباهت هایی خواهد داشت.

در چارچوب این پروژه همچنین یک قرارداد دیگر به ارزش شصت هزار یورو با شرکت فناوری ماهواره ای امنیتی اس اس تی ال امضا شده است.

این شرکت انگلیسی تعهد کرده است یک ماهواره مخابراتی بسازد که با استفاده از آن بتوان اطلاعات جمع آوری شده در روی مریخ را به زمین ارسال کرد.

شک و تردیدهای زیادی درباره موفقیت آمیز بودن این پروژه وجود دارد با این حال گرارد هوفت، دانشمند  هلندی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1999 حمایت خود را از این پروژه اعلام کرده است. تا کنون تمام ماموریت هایی که آژانس فضایی آمریکا بر روی مریخ انجام داده با کمک ربات بوده است. با این وجود آمریکا اعلام کرده مصمم است تا بیست سال آینده فضانورد به این سیاره اعزام کند.

موسس و مدیر عامل شرکت هلندی مارس- وان تصریح کرد اولین ماموریت سفر به مریخ شش میلیارد دلار هزینه خواهد داشت با این حال  هنوز این مبلغ تهیه نشده است.

علاوه بر هزینه بالای شش میلیارد دلاری که برای اجرای پروژه مارس- وان لازم است و باید از بخش خصوصی تامین گردد، اجرای این پروژه بلندپروازانه با موانع و محدودیت های متعددی روبرو است.فضانوردانی که در این پروژه به مریخ اعزام می شوند امکان بازگشت به زمین را نخواهند داشت و علاوه بر این، فضانوردان داوطلبی که روی مریخ فرود می آیند باید در خانه های کوچک زندگی کنند، آب مورد نیازشان را خودشان پیدا کنند، اکسیژن لازم برای تنفس را خودشان تولید کنند و مواد غذایی مورد نیازشان را نیز خودشان کشت کنند. در واقع اصلی ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سرخ خواهد بود.

برای کاهش مدت سفر به مریخ می توان از سوخت بیشتری استفاده کرد، اما این کار هزینه های اجرایی پروژه را به شدت افزایش می دهد. در مقابل می توان با مصرف سوخت کمتر هزینه ها را کاهش داد، اما این مساله در سفرهای بدون سرنشین قابل انجام است و برای سفرهای سرنشین دار باید در کوتاه ترین زمان ممکن فضانوردان را به مقصد منتقل کرد.

گرانش مریخ که تنها 38 درصد گرانش زمین است، چالش دیگری است که احتمالا باعث تغییرات فیزیولوژیکی بدن از جمله کاهش تراکم استخوانی، ضعف عضلانی و مشکلات گردش خون می شود. بیماری ها و مشکلات حاد پزشکی نیز در مریخ قابل درمان نیستند؛ همچنین اگر لباس مخصوص فضانوردان در محیط خارج از کپسول ها صدمه ببیند، احتمال مرگ فرد وجود دارد.

به هر حال باید منتظر آینده بود و دید که آیا این پروژه بلندپروازانه با موفقیت همراه خواهد شد یا نه.