، سلطان دریا
بالگرد SH-3 Sea King (که به نام S-61 در کارخانه سازنده شناخته می شود) با هدف ساخت یک هلیکوپتر ضد زیردریایی برای نیروی دریایی ایالات متحده طراحی شد.
سطح زیرین این هلیکوپتر به شکل شناور طراحی شده و دو باله پخ در دو طرف بدنه به حفظ تعادل آن بر روی آب کمک میکند. اولین مدل اس-61 که قراردادی برای فروش آن منعقد شد، SH-3A سی کینگ بود. در 23 سپتامبر 1957 قرارداد اولیه تولید این هلیکوپتر برای نیروی دریایی ایالات متحده منعقد شد و اولین پیش نمونه اش در 11 مارس 1959 برای نخستین بار به پرواز درآمد. از زمان اولین پرواز اس-61 تا به حال، مدل های مختلفی از این هلیکوپتر ساخته شده و انواعی هم با اجازه شرکت سازنده در کشورهای انگلستان، ایتالیا و ژاپن موناژ شده است.
همچنین این هلیکوپتر با نام نیوری پس از اصلاحات مفصلی در مالزی تولید شد.
برای اجرای ماموریت های ضد زیردریایی و ضد کشتی، اس-61 قابل تجهیز به رادار جستجوگر و تجهیزات ویژه کشف هدف است و با استفاده از چهار اژدر آشیانه یاب یا دو فروند موشک هوا به سطح اگزوسه یا سی ایگل میتواند به هدف حمله ور شود. این هلیکوپتر در ماموریت های نجات هوا/دریا هم استفاده فراوانی دارد و می تواند بین 18 تا 22 نفر بازمانده را نجات دهد. مدلی از اس-61 به نام کماندو، هلیکوپتری ترابری تاکتیکی است و می تواند 28 نفر (45 نفر در حالت فوق ظرفیت) سرباز مسلح را حمل کند.
در 1961 شرکت ایتالیایی آگوستا توافقنامه ای برای تولید و توسعه طرح اس-61 و اس.اچ.3دی با سیکورسکی امضا کرد. محصولات آگوستا، به نام ASH-3D از 1969 به نیروی دریایی ایتالیا تحویل شد. مدل غیر نظامی تولیدات آگوستا را AS-61نامیدند.
همچنین،توافقی هم بین شرکت انگلیسی وستلند و سیکورسکی برای توسعه طرح اس-61 حاصل شد. با اجرای این توافق، وستاند با استفاده از پیکره و سیستم پروانه SH-3D هلیکوپتر های وستلند سی کینگ را تولید کرد.
در این هلیکوپترها تغییرات عمده ای در قوای محرکه و تحهیزات اویونیکی انجام گرفت تا استانداردهای مطلوب نیروی دریایی سلطنتی برای یک هلیکوپتر ضد زیردریایی مناسب تامین شود. این سی کینگ ها علاوه بر ماموریت اصلی، برای اجرای عملیات تجسس و نجات، ترابری تاکتیکی نیروهای نظامی، تخلیه مجروحان و حمل بار هم مورد استفاده اند.
در 23 سپتامبر 1957 قرارداد اولیه تولید این هلیکوپتر برای نیروی دریایی ایالات متحده منعقد شد و اولین پیش نمونه اش در 11 مارس 1959 برای نخستین بار به پرواز درآمد
انواع مدل ها:
SH-3A: اولین نمونه سی کینگ (225 فروند)
CH-124: شبیه SH-3A، برای صدور به کانادا، (41 فروند)
S-61A: مدل ترابری، آبی/خاکی، (قادر به حمل 26 نفر سرباز مسلح)
S-61A-4: نیوری، 38 فروند مالزی،31 صندلیه
HH-3A: اصلاح شده مدل اولیه، با پوشش ضد گلوله و مسلح
SH-3D: سی گینگ، مدل استاندارد ضد زیردریایی نیروی دریایی
VH-3D: قابل استفاده برای حمل شخصیت ها
SH-3H: نوع چند منظوره
S-61B: تولید شده برای نیروی هوایی ایالات متحده
کاربران:
ایالات متحده امریکا، انگلستان، ایران، مالزی، ایتالیا، ژاپن، استرالیا، برزیل، کانادا، دانمارک، مصر، آلمان، هند، اندونزی، عراق، اردن، لی بی، نروژ، پاکستان، قطر، عربستان، اسپانیا
--- مشخصات فنی مدل D (استاندارد) ---
قوای محرکه:
- دو موتور توربوشفت جنرال الکتریک T58-GE-10
- توان نامی موتور: 1.044 کیلو وات
- ظرفیت کل مخازن سوخت: 3180 لیتر
- پروانه اصلی و پروانه دمی پنج تیغه ای
ابعاد:
- قطر پروانه اصلی: 18.9 متر
- قطر پروانه دمی: 3.2 متر
- مساحت دیسک پروانه اصلی: 280.5 متر مربع
- طول: 22.1 متر
- ارتفاع: 5.1 متر
وزنها:
- وزن برخاستن عادی: 8.4 تن
- وزن تسلیحات: 380 کیلوگرم
- عملکرد پروازی
- بیشترین سرعت افقی: 267 کیلومتر بر ساعت
- سرعت کروز برای بیشترین برد: 219 کیلومتر بر ساعت
- بیشترین نرخ صعود: 10 متر بر ثانیه
- سقف پرواز خدمتی: 4.4 کیلومتر
- سقف پرواز ایستا: 3.2 کیلومتر
- برد: 1005 کیلومتر
- خلبان و کمک خلبان در عرشه پرواز و دو نفر کاربر سونار در کابین اصلی
