دستورات عبادی در کلام آیت الله بهجت

کسی که می‌خواهد روزی‌اش فراوان شود، این ذکر را بسیار بگوید و در آغاز و پایان آن هم، یک صلوات بفرستد... (أَغنِنی بِحَلالِِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک): خدایا؛ مرا به وسیله حلالت از حرام خویش بی‌نیاز کن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غیر خودت بی‌نیاز ساز.
 

** دعاهای وارده در امکنه و ازمنه خاص [مکان‌ها و زمان‌های مخصوص] اختصاصی نیست، به گونه‌ای که نتوان در وقت و یا جای دیگر خواند؛ بلکه این گونه دستورها، به نحو تعدد مطلوب است. [در محضر بهجت:1/21]

** جهت دعا، این امور لازم است:

الف. ثنا و تعظیم و تمجید ساحت مقدس حضرت حقّ تبارک و تعالی؛

ب. اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزله توبه یا ملازم آن است؛

ج. صلوات بر محمد و آل محمد که وسیله واسطه فیض هستند؛

د. بُکاء و گریه، و اگر نشد تباکی [خود را وادار به گریه نمودن] ولو خیلی مختصر؛

هـ. و بعد از این‌ها، درخواست حاجت که در این صورت برآورده شدن حاجت، برو برگرد ندارد.

البته اگر این مطالب در سجده باشد، مناسب‌تر است. [در محضر بهجت:1/343]

** برای سلامتی چشم، بعد از نماز، آیة الکرسی خوانده شود و پس از خواندن آن، دست‌ها بر روی چشم‌ها گذاشته و بگوید: (أَللهُمَّ الحفَظ حَدَقَتَیَّ بِحَقِّ حَدَقَتی عَلِیِّ بنِ أَبیطالِبٍ أَمیرِالمُۆمِنینَ (علیه‌السلام) : خدایا؛ به حق دو حدقه چشم حضرت علی بن ابی طالب امیرمۆمنان (علیه‌السلام)، دو حدقه چشم مرا حفظ کن. [در محضر بهجت:2/252]

** برای شفای مریض، آب زمزم و تربت حضرت سیدالشهداء به مرّات عدیده،

صدقه به مرّات عدیده به افراد زیاد (اگر چه مبلغش زیاد هم نباشد) داده شود؛

سوره حمد هم از یک مرتبه تا صد مرتبه افراد متعدد بخوانند، خیلی تأثیر دارد.

علاوه بر این، به رفقا هم بگویید دعا کنند. [فیضی از ورای سکوت:227]

** برای محفوظ ماندن هر صبح و غروب، سه بار بگوید: (أَللهُمَّ اجعَلِنی فِی دِرعِکَ الحَصینَةِ الّتی تَجعَلُ فیها مَن تُرید: خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود (که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی) قرار بده. [گوهرهای حکیمانه: 14]

** برای یافتن هر چه که گم شده یا دزدیده شده باشد (گرچه انسان باشد) این ذکر را بسیار بخوانید: (أَصبَحتُ فی أَمانِ الله، أَمسیتُ فی جِوارِ الله): در پناه خدا صبح کردم؛ در پناه خدا وارد شب شدم. [گوهرهای حکیمانه:14]

** کسی که می‌خواهد روزی‌اش فراوان شود، این ذکر را بسیار بگوید و در آغاز و پایان آن هم، یک صلوات بفرستد... (أَغنِنی بِحَلالِِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک): خدایا؛ مرا به وسیله حلالت از حرام خویش بی‌نیاز کن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غیر خودت بی‌نیاز ساز. [گوهرهای حکیمانه:14]

** سۆال: برای دوری از ریا چه باید کرد؟

جواب: با عقیده کامل، اِکثار حوقله (یعنی زیاد بگوید: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله).[به سوی محبوب:70]

** سۆال: برای درمان عصبانیّت چه کنیم؟

جواب: با عقیده کامل، زیاد صلوات فرستادن: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد).[به سوی محبوب:70]

** سۆال: جهت علاج غرور، چه راهی را توصیه می‌فرمایید؟

جواب: بسمه تعالی، اِکثار حوقله (زیاد گفتن: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم). [به سوی محبوب:71]

** سۆال: اینجانب به وسواس مبتلا هستم؛ لطفاً جهت برطرف شدن آن، مرا راهنمایی فرمایید.

جواب: اِکثار تهلیل (زیاد گفتن: لا إله إلاّ الله)، علاج وساوس است. [به سوی محبوب:71]

** در مورد اذکار و اوراد و قرائت و امثال این‌ها، انسان همیشه تحرّی [کوشش در جستجو] و مراقبت نماید [که] چه عملی تا چه اندازه موافق با نشاط و حضور قلبی او است، همان را اختیار کند. [به سوی محبوب:76]

** در شدائد و گرفتاری‌ها، بهترین ذکر این است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به ما رسیده: (لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم لاَمَلجَأ وَ لا مَنجأ مِنَ اللهِ إلاّ إلَیه). [نکته‌های ناب:72]

** برای دفع بلا و شر، این دعا نیز نافع است: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِِهِ وَ أَمسِک عَنَّا السُّوءَ: خداوندا؛ بر محمد و آل او درود فرست، و بدی را از ما باز دار. [در محضر بهجت:1/343]

** سوال: چگونه در تمامی کارها و عبادات، اخلاص را فراموش نکنیم؟!

جواب: بسمه تعالی، در عبادات و تمام کارها، اختیاراً راه ندهد، غیر از خدا را و غیر از یاد او را؛ و همین راهِ منحصر سعادت است. [به سوی محبوب:76]

** سۆال: چه کنیم تمرکز فکر پیدا کنیم؟

جواب: اذکاری که برای جمع کردن فکر مۆثر است، مثل: (لا إله إلاّ الله) را زیاد بگویید. [فیضی از ورای سکوت: 228]

** سوال: زن و شوهری که بینشان خیلی اختلاف است، چه باید بکنند؟

جواب: هر کدامشان که می‌خواهد رفع اختلاف شود یا فرد دیگر، صدقه متعدّد، به افراد متعدّد، به دفعات زیاد بدهند و برای اصلاح ذات‌البین، زیاد هم دعا بکنند. [فیضی از ورای سکوت: 229]