قشنگ ترین شعرهایی که خوندی

داستانها دارم از دياران كه سفر كردم بي تو

از دياران كه گذر كردم بي تو 

بي تو ميرفتم تنهاي تنها 

وصبور ي مرا كوه تحسين مي كرد

نالم از دست تو اي ناله كه تاثير نكردي 
گرچه او كرد دل از سنگ تو تقصير نكردي 

شرمسار توام اي ديده از اين 
گريه خونين كه شدي كور و تماشاي رخش سير نكردي 

اي اجل گر سر ان زلف درازم به كف افتد 
وعده هم گر به قيامت نهي دير نكردي 

عشق همدست به تقدير شدو كار مرا ساخت
برو اي عقل كه كاري توبه تدبير نكردي

ياد پر مهر تو در ان روز نخست 
نرود از دل من تا نرود از تن جان 

چون شدم شيفته روي تو از شرم مرا
برلب اوردن ان شيفتگي بود گران 

من فرومانده در انديشه كه ناگاه نگاه 
جست از گوشه چشم من و امد به ميان 

دردمي با تو بگفت انچه مرا بود به دل 
كرد دشوارترين كار بزودي اسان 

تو به پاسخ نگهي كردي و در چشم زدن
گفتني گفته شدو بسته شد انگه پيمان 

(رعد اذرخشي )

----------------------------
كاش حالا هم به همين اسوني بود!

خدا قسمت كند يك شب به هجران مبتلا گردي 
كمي با درد جان سوز دلم من آشنا گردي 

خدا قسمت كند يك شب بماني منتظر شايد 
بفهمي حال زارم را دگر بي مدعا گردي 

خدا قسمت كند يك شب بگيرد بغض سنگيني گلويت را 
و آن لحظه به دنبال خدا گردي 

خدا قسمت كند يك شب چو من در اوج تنهايي زحرفي بشكند قلبت 
غمين و بي نوا گردي 

خدا قسمت كند يك شب رود خواب از نگاه تو 
گريزان و گرفتار شبي بي انتها گردي 

خدا قسمت كند يك شب ز يارت بشنوي حرفي
كه همچون من زيك جمله تو محتاج عطا گردي 

خدا قسمت كند يك شب بفهمي عاقبت دردم 
بسوزي تا ابد شايد تو هم مانند من گردي

رازقی پرپر شد

باغ در چله نشست

تو به خاک افتادی

کمر عشق شکست

ما نشستیمو تماشا کردیم!

امواج نواي تو به من ميرسد از دور 
دريايي من و تشنه مهر تو چو ماهي 

وين شعله كه با هر نفسم مي جهد از جان 
خوش مي دهد از گرمي اين شوق گواهي 

ديدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست 
من سر خوشم از لذت اين چشم به راهي 

اي عشق تورادارم داراي جهانم 
همراه تويي هر چه تو گويي و تو خواهي 

نرم نرم از چاك پيراهن تنش را بوسه داد
سوختم در آتش غيرت ز نيرنگ نسيم 

زلف بي آرام از آه من آيد به رقص 
شعله بي تاب مي رقصد به آهنگ نسيم

با يار به گلزار شدم رهگذري
بر گل نظري فكندم از بي خبري

دلدار به من گفت كه شرمت بادا !
رخسار من اينجا و تو برگل مينگري

(مولوي)
(شعر قبلي هم از رهي معيري بود)

به خدا حافظي تلخ تو سوگند نشد 
كه تو رفتي و دلم ثانيه اي بند نشد

(فاضل نظري)

از همان روزي كه يوسف را برادرها به چاه انداختند 

از همان روزي كه با شلاق و خون ديوار چين را ساختند

آدميت مرده بود 

گرچه آدم زنده بود

بسيارند كه مي خواهندت ومن نيز 

اما نه !

كه آنان براي تو تنها مي ميرند 

ومن تنها براي تو زنده ام .......

---من اين شعر رو خيلي دوست دارم ----

آري تو اي هميشگي كه در ذره ذره هاي بودنم جاري هستي 
هستي ام از توست 

پس اي طروات باراني 
هميشه افتابي باش 
وبرايم بتاب 
كه من يعني همه تو

من شعر زیبا خیلی شنیدم از امروز سعی می کنم روزی چند تا بگذارم : 

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم 
وین یک دم عمر را غنیمت شمریم 
فردا که از این دیر کهن در گذریم
با هفت هزار سالگان سر به سریم ...

( حکیم عمر خیام )

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند 

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند 

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه فال به نام من دیوانه زدند 

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند 

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند 

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب
تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند !

بچه ها معنیش خیلی قشنگه ها ! 

(حافظ )

" دوست "

فرخ صباح انكه تو بر وي نظر كني 
فيروز روز انكه تو بر وي گذر كني 

ازاد بنده اي كه بود در ركاب تو 
خرم ولايتي كه تو انجا سفر كني 

ديگر نبات را نخرد مشتري به هيچ 
يكبار اگر تبسم همچون شكر كني 

اي افتاب روشن و اي سايه هماي 
ما را نگاهي از تو تمام است اگر كني 

من با تو دوستي و وفا كم نمي كنم 
چندان كه دشمني و جفا بيشتر كني 

مقدور من سري است كه در پايت افكنم 
گر زانكه التفات بدين مختصر كني 

عمري ست تا به ياد تو شب و روز مي كنم 
تو خفته اي كه گوش به اه سحر كني 

داني كه رويم از همه عالم به روي توست 
زنهار اگر تو روي به رويي دگر كني 

گفتي كه ديروز به حالت نظر كنم 
اري كني چو بر سر خاكم گذر كني 

شرط است سعديا كه به ميدان عشق دوست 
خود را به پيش تير ملامت سپر كني 

وز عقل بهترت سپري بايد اي حكيم
تا از خدنگ غمزه خوبان حذر كني 
(سعدي)