مدینه شده سوت و کور و غریب
همه گرم خوابند توی خونه ها
ولی گوشه ی شهر خبر هاییه
یه تابوت داره میره رو شونه ها
همون بانوی محشری که لباش
میشه باز و بسته به ذکر جلی
خودش گفت که غسّلنی فی الیل علی
خودش گفت که کفنّی فی الیل علی
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
فداها ابوهای پیغمبرو شنیدند ولی وای چه کردند خدا
سه تا آیه داشت کوثر مرتضی که با دست گل چین شده از هم جدا
مگه بضعه منّی مصطفی برا فاطمه مادر ما نبود
چرا پس دل مادر ما شکست؟ چرا پس رخ مادرم شد کبود؟
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
همون فاتح خیبر و خندقی که اسمش رو باید کوه صبر گذاشت
نمیدونم امشب به چه طاقتی تن فاطمش رو توی قبر گذاشت
دو تا دست خورشید به یاری اومد گرفت از سایه دخترش
اون آقایی که ساقی کوثره می ریخت خاک روی سوره کوثرش
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
شب رفتن مادرم میشه که برا نور عینش تو گریه کنی؟
بدون راضیه فاطمه امشبم برای حسینش تو گریه کنی
خودش گفت به زینب که ای دخترم حسینه همه دین و دنیای من
میدونی که نیستم روز عاشورا تو زیر گلوشو ببوس جای من
آقام ای آقام ای آقام ای آقام
آقام ای آقام ای آقام ای آقام
مدینه شده سوت و کور و غریب
همه گرم خوابند توی خونه ها
ولی گوشه ی شهر خبر هاییه
یه تابوت داره میره رو شونه ها
همون بانوی محشری که لباش
میشه باز و بسته به ذکر جلی
خودش گفت که غسّلنی فی الیل علی
خودش گفت که کفنّی فی الیل علی
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
ننم وای ننم وای ننم وای ننه
شب رفتن مادرم میشه که برا نور عینش تو گریه کنی؟
بدون راضیه فاطمه امشبم برای حسینش تو گریه کنی
خودش گفت به زینب که ای دخترم حسینه همه دین و دنیای من
میدونی که نیستم روز عاشورا تو زیر گلوشو ببوس جای من
آقام ای آقام ای آقام ای آقام
آقام ای آقام ای آقام ای آقام

من خیلی از غمامو حتی به چاه نمیگم
توی خودم می ریزم یه دونه آه نمیگم
این خونه ی قشنگ و یه مرد لاابالی
جلو چشات خراب کرد روی سر {؟؟؟}
فاطمه سوخت کباب شد
در رو سرش خراب شد
علی هی دید آه شد
آخه دید خرمنش سوخت
خب وصله ی تنش سوخت
غیرتیا زنش سوخت
زن جلو شوهرش سوخت
پروانه پیکرش سوخت
تو خونش آخرش سوخت
اون خونه که درش سوخت
یاسی که گلپرش سوخت
بچه با مادرش سوخت
بسوز ای دل بسوز ای از این غم
بسوز ای دل بسوز ای از این غم
یه روز بهم تو این شهر خیبر شکن میگفتند
لقب پهلوونو فقط به من میگفتند
حالا که مرد صبرم ، مغیره پهلوون شد
قنفذ رجز میخونه هر چی خواست همون شد
آتیش که شعله ور شد
بلا به جون در شد
دومی حمله ور شد
با لگدی که شر شد
دردی که دردسر شد
فاطمه بی پسر شد
اینا که اهل کینه اند
ریش سفید مدینه اند
الهی خیر نبینند
حرمتمو شکونده اند
منو رو خاک کشونده اند
خونمونو سوزونده اند
بسوز ای دل بسوز ای از این غم
بسوز ای دل بسوز ای از این غم
خانوم خونه ی من خیلی دلش شکسته
چند روزه که می بینم بار سفر رو بسته
چند شب پیش شنیدم به زینبم چیا گفت
اصل وصیتاشو برای کربلا گفت
به زینبم کفن داد
برا من و حسن داد
همراش یه پیراهن داد
گفت این برا حسینه
ضیاء هر دو عینه
غریب عالمینه
باید فدک بباره
گفت اینو با اشاره :
حسین کفن نداره
یه بوس یادگاری
میدم با آه و زاری
زیر گلوش بذاری
بسوز ای دل بسوز ای از این غم
بسوز ای دل بسوز ای از این غم

ای بی وفا زمونه زمونه زمونه
اشک آقام روونه روونه روونه
آقا منم عاشق شدم دلم رو دادم به شما
انقدر منو ردم نکن بگو به من اینجا نیا
شما که راهم ندادی ناز تو باز من میکشم
از جلوی چشات میرم ، میرم یه گوشه گم میشم
ای بی وفا زمونه زمونه زمونه
اشک آقام روونه روونه روونه
چیز زیادی نمیخوام منو فقط ردم نکن
مثه غریبه ها آقا به صورتم نگاه نکن
تا دلمو خوش میکنم قلب منو میشکونی
با بی محلیّات آقا داری منو میسوزونی
گناه من مگه چیه ؟ غرق یه احساست شدم
بگو به من چیکار کنم عاشق عباست شدم؟
اگر چه دلتنگم آقا ز غصه ها دل غمینم
دلم میگه که عاقبت کرببلاتو میبینم
مثه تموم عاشقا دل منو صفا بده
تو رو به جون مادرت برات کربلا بده
اگر چه دلتنگم آقا ز غصه های دل غمینم
دلم میگه که عاقبت کرببلاتو میبینم
ای بی وفا زمونه زمونه زمونه
اشک آقام روونه روونه روونه
آقا منم عاشق شدم دلم رو دادم به شما
انقدر منو ردم نکن نگو نیا به کربلا
اگه یه بار نگام کنی دلم پر از صفا میشه
مرغ دلم پر میکشه از تو قفس رها میشه
ماه با تموم خوشگلی کنار تو کم میاره
زمین با اون ابهّتش سر پیش تو خم میاره
عرش خدا تو دست توست
دلم همیشه مست توست
تموم هستی زمین
به عشق ناز شست توست
فضای بین الحرمین به بوی یاس معطّره
کوچه های مدینه رو به یاد آدم میاره
صفای بین الحرمین ضریح شاه بی سره
اون طرفش صحن و سرای عباس دلاوره
همش برای کربلا دل بهونه میگیره
از اون میترسم که یه وقت کرببلا رو نبینه
ای بی وفا زمونه زمونه زمونه
اشک آقام روونه روونه روونه

ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺻﻔﺎ ﻧﺪاره اﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ
دﯾﮕﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺷﺪه ﯾﻚ ﻋﺰاﺧﻮﻧﻪ
از ﻏﻤﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ و ﺳﺮ ﻣﯽ زﻧﯿﻢ
ﺟﻮن ﻣﯽ دﯾﻢ ھﺮ ﺷﺐ و ﭘﺮﭘﺮ ﻣﯽ زﻧﯿﻢ
وای از اﯾﻦ ﻛﻮﻓﻪ ی ﻏﻢ
وای از اﯾﻦ شهر ﺳﺘﻢ
زﯾﻨﺒﻢ ﺟﻮن ﺑﻪ ﻟﺒﻢ
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
دﺧﺘﺮ مهربون مهربونم
ﻣﻦ غمو از ﺗﻮی ﭼﺸﻤﺎت ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ
رﻓﺘﻢ و ﺗﻮ ﻣﻮﻧﺪی و اﯾﻦ ﺷﻮر و ﺷﯿﻦ
ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺟﻮن ﺗﻮ و ﺟﻮن ﺣﺴﯿﻦ
دﺧﺘﺮ مهرﺑﻮﻧﻢ
ﻧﺰن آﺗﯿﺶ ﺑﻪ ﺟﻮﻧﻢ
ﻧﺎﻟﻪ ﻛﻢ ﻛﻦ زﯾﻨﺒﻢ
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
ﺑﺎﺑﺎﺟﻮن ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺗﻮ رﻓﺘﯽ ﺳﻔﺮ
ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺗﺎ آﺳﻤﻮﻧﺎ زدی ﭘﺮ
ﻗﺼﻪ ﻛﻮﭼﻪ رو از ﻣﺎدر ﺑﭙﺮس
ﭘﯿﺶ ﻣﺤﺴﻨﺖ ﺑﺮو از در ﺑﭙﺮس
رﻓﺘﯽ از ﭘﯿﺸﻢ ﺑﺎﺑﺎ
ﻣﻮﻧﺪه ام ﺑﺎ ﻏﺼﻪ ھﺎ
زﯾﻨﺒﻢ ﺟﻮن ﺑﻪ ﻟﺒﻢ
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
دﺧﺘﺮم ﺗﻮ وارث ﻓﺎطﻤﻪ ای
ﺷﺎھﺪ ﻏﺼﻪ و داغ ھﻤﻪ ای
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎت ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﯾﻪ طﺸﺖ ﺧﻮن
ﺑﻌﺪ از اون ﻣﯿﺸﯽ اﺳﯿﺮ دﺷﺖ و ﺧﻮن
ھﻤﺴﻔﺮ ﺑﺎ ﻧﯿﺰه ھﺎ
ﻣﯿﺮی ﺗﺎ ﺷﺎم ﺑﻼ
ﻧﺎﻟﻪ ﻛﻢ ﻛﻦ زﯾﻨﺒﻢ
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو
ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺮو ﻣﺮو ﻣﺮو

بر مشامم می رسد بوی عزای فاطمه

می شوم آماده گریه برای فاطمه

هاتفی ار آسمانها می دهد امشب ندا

فاطمیه آمده، ماه عزای فاطمه

فاطمیه آمده ای فاطمیون غیور

خانه دل را کنید امشب سرای فاطمه

درعزایش بر تنم دارم لباس نوکری

این لباس مشکی ام باشد عطای فاطمه

من کجا دو گریه در بزم عزای او کجا؟

اشک چشمانم بُوَد لطف خدای فاطمه

بر جراحات عمیق فاطمه مرهم نهد

هر کسی گرید میان روضه های فاطمه

هر کسی بر بام خانه پرچم زهرا زند

می شود ایمن زغم تحت لوای فاطمه

در قنوت هر نمازم برلبم دارم دعا

بارالها جان من گردد فدای فاطمه

یاری زهرا نمودن با زبان است وعمل

ای که هستی در پی کسب رضای فاطمه

می رسد آوای یا مهدی هنوز از پشت در

ذکر تعجیل فرج باشد دعای فاطمه

کی می آیی تا بگیری انتقام مادرت؟

مهدی زهرا بیا، ای دلربای فاطمه

دل بستم به پرچم سیات

به بزم روضه هات

به نیمه ی نگات

دل بستم به نوکرای تو

 میون دارای تو

به کربلای تو به کربلای تو به کربلای تو

میخونم با حال مسترم

یه شب با مادرم

بزار بیام حرم دل تنگم

دلم پر از غمه

صدایی میرسه

که باز محرمه    رقیه

دیگه بی طاقتم

تو کارت دعوتم

نوشته دعوتم

واویلا    حسین غریب آقا حسین غریب آقا حسین غریب آقا

بسم الله

بزن سیاهیو

دوباره پر بده

دل هواییو

بسم الله

دوباره نوکرا

میان به رخصت

آقام امام رضا

میدونم اراده ی تو بود

اجازه ی تو بود

که سینه می زنم

میبالم

به اینکه نوکرم

به اینکه غنبرم

تو سایه ی سرم

*

نمیشه باورم

یه سال دیگه میخوام بگم

حرم حرم

یه خیابون توی دلهاست با دوتا مرقد زیبا

یه طرف گنبد شاه و یه طرف گنبد سقـــــا

از غم بین الحرمین (دلمه هوایی)3

کی میشه به منم بگن(همه کربلایی)3

یا ثارالله   ابا عبدالله

آقاجون تو که تا حالا   دل من رو نشکستی

همه عالم میدونند که  ته مردونگی هستی

ارباب مهربون من( تورو جون زینب)3

منو پدر مادرمو (بطلب تو امشب)3

یا ثارالله   ابا عبدالله

گنبد زرد تو آقـــا  دل تارمو جلا داد

اولین نگاه به گنبد دلمو خیلی صفا داد

باز خاطرات حرمت(توی زهنمونه)3

کاشکی که داغش به دل(هیچ کسی نمونه)3

یا ثارالله   ابا عبدالله

منی که از ازل آقــــا واسه تو سینه کبودم

خودمم خوب میدونم که  نوکر خوبی نبودم

آقا نریز آّبرومو(دستمو نکن رد)3

کربلا راهم نمیدی(ببرم به مشهد)3

یا ثارالله   ابا عبدالله