اشعار اجرا شده توسط جواد مقدم

كربلا،شب جمعه،حرم يار يه چيز ديگه ست
كربلا، شب جمعه ، اولين بار يه چيز ديگه ست (2)

حرم، خزون نكن بهارمون رو
بازم، به هم نزن قرارمون رو

يكی ميسوزه تو هيئت هر هفته
هنوز يك دفعه كربلا نرفته

يكی چند دفعه رفت ميخواد دوباره
بيآد سر رو ضريح تو بزاره

به خدا روضه ها تو دوست دارم
به خدا كربلا تو دوست دارم


كربلا، چه غروبی ، چه اذونی ، چه سوز و آهی
كربلا، چه هوايی، چه جنونی، چه بارگاهی (2)

دلم چته؟ چطور آروم ميگيری؟
چرا، همش ميگی می خوای بميری؟

دلم چند ساله ميگی غلامم
آقا، چند دفعه داد جواب سلامم

اگه دل منو ميشكنه ليلی
ميخواد ، بگه كه دوستم داره خيلی

به خدا روضه ها تو دوست دارم
به خدا كربلا تو دوست دارم



يا حسين، كاش بودم كربلا تا برات ميمردم
كاش، جای بچه هاتون چند شب و روز آب نمی خوردم (2)

يه عمر، گريه نشونه نوكريم
پيرهن سياه ، لباس كارگريم

آقا همه ميگن كه خوش حسابی
تورو، خدا بده به من جوابی

تا خشك نشد عرق از تن خستم
بزار برات كربلا تو دستم (2)

به خدا روضه ها تو دوست دارم
به خدا كربلا تو دوست دارم

حرم تو قربون
كرم تو قربون
دل ديوونه ام بازم شده بی سر و سامون
آقا تو، يه كربلا كنار بزار برامون

می تپد دلم برات آقا
عشق تو، تو دلم آقا
توی روضه ها به تو متوسلم آقا

يا ثارالله اباعبدالله . . .



بی تو دل من خون
با تو ميگيرم جون
كسی رو نميشناسم به تو نباشه مديون
همه عاقل اند بزار يكی هم باشه مجنون (2)

باری بی كس ها تویی امير
این دلم آروم بشو نيس
تو رو به خدا تو كربلام رو بنويس

می تپد دلم برات آقا
عشق تو ، تو دلم آقا
توی روضه ها، به تو متوسلم آقا

يا ثارالله اباعبدالله . . .



چيزی كه ميدونم
پای تو ميمونم
يعنی آقاجون ، من يه شب جمعه ميتونم
توی حرم عباس برات عاشورا بخونم (2)

اميری كه برده دل ، خودت
هستی اين سائل ، خودت
كه بابات ابوتراب ، ابوفاضل خودت

ميتپد دلم برات آقا
عشق تو ، تو دلم آقا

يا ثارالله اباعبدالله . . .

يا الله ، ثارالله ، يار من ای دلخواه
سلطان قلب من ، يا ابا عبدالله

دل من مست نگاه حرم ثارالله
مست و مجنون توام من يا اباعبدالله

سينه زن ها و همه گريه كن های حضرت
هر كه دارد هوس كرببلا بسم الله (2)

حسين حسين حسين . . .



مديونم، مجنونم، از عشق ات ميخونم
وقتی تو ليلایی آقا من مجنونم

پر پرواز دلم ، واشده با ذكر حسين
روی قلاده ی من حك شده با خط درشت
كه من عاشق و ديوانه ی بين الحرمين (2)
حسين حسين حسين . . .


به عشقت می نازم، ای روح آوازم،
به پای روضه هات ، قلبم رو می بازم

موقع سينه زنی دل پر از احساسه
روی لب زمزمه و چشم پر از الماسه

ای كه حاجت زحسن می طلبی دقت كن
پرچم شاه ، به سمت حرم عباسه (2)
حسين حسين حسين . . .


آقایی، مولایی، دردم رو دوایی
سلطان زيبا و چاووش دلهایی

خواب ديدم كه شبی در حرم يار شدم
سر به خاك قدم دلبر و دلدار شدم

تا سرآمد غم ديوانگی و احساسم
سگ ديوانه، عباس علمدار شدم (2)
حسين حسين حسين . . .

دوباره شد، شب هيئت ، حال ديوونه هات زاره
دوباره شد شب مستی مون، تو روضه گريه بازاره
تو روضه گريه بازاره

كاشكی يا حسين، ای اميرم
انقدر از خدا عمر بگيرم (2)
تا كه آخرش يه شب بيام
كنج، صحن زيبات بميرم (2)

حسين حسين سيدالشهدا، يا ثارالله . . .



خدا دلم رو با عشق و غم تو مهر موم كرده
كاشكی يه روز بگن اين نوكر، تو روضه تموم كرده
تو روضه تموم كرده

اين دل عاشقون يه عمريه
اسم چهارده معصوم رو ميگه (2)
آقا، همهشون رو دوست دارم
اما، شما رو يه جور ديگه (2)

حسين حسين سيدالشهدا، يا ثارالله . . .



ای كه تو دست تو آقا، پرچم يالثارت
زيارت حرم جد تو، كامل الزيارت
كامل الزيارت

خوندم من يه عمر آزگار
از عشق، از هوای يار (2)
هر وقت خواستی كربلا بری آقا
آقا ما رو بی خبر نزار (2)

حسين حسين سيدالشهدا، يا ثارالله . . .

خون خدا ، خود خدا سنگ نو رو به سينه ميزنه
نفس نفسف سخت برام بی تو دلم داره جون ميكنه
آرزو به دل نميرم تذكره كربلام رو بده
نوبتی هم باشه نوبنت اين دل زاره منه


غم دوری تو زده تيشه به ريشه ام
وقتی يا حسين ميگم يك پارچه آتيشم
ارباب خوبم ، شما كه جای خود داری
من با نوكراتم يه جور قوم و خويشم


دل رو به خاك و خون كشيد نيم نگاه تو
خيمه زده دل من تو خيمه گاه تو
هر كسی يك كاری بر خودش دستو پا كرد
كار ما نوكری تو دم و دستگاه تو(2)
روحی لك الفداء . . . .


سوای هر خوب و بدم، من رو برای خودن سوا كن
آقا بازم گره كوری به كار من افتاده، تو وا كن
كار نداشتی،دل سيام، تا حالا هرچی خواستم تو دادی
باز حاجتم، كربلاته، بيا من رو تو حاجت روا كن (2)


من پيشت اين دلی رو كه شكست ميآرم
من آخر يه روز دلت رو به دست ميآرم
اگر اين پيراهن امانتيه
تو قبر صحيح و سالم برات پس ميآرم


ديوونه ات رو با عاقل جماعت جنگی نيست
تا تو دل عشق تو،جای دلتنگی نيست
تا چشمم ميخوره به سياهی هات آقا
می خونم بالاتر از سياهی رنگی نيست
روحی لك الفداء . . .

نذر رسيدن شماست ، جوونی سينه زنان
بارون چشمامون واسه، يه لحظه ديدن شماست

چه شب هایی كه منتظر به راه ديدنت شدم
راحت بگم تا بدونی، پير رسيدنت شدم

يابن الحسن آقا بيا . . .



گوشه نشين جادها، منتظر نگاهت شدم
توی آسمون بی كسی، پرنده هوات شدم

توی سينه تك تك ما، يه قاب عكس خاليه
دلخوشی ما از ديدنت، يه تصوير خيالیه

يابن الحسن آقا بيا . . .



تو پشت ابرها رفتی و نگاه ما به آسمون
فقط دعامون اينكه، خدا، آقامون رو برسون

اگر بديم و رو سياه، به خوبی خودت ببخش
سر و پا تقصير و گناه به خوبی خودت ببخش

اگر به دردت نمی خوريم،كاشی زير پات می شيم
اگر به درد اين هم نخوريم، غلام نوكرات می شيم

يابن الحسن آقا بيا . . .



عطر نفس های شما كی می پيچه تو كوچه مون
كی ميشه زنده شن، همه گلهای خشك باغچه مون

وقتی صدای پای تو، می پيچه تو گوش زمين
دوباره جون می گيره اين سينه يه بيهوش زمين

بوی علی می وزه از غبار نعلين شما
مدينه بی قرار و مونده به زير دين شما

اگه برای ما نمی آي، بيا برای فاطمه
پهلوش شكسته مادرت ، بيا دوای فاطمه

يابن الحسن آقا بيا . . .

به خون چهره دادم غسل از پا تا سر خود را
زیارت میکنم با دست بسته رهبر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .



به یاد حنجر خونین و کام خشک مولایم
لب عطشان نهادم زیر خنجر، حنجر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .



به هر جا پا نهادم بر رویم بستند درها را
که بر دیوارها بگذاشتم امشب سر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .



به فرقم هرچه آتش بارد،از گل دوست تردارم
که وقف جانان کرده ام خاکستر خود را

به موج تیغ دشمن دوست را کردم چنان پیدا
که گم کردم حساب زخم های پیکر خود را

عذار نیلی از سیلی کنم تا هدیه بر زهرا
فرستادم به همراه سکینه دختر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .



یقین دارم که مولا از برای دیدنم آید
که سوی مکه افکندم نگاه آخر خود را

صدای ناله ی زهرا به گوشم میرسد آری
که بالای سرم آورده مولا، مادر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .



الا ای یوسف زهرا میا کوفه که میترسم
به چنگ گرگها بینی علی اکبر خود را

میا ازکعبه ای مولای من دراین منای خون
که بینی برفراز دست، ذبح اصغر خود را

ميا كوفه حسين جان . . . .

پسر عمو جانم تنهایم
میا به کوفه ای آقایم

هزار باری که مردم و زنده شدم
فقط من از روی تو شرمنده شدم
به خونه ی یه زن پناهنده شدم


ثار الله

خدا رو شکر سفیرتم ای نور عین
برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله مالی امیر غیر الحسین

------- پسر عمو پسر عمو کوفه میا -------



********************************************

نصیب من خسته حالی شد
ببین که دور من خالی شد

سرم رو به دارالاماره می زنند
با پا به جسم پاره پاره می زنند
تنم رو به میخ قناره میزنند


ثار الله

خدا رو شکر سفیرتم ای نور عین
برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله مالی امیر غیر الحسین

-------- پسر عمو پسر عمو کوفه میا -------



********************************************

تو دل از این غصه آتیشه
آقا سرانجامت چی میشه

می ترسم از اینی که بی سقا بشی
کنار نعش اکبرت تنها بشی
پریشون اسیری زنها بشی


ثار الله

خدا رو شکر سفیرتم ای نور عین
برات زبون گرفته ام با شور و شین

و الله مالی امیر غیر الحسین

-------- پسر عمو پسر عمو کوفه میا -------

هر چه می خواهد دل تنگت بگو
آقات داره می شنوه (3)

آقا من به پای تو می افتم
آقا من به عشق تو می نازم
عمريه روی تو شده قبله ام
پس كعبه ام رو به دور تو می سازم (2)

حسين ای دين و دنیایم
حسين ای ذكر امروزم
حسين ای ذكر فردايم

ثارالله اباعبدالله. . .



هر چه می خواهد دل تنگت بگو
آقات داره می شنوه (3)

آقا بوی جنت، بوی فردوس
بی عطر و بی بوی ضريحت نه
آقا دست از دنيا ميشه برداشت
اما سرا از روی ضريحت نه(2)

دلای ما دلبر داره
چشای ما گوهر داره
ميخونيم تنها از عشقت
صدامون تا جوهر داره (2)

ثارالله اباعبدالله. . .



هر چه می خواهد دل تنگت بگو
آقات داره می شنوه (3)

سر به مهر تربت دارم آقا
اما، سر به مهره هنوز رازم
با عشق تو قبرم رو بشكافند
بعد صد سال من تر و تازه ام (2)

آوردم تو روضه ات مادر
می ميرم تو روضه ان آخر
ايشالا كربلایی شيم
آقا هر چی زودتر بهتر

ثارالله اباعبدالله. . .

ای آسمانی نام تو
افتاده دل در دام تو

دل گشته در راهت، رخ ماهت ، نهان از ديده ام
با اشك چشمانم، دل وجانم ، زغم باريده ام

گشته سيه روی من، ای دلجوی من، ببين شرمنده ام
منت گزاری سرم، بر چشم ترم، تو را من بنده ام

يابن الحسن آقا بيا . . . يابن الحسن آقا بيا . . .



ای يوسف زهرا سلام
عشقم تویی و والسلام

شامم سحر بنما، سفر بنما، به كوی اين حقير
ما تشنه باران، همه ياران ، گدايم و فقير

جان ها چون در بند تو، يك لبخند تو ، گشته آرزوی ما
ما را مران دلبرم، ببين چشم ترم ، هستی آبروی ما

يابن الحسن آقا بيا . . . يابن الحسن آقا بيا . . .




ای مصلح كل جهان
ای مهدی صاحب زمان

بی تاب روی تو، به كوی تو ، ببين آواره ام
گشته گرفتارت ، شده زارت ، دل بی چاره ام

دادم ز كف چاره ام ، چون بی چاره ام ، فارغ از بلايم كن
جان زهرا مادرت ، ياس دلبرت ، سوی كربلايم كن

يابن الحسن آقا بيا . . . يابن الحسن آقا بيا . . .

یا حیدر کنار زهرا این شور وشعفت رو عشقه
ایون کسری را رو نخواستیم ایون نجفت رو عشقه

ارق ما رو اسم علی عنایت مادریه
مکتب ایرانی چیه مکتبمون حیدریه

ما به جز اسمش ذکر جلی نداریم
خود حیدر گفت من و علی نداریم

علی ولی الله یا ابوتراب




آقا تو با در خیبر این دل ما رو از جا کندی
خاک پات شدن آورده برا شیعه ها سر بلندی

ولایت تو از ازل شروع شد ایها الامیر
نه اینکه آقایی تو باشه برا صبح غدیر

ما همه عبدیم جز تو ولی نداریم
خود احمد گفت من وعلی نداریم

علی ولی الله یا ابوتراب




یا مولا کسی تو دنیا در سخنتو نداره
کور بشه هر کسی تو دنیا چشم دیدنتو نداره

همیشه حرف حق آقا شنیدنش سخته ولی
هر کی ولایت نداره خدایی بدبخته علی

تو قیامت بت تو معطلی نداریم
خود احمد گفت من وعلی نداریم

علی ولی الله یا ابوتراب

برگرد اگه دست های زينب رو بسته نمی خوای
برگرد اگه پای رقيه رو خسته نمی خوای

برگرد اگه دخترت طاقت سيلی نداره
برگرد اگه می خوای چشم های زهرا نباره

برگرد آخه رباب هزار تا آرزو داره
برگرد آخه بعيده اينجا بارون بباره

برگرد نزار بشكنه اينجا غرور عباس (سقا)
برگرد آخه دل نگرونه حضرت زهرا

برگرد كه نبينه روی نيزه سرت رو خواهر
برگرد كه اينها می كشند ای غريب مادر

برگرد اگه می خوای جوونت زنده بمونه
برگرد اگه می خوای نبينی كه غرق خونه
 

عبدم تو اميرم، ثارالله
عشقت در ضميرم، ثارالله

پابست تو هستم، ثارالله
تا وقتی بميرم، ثارالله

دريای جودی و احسانی
آيات سوره عرفانی

بی همتا، گوهر نايابی
بر جمع عاشقان اربابی(2)

ثارالله يا اباعبدالله . . .



مهر و ماه هستی ، ثارالله
نور راه هستی ، ثارالله

اميدم تو هستی ثارالله
يكتا شاه هستی ثارالله


مستم از جرعه ی صحبايت
ما جمله واله و شيدايت

با عشقت تا ابد درگيرم
با دست خود بزن زنجيرم (2)

ثارالله يا اباعبدالله . . .




ای تنها حبيبم ثارالله
درمان و طبيبم ثارالله

قبل از مردنم كن ، ثارالله
كربلا نصيبم ، ثارالله


تو تنهایی و بی همتايي
تو نور ديده بدهایی

تو صبح روشن فردایی
فرزند حضرت زهرایی (2)

ثارالله يا اباعبدالله . . .

كربلا دلم برات پر ميزنه
پر به دور حريم دلبر میزنه
به عشق تو به روضه ها سر ميزنه

كرببلا كرببلا كربببلا

به عشق حرم آقا
به زير علم آقا
ميميريم تو غم آقا (2)

حسين ، حبيب ، شيب الخضيب ، خد التریب
حسين آقام غريب ، آقام غريب ، آقام غريب

*****************************************


كربلا هر وقت چشم هام دريا بود
دلتنگی من به خدا يه دنيا بود
عشق من و تو از قديم نديما بود

كرببلا كرببلا كربببلا

به سر صد شور و شين داريم
می نازيم كه حسين داريم
ما بين الحرمين داريم (2)

حسين ، حبيب ، شيب الخضيب ، خد التریب
حسين آقام غريب ، آقام غريب ، آقام غريب

*****************************************


ارباب من وقت بی طاقتی شده
كه دوباره شب زيارتی شده
تو حرمت عجب قيامتی شده

كرببلا كرببلا كربببلا

خدا خواست كه حسين باشی
به زهرا نور عسين باشی
كه شاه عالمين باشی

حسين ، حبيب ، شيب الخضيب ، خد التریب
حسين آقام غريب ، آقام غريب ، آقام غريب