ایران به چه شکل پاتریوت نابود میکنه(خودمونی سوسکش میکنه)

با توجه به اینکه در این سامانه، محوریت با رادار اصلی آن است، هدف قرار دادن آن به هر طریق ممکن به معنی از کار افتادن این این سامانه است. به جز کاربرد موشک های ضد رادار، استفاده از تسلیحات هوابرد دورایستا نیز راه حل دیگری برای ضربه زدن به این سامانه است.

موشک دورایستای قاصد3 با برد فعلی 120 کیلومتر، یکی از بهترین گزینه ها برای این منظور خواهد بود؛ خصوصاً وجود قابلیت هدایت خودکار و عملکرد به صورت «شلیک کن-فراموش کن» و دقت بسیار بالا در اصابت که به صورت نقطه زن و با خطای به اصطلاح صفر-صفر، این موشک جدید ساخت داخل را به وسیله مطلوب برای سرکوب پدافند هوایی دشمن تبدیل می کند.

با در اختیار داشتن و عملیاتی کردن این نوع از موشک ها، عملاً نیروی هوایی کشورمان صاحب توان چشمگیری در عملیات سرکوب پدافند هوایی دشمن شده است؛ توانی که به معنای در هم شکستن دیوارهای قلعه دشمن تلقی می شود.

به گزارش مشرق، موشک های کی-اچ-29 بردهای 10 تا 30 کیلومتر را در نمونه های مختلف پوشش می دهد و با سرجنگی 320 کیلوگرمی خود، ‌اهداف بزرگ نیز از نابودی در امان نخواهند بود. این موشک ها با توجه به رده مأموریتی خود از سرعت مناسبی برخوردار هستند که بین 250 تا حدود 410 متر بر ثانیه در نمونه های مختلف است. این سلاح ها در زمره تسلیحات هدایت دقیق سوخو-24های نهاجا قرار داشته و در عملیات ضربتی، بسیار مورد توجه قرار دارند.

بدین ترتیب می توان سوخو-24 فنسر را که قابلیت حمل حداکثر 8000 کیلوگرم محموله جنگی را دارد، یکی از دستان بلند نهاجا برای مأموریت های آینده دانست. احیای قابلیت های الکترونیکی،‌ از جمله سامانه های جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک به اجرای امن تر و افزایش بقاپذیری در مأموریت های نفوذی در خاک دشمن کمک شایانی می کند و شاید به جرأت بتوان گفت در عصر حاضر بدون پشتیبانی الکترونیکی نمی توان در صحنه نبرد کاری از پیش برد.

البته موشکهای دیگری هم هست مثل سجیل 

سردار سيدمحمدحجازي درگفتگوي ويژه خبري شنبه شب شبكه دوم سيما افزود:‌در اين نمايشگاه همچنين بخش هاي فناوري اطلاعات، تجهيزات كنترل الكترونيك مرزها ، انواع موشك هاي دوربرد ، موشك سجيل با برد بيش از 2000كيلومتر به نمايش گذاشته شد. 
سردار حجازي اظهارداشت:‌ نمايشگاه دستاوردهاي تحقيقاتي نيروهاي مسلح،خيلي گسترده و حجم پروژه ها و دستاوردهاي دفاعي بسيار زياد بود و تنها طرح هايي كه به نتيجه رسيده بودند،در اين نمايشگاه ارائه شد. 
وي گفت:‌نكته اي كه بسيارحائز اهميت است،همكاري دانشگاه ها و موسسات دانش بنيان است كه 120دانشكده درسطح كشور را شامل مي شد كه با پروژه هاي دفاعي مستقيما در ارتباط هستند. 
معاون آماد، پشتيباني و تحقيقات ستاد كل نيروهاي مسلح افزود:‌ در اين پروژه ها 16دانشگاه محوري كشور و 100قطب دانشگاهي ديگرشركت داشتندكه با همكاري گسترده تحقيقاتي شركت هاي دانش بنيان به فعاليت هاي تحقيقاتي مي پرداختند. 
در ادامه اين برنامه معاون امورصنعتي و تحقيقات وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح نيز گفت: تجهيزاتي كه در اين نمايشگاه ارائه شد بر اساس قابليت و نياز دفاعي و بر اساس نياز توان بازدارنگي است. 
محمد اسلامي افزود:براساس تحريم هايي كه به كشور اعمال شده است اين ضرورت ايجاب مي شدكه تحقيقات و طرح هاي ارائه شده نتيجه گرا باشند در صورتي كه در شرايط تحريم حتي مواد اوليه خام هم براي ما دريغ مي شد بنابراين پيشبرد برنامه ها براساس خود اتكايي انجام گرفت . 
سردار حجازي در ادامه گفت:در دهه دوم انقلاب مشابه سازي يا كپي سازي را شروع كرديم و در دهه سوم بر روي طراحي و در سال هاي اخير به طراحي محصول رسيده ايم و اكنون بدون داشتن مشابه خارجي به طراحي و توليد تجهيزات صنايع دفاعي مي پردازيم . 
وي افزود:‌ بنا براين بايد فناوري هايي داشته باشيم كه با نوع خارجي آن خوب رويارويي كنيم و اين نكته نياز به فناوري و زير ساخت دارد كه عنصر تهديد را مورد هدف گيري قرار دهد. 
معاون امورصنعتي و تحقيقات وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح نيز گفت:‌دشمن اكنون دچار استيصال است همين كه مي خواهند تحريم را تشديد و ما را ناتوان كنند اين در حالي است كه تحريم براي ما قابليت ايجاد كرده است و در برابر تحريم ها تمام ظرفيت ها را به كار گرفته ايم . 
اسلامي افزود:‌تمام مواد خام براي توليد تجهيزات صنايع دفاعي را خودمان توليد مي كنيم و در پرتوي آن مي توانيم حتي صادركننده اين مواد خام باشيم و سامانه هايي را كه توليد مي كنيم ما را به قطب صنعت تبديل كرده است. 
معاون آماد، پشتيباني و تحقيقات ستادكل نيروهاي مسلح اظهار داشت: ‌يكي از مهمترين دستاوردهاي ما كه قابل ارائه به دنيا است اين است كه به كشورهايي كه در زير فشار استكبار هستند يك الگو ارائه دهيم كه درصورتي كه استكبار شما را تحريم كند و قطع رابطه كند شما نابود نمي شويد. 
حجازي افزود:‌ خيلي از كشورها به ما مراجعه مي كنند و مي گويند شما چه مسيري را طي كرده ايد تا به اينجا رسيده ايد ما به آنها مي گوييم كه استقلال و خودكفايي ممكن است،ما با قطع وابستگي فرهنگ خودكفايي را به كشورهاي ديگر صادر مي كنيم . 
وي گفت:‌تنوع و عرضه تحقيقات در زمينه هاي الكترونيك ، مكانيك ، فضا ، زمين و زيردريا در زمينه هاي گوناگون ،هيچ صنايعي اين تنوع و پيچيدگي را ندارد و همكاري بين مراكز تحقيقاتي و نيروهاي مسلح باعث پيشرفت اين صنايع مي شود. 
حجازي مجموع اعتبارات براي بخش صنايع دفاعي را 5تا 7درصد ذكركرد و گفت:‌طبعا اگر اين اعتبارات تقويت شود مي توان شتاب بيشتري به بخشهاي ديگر نيز بدهد. 
اسلامي نيز اظهارداشت:‌ در مورد فضا ما وارد يك اقيانوس مي شويم كه همه رشته ها را فعال مي كند و براي دانشگاه ها كلي صورت مساله پيدا مي شود، وارد يك جريان صنعتي شده ايم كه در جهان چند مليتي است ولي ما به صورت بومي توليدكننده آن هستيم . 
اسلامي ماهواره رصد را حاصل همكاري دانشجويان دانشگاه مالك اشتر دانست و گفت:‌ ما وارد باشگاه فضايي شده ايم،اگر زير ساختها نبود نمي توانستيم اين كار را انجام دهيم ، اين ماهواره با سه كاركرد متفاوت با ماهواره اميد در مدار قرار گرفته است. 
در ادامه نشست سردار حجازي اظهارداشت:ازپروژه هاي تحقيقاتي دانشگاه ها،دانشجويان دكترا و نخبگان دانشگاه كه دوران سربازي خود را طي مي كنند استفاده مي كنيم و مركزي در وزارت دفاع است كه از اين ها حمايت مي كند ،با توجه به اينكه از موازي كاري و تكرار جلوگيري كرده و تحقيقات هدفمند را دنبال كرده و جهت گيري مي شود. 
وي افزود:‌ايجاد يك رابطه بين مراكز تحقيقاتي كه به تعبير رهبر معظم انقلاب مثل ظروف مرتبط با هم در ارتباط باشند هم دركار صرفه جويي شده و هم توانمنديها اثبات شود. 
اسلامي ماهواره طلوع را فاز دوم دست يابي به فضا ذكر كرد وگفت:‌ گام بعدي فناوري نانو و تكنولوژي روز مي باشد. 
اسلامي در پايان اظهارداشت:‌ در نمايشگاه صنايع دفاعي موتور توربوفن را رونمايي كرديم كه براي خيلي از دوستان شگفتي آفرين بود . 

منبع ایرنا

هاي دوربرد درصد كمي از جنگ افزارهاي مورد استفاده در هواپيماهاي رزمي را تشكيل مي دانند. يكي از دلايل اين رويكرد، برد كم اغلب سامانه هاي تشخيص اهداف و اطمينان كم از اصابت به هدف بود و سلاح های با اين قابليت، قيمت هاي بالايي داشتند. با شروع موج فعاليت بر روي اينگونه سلاح ها و تولید فناوري هاي لازم كه مراحل جدي توسعه آنها در آن سالها آغاز شد، شاهد بكارگيري نسل جديدي از مهمات و تسليحات هوايي در سالهاي آغازين دهه 1990 بوديم كه با نام «تسليحات دورايستا» شناخته مي شوند.

ويژگي هاي اصلي اينگونه از بمب ها و موشك ها، برد بالا، قابليت هدفگيري از برد زياد، هدايت خودكار تا هدف و حتي هدفگيري هوشمندانه و خودكار است.

بيشينه برد اين گونه از موشك ها به بيش از 100 كيلومتر براي موشك هاي تاكتيكي و تا چند هزار كيلومتر براي گونه اي از موشك هاي كروز رسيده بود. بمب هاي دورايستا بجاي رها شدن از بردهاي چند كيلومتري، امكان رها شدن از مسافت بيش از 70 كيلومتري و پرواز به سمت آن را پيدا نمودند.

بدين ترتيب نيروي هوايي كاربر تسليحات دورايستا، به ميزان زيادي از پدافند هوايي دشمن در امان خواهد ماند و اين خود مهمات هستند كه بايد از ميان لايه هاي دفاع هوايي اطراف، به سوي آن ادامه مسير دهند؛ در حاليكه براي رها كردن بمب هاي سقوط آزاد، هواپيماي بمباران كننده مي بايست تا فاصله چند كيلومتري هدف، پيشروي کند كه كاملاً در معرض آتش تمام انواع تسليحات پدافندي از توپ هاي كاليبر پايين و موشك هاي دوش پرتاب تا موشك هاي بزرگ تر قرار مي گيرد.

اين تسليحات امكان حمله به چندين هدف در يك سورتي پرواز(يك پرواز عملياتي از ابتدا برخاستن تا فرود، يك سورتي ناميده مي شود)، توسط يك فروند هواپيما را ممكن مي سازد كه به معني استفاده بهينه تر از دارايي فعلي نيروي هوايي است.

توانمندي بزن و دررو (يا شليك كن و فراموش كن) در سلاح هاي دورايستا كه معني هدايت خودكار بمب يا موشك پس از شليك مي باشد، اين امكان را به هواپيماي كابر اين نوع تسليحات مي دهد كه به محض رها كردن سلاح، گردش كرده و به سوي مواضع خودي بازگردد و در نتيجه خطر فعاليت پدافند دشمن بر ضد خود را بطور كامل از بين برده و يا از خطر رهگيري و تعقيب شدن بوسيله جنگنده هاي نيروي مدافع، به ميزان زيادي بكاهد.

اين درحالي است كه سلاح هاي دقيقي مانند بمب هاي ليزري كه از احتمال اصابت به هدف بيش از 90 تا 95 درصد نيز در گونه هاي مختلف برخوردارند، نياز به هدايت از خارج، تا آخرين لحظات پيش از برخورد به هدف دارند كه در صورت اجراي اين فرايند بوسيله جنگنده مهاجم، اين هواپيما به صورت فلج در آمده و هدف آساني براي سامانه هاي دفاعي مي شوند و در غير اينصورت بايد هدايت توسط يك هواگرد ديگر(سرنشين دار يا بي سرنشين و در مسافتي دورتر) يا نيروهاي زميني نفوذ كرده در محدوده هدف اجرا شود.

از ديگر مزاياي موشك هاي دورايستاي هوشمند و دقيق، امكان تحقق ايده يك موشك براي يك هدف است. همانطور كه پيشتر اشاره شد، در نبردهاي هوايي گذشته براي انهدام اهداف، به تعداد زيادي بمب نياز بود و اين تعداد در اوائل دهه 1990 به يك تا دو بمب كاهش يافت. بدين ترتيب هواپيمايي كه مثلاً شش بمب حمل مي كند توان حمله به شش هدف را يافت كه به معني انهدام اهداف بيشتر در يك سورتي پرواز توسط يك جنگنده است كه به كاهش بار كاري نيروي هوايي، امكان افزايش گستره نبرد، صرفه جويي در مصرف مهمات و دوام بيشتر نيروي عمل كننده در يك نبرد فرسايشي است.

حال با تركيب اين دقت بالا با هوشمند شدن و قابليت بزن و در رو، يك جنگنده بمب افكن، امكان حمله به چندين هدف متمايز در يك بازه زماني چند ثانيه اي را مي يابد كه جهش چشمگيري در تأثير گذاري نيروي هوايي محسوب مي شود. خصوصاً سرعت عمل نيروي هوايي به عنوان يك نيروي نظامي واكنش سريع با بكارگيري چنين سلاحي بالاتر مي رود.

افزايش گستره نبرد نيز به اين معناست كه محدوده اي كه توسط يك هواپيماي جنگي با موشك ميانبرد زير پوشش قرار مي گيرد، در صورت استفاده از موشك با برد دو برابر، به چهار برابر افزايش خواهد يافت كه بدين ترتيب با استفاده از همان تعداد جنگنده بمب افكن، امكان ضربه زدن به منطقه اي با مساحت چهار برابر خواهد بود. به بيان ديگر براي گسترش محدوده قابل دسترس، به تعداد 50 تا 75 درصد، هواپيماهاي كمتري نياز خواهد بود.

بنابراين با تعداد كمتري پرواز، با تعداد كمتري جنگنده، به تعداد بيشتري هدف، در گستره اي وسيع تر و با احتمال اصابت بالا و بسيار دقيق (خطاي در حد چند متر) مي توان يورش برد.

هاي دوربرد درصد كمي از جنگ افزارهاي مورد استفاده در هواپيماهاي رزمي را تشكيل مي دانند. يكي از دلايل اين رويكرد، برد كم اغلب سامانه هاي تشخيص اهداف و اطمينان كم از اصابت به هدف بود و سلاح های با اين قابليت، قيمت هاي بالايي داشتند. با شروع موج فعاليت بر روي اينگونه سلاح ها و تولید فناوري هاي لازم كه مراحل جدي توسعه آنها در آن سالها آغاز شد، شاهد بكارگيري نسل جديدي از مهمات و تسليحات هوايي در سالهاي آغازين دهه 1990 بوديم كه با نام «تسليحات دورايستا» شناخته مي شوند.

ويژگي هاي اصلي اينگونه از بمب ها و موشك ها، برد بالا، قابليت هدفگيري از برد زياد، هدايت خودكار تا هدف و حتي هدفگيري هوشمندانه و خودكار است.

بيشينه برد اين گونه از موشك ها به بيش از 100 كيلومتر براي موشك هاي تاكتيكي و تا چند هزار كيلومتر براي گونه اي از موشك هاي كروز رسيده بود. بمب هاي دورايستا بجاي رها شدن از بردهاي چند كيلومتري، امكان رها شدن از مسافت بيش از 70 كيلومتري و پرواز به سمت آن را پيدا نمودند.

بدين ترتيب نيروي هوايي كاربر تسليحات دورايستا، به ميزان زيادي از پدافند هوايي دشمن در امان خواهد ماند و اين خود مهمات هستند كه بايد از ميان لايه هاي دفاع هوايي اطراف، به سوي آن ادامه مسير دهند؛ در حاليكه براي رها كردن بمب هاي سقوط آزاد، هواپيماي بمباران كننده مي بايست تا فاصله چند كيلومتري هدف، پيشروي کند كه كاملاً در معرض آتش تمام انواع تسليحات پدافندي از توپ هاي كاليبر پايين و موشك هاي دوش پرتاب تا موشك هاي بزرگ تر قرار مي گيرد.

اين تسليحات امكان حمله به چندين هدف در يك سورتي پرواز(يك پرواز عملياتي از ابتدا برخاستن تا فرود، يك سورتي ناميده مي شود)، توسط يك فروند هواپيما را ممكن مي سازد كه به معني استفاده بهينه تر از دارايي فعلي نيروي هوايي است.

توانمندي بزن و دررو (يا شليك كن و فراموش كن) در سلاح هاي دورايستا كه معني هدايت خودكار بمب يا موشك پس از شليك مي باشد، اين امكان را به هواپيماي كابر اين نوع تسليحات مي دهد كه به محض رها كردن سلاح، گردش كرده و به سوي مواضع خودي بازگردد و در نتيجه خطر فعاليت پدافند دشمن بر ضد خود را بطور كامل از بين برده و يا از خطر رهگيري و تعقيب شدن بوسيله جنگنده هاي نيروي مدافع، به ميزان زيادي بكاهد.

اين درحالي است كه سلاح هاي دقيقي مانند بمب هاي ليزري كه از احتمال اصابت به هدف بيش از 90 تا 95 درصد نيز در گونه هاي مختلف برخوردارند، نياز به هدايت از خارج، تا آخرين لحظات پيش از برخورد به هدف دارند كه در صورت اجراي اين فرايند بوسيله جنگنده مهاجم، اين هواپيما به صورت فلج در آمده و هدف آساني براي سامانه هاي دفاعي مي شوند و در غير اينصورت بايد هدايت توسط يك هواگرد ديگر(سرنشين دار يا بي سرنشين و در مسافتي دورتر) يا نيروهاي زميني نفوذ كرده در محدوده هدف اجرا شود.

از ديگر مزاياي موشك هاي دورايستاي هوشمند و دقيق، امكان تحقق ايده يك موشك براي يك هدف است. همانطور كه پيشتر اشاره شد، در نبردهاي هوايي گذشته براي انهدام اهداف، به تعداد زيادي بمب نياز بود و اين تعداد در اوائل دهه 1990 به يك تا دو بمب كاهش يافت. بدين ترتيب هواپيمايي كه مثلاً شش بمب حمل مي كند توان حمله به شش هدف را يافت كه به معني انهدام اهداف بيشتر در يك سورتي پرواز توسط يك جنگنده است كه به كاهش بار كاري نيروي هوايي، امكان افزايش گستره نبرد، صرفه جويي در مصرف مهمات و دوام بيشتر نيروي عمل كننده در يك نبرد فرسايشي است.

حال با تركيب اين دقت بالا با هوشمند شدن و قابليت بزن و در رو، يك جنگنده بمب افكن، امكان حمله به چندين هدف متمايز در يك بازه زماني چند ثانيه اي را مي يابد كه جهش چشمگيري در تأثير گذاري نيروي هوايي محسوب مي شود. خصوصاً سرعت عمل نيروي هوايي به عنوان يك نيروي نظامي واكنش سريع با بكارگيري چنين سلاحي بالاتر مي رود.

افزايش گستره نبرد نيز به اين معناست كه محدوده اي كه توسط يك هواپيماي جنگي با موشك ميانبرد زير پوشش قرار مي گيرد، در صورت استفاده از موشك با برد دو برابر، به چهار برابر افزايش خواهد يافت كه بدين ترتيب با استفاده از همان تعداد جنگنده بمب افكن، امكان ضربه زدن به منطقه اي با مساحت چهار برابر خواهد بود. به بيان ديگر براي گسترش محدوده قابل دسترس، به تعداد 50 تا 75 درصد، هواپيماهاي كمتري نياز خواهد بود.

بنابراين با تعداد كمتري پرواز، با تعداد كمتري جنگنده، به تعداد بيشتري هدف، در گستره اي وسيع تر و با احتمال اصابت بالا و بسيار دقيق (خطاي در حد چند متر) مي توان يورش برد.

پير كاركشته نهاجا يعني اف-4 فانتوم در سال هاي اخير، دگرگوني ­هاي زيادي در عرصه تسليحات داشته است. اين جنگنده ­ها نيز ضمن مجهز شدن به موشك­هاي دوربرد هوا به سطح با توانمندي­هاي متفاوت كه در ادامه به معرفي آنها خواهيم پرداخت،‌ قابليت اجراي عمليات بمباران شبانه را يافته ­اند كه به گسترده­ تر شدن كاربري اين هواپيما مي ­انجامد. همچنين خبرهايي از طراحي و توليد سامانه­ هاي بروز براي ارتقاء توانمندي­هاي اين جنگنده محبوب در عرصه ­هاي مختلف به گوش رسيده است. اين جنگنده در مدل "اي" قابليت حمل 7250 كيلوگرم محموله را دارد.

جنگنده ميرا‍ژ اف-1 نيز كه پيشتر كمي راجع به آن گفته ­ايم، با وجود قابليت سوختگيري از ميراژهاي ديگر، توان دستيابي به برد قابل توجهي را دارد. هر چند اين جنگنده تك موتوره است و اصولاً از جنگنده ­هاي تك موتوره براي عمليات نفوذي كمتر استفاده مي­شود (زيرا در صورت از كار افتادن موتور، پيشران ديگري وجود ندارد) اما موتورهاي اين جنگنده نشان داده­اند كه ضمن توان رساندن اين پرنده به بيشينه سرعت حدود 2340 كيلومتر بر ساعت، از قابليت اطمينان بالايي برخوردارند. از اين رو ميراژهاي نهاجا با توان حمل حدود 6300 كيلوگرم محموله جنگي و برخورداري از سامانه­ هاي پيشرفته ناوبري، راداري و جنگ الكترونيك، ابزار قدرتمندي براي عمليات­هاي بمبارن هوايي در دستان نهاجا هستند.

بنا به اعلام رسمی نهاجا، نيروي هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به سوی تولید تسلیحات راهبردی پیش رفته است و با استفاده از تسلیحات راهبردی می توان دشمن را به صورت هوشمند و نقطه ای مورد هدف قرار داد.
همچنين اعلام شده است که نهاجا در حوزه دریایی موفق شده با دستیابی به موشک های مشابه کروز که به تولید انبوه رسیده، اهداف خود را مورد اصابت قرار دهد  و این نیرو موفق به تیراندازی از مسافت دور با بمب قاصد که تناژ بسیار بالایی دارد، شده و اهدافی را به صورت نقطه ای مورد اصابت قرار داده است.

اين جملات نشاندهنده تلاش هاي جدي نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در زمينه دستيابي به تسليحات دورايستا است؛ تسليحاتي كه جاي آن تا پيش از اين در فهرست دارايي هاي ما خالي بود.

تلاش ها براي ساخت موشك هاي هوا به زمين، به سال هاي آخر جنگ تحميلي و تشكيل معاونت تحقيقات و جهاد خودكفايي در نيروهاي مسلح كشورمان بازمي گردد. اين تلاش ها در ابتدا منجر به توليد خانواده موشك هاي هوا به سطح ستار كه از هدايت ليزري برخوردار بودند شد، اما برد اين نمونه ها بنابر مطالب منتشره كمتر از 25 كيلومتر بوده است.

به موازات ساخت اين موشك ها، طراحي و توليد بمب ها و موشك هاي هدايت تلوزيوني نيز در دستور كار بود كه از جمله آنها مي توان به موشك هاي زوبين و بمب هدايت شوند قدر پرداخت. اين نمونه نيز از برد زيادي برخوردار نبوده و در صورت شليك از ارتفاعات پايين، جنگنده كاربر را در معرض پدافند ميانبرد دشمن قرار مي دادند.

نمونه ديگر، پخش كننده مهمات كوچك با نام كايت بود كه به واقع اولين سلاح با پروفايل عملكرد دورايستا محسوب مي شود. كايت با برخورداري از يك موتور راكتي كوچك و امكان حمل چند ده ريز مهمات در ابعاد نارنجك هاي دستي يا كمي بزرگتر، پس از شليك شدن از هواپيما و طي مسير و رسيدن بر فراز منطقه دشمن، اقدام به تخليه مهمات از منافذ تعبيه شده در دو طرف بدنه مي کرد. برد اين سلاح نيز چندان زياد نبود و به نظر نمي رسد از سامانه هدايت و هدفگيري برخوردار بوده باشد ‌اما طراحي، ساخت، آزمايش و كسب تجربه راهي بود كه براي رسيدن به يكي از بهترين تسليحات هواپايه نهاجا و اولين سلاح با عملكرد نزديك به تسليحات دورايستا يعني بمب هدايت اپتيكي 2000 پوندي (907 كيلوگرمي) قاصد بايد طي مي شد.

بمب 2000 پوندی قاصد

بمب هاي قاصد كه داراي محموله انفجاري 2000 پوندي است تاكنون در سه نسل معرفي شده. جرم كل نمونه قاصد1 به 1100 كيلوگرم مي رسد كه شامل جرم محموله، بدنه و بالها، سامانه هاي هدفگيري، هدايت و عملگرها مي شود. برد بمب قاصد كمتر از 40 كيلومتر بوده و امكان پرواز نسبتا مناسب، از ويژگي هاي شاخص آن است. بدين ترتيب تمام فوايدي كه براي سلاح هايي با قابليت بزن و دررو عنوان کردیم براي قاصد وجود دارد.

سامانه هدايت اپتيكي به طور ساده و كلي شامل يك دوربين مستقر در دماغه بمب يا موشك و ابزارهايي براي تعيين زاويه موشك نسبت به راستاي دوربين و سپس تطبيق موشك با زاويه مورد نظر براي اصابت به هدف و سامانه هاي پردازشگر مربوطه است. هر يك از كارهاي قفل روي هدف و هدايت موشك تا برخورد به آن، با توجه به فناوري هاي مورد استفاده، مي تواند توسط انسان و يا به طور خودكار اجرا شود.

نمونه دوم بمب قاصد با حفظ قابليت هاي نمونه قبلي از جمله سرجنگي 2000 پوندي، داراي برد بالاي 50 كيلومتر است. قاصد2 نشان داد نهاجا ضمن تمايل به حفظ قدرت تخريب و تأثير گذاري بالا براي رسيدن به برد هاي بيشتر تلاش مي كند. برد 50 كيلومتري قاصد2 به تنهايي براي رهايي از آسيب تمام سامانه هاي كوتاه برد و اكثر سامانه هاي ميانبرد فعلي در يك حمله تاكتيكي كافي است. بمب هاي قاصد يك و دو، به دليل قابليت هاي بالاي آيروديناميكي خود، امكان پرتاب از ارتفاع پايين را نيز به هواپيماي حمل كننده مي دهند.

بالهای بزرگ قاصد، با ایجاد نیروی برآ، امکان پرواز گلاید (سرشی) را برای آن پدید می آورد و به برد آن می افزاید یعنی هرچه از ارتفاع بالاتری پرتاب شود برد بیشتری خواهد داشت. البته بزرگ بودن دهانه بال این بمب، حمل چندین فروند از آن را در محدود نموده خصوصاً حمل آن را در جایگاه های زیر بدنه سوخو24، به چالش می کشاند.

نكته ديگر در مورد بمب هاي قاصد، دقت بسيار بالاي آنها است. در تصاويري كه از پرتاب اين بمب توسط جنگنده بمب افكن اف-4ئي فانتوم نيروي هوايي ارتش به نمايش درآمد، اين بمب با خطايي در حد چند متر به نقطه مورد نظر اصابت کرد كه نشان از توانمندي بسيار بالاي اين بمب دارد.