خداوند فرزندان آدم را این گونه ندا می دهد: ای فرزندان آدم، من بی نیازی هستم که نیازمند نمی شوم مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را چنان بی نیاز کنم که نیازمند نشوی ای فرزند آدم، من زنده ای هستم که نمی میرم مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را زندگی بخشم که نمیری ای فرزند آدم، من به هر چه می گویم ((باش))، می شود مرا در آنچه به تو امر کرده ام اطاعت کن تا تو را چنان قرار دهم که به هر چیزی بگویی ((باش))، بشود.
منبع : عدّة الدّاعی، ابن فهد حِلّی، ص 291(به نقل از کتاب ((به سوی خودسازی)) از استاد مصباح یزدی، ص 183)
