نهى از دروغ شمردن سخنى كه دروغ بودن آن معلوم نيست .
قرآن .
((چـيـزى را دروغ شـمـردنـد كه به آن احاطه علم نيافته بودند و هنوز از تاويل آن بى خبر بودند كسانى كه پيش از آنان بودند نيز پيامبران را چنين به دروغ نسبت دادند بنگركه عاقبت ستمكاران چگونه بوده است )).
ـ امـام بـاقـر يـا امـام صـادق (ع ) : اگـر يك نفر مرجئى يا قدرى و يا خارجى از قول ما حديثى به شـمـاگـفـت آن را دروغ مشماريد, زيرا شما نمى دانيد, شايد سخن حقى در آن باشد و با تكذيب آن خدا را برفراز عرشش تكذيب كرده باشيد.
ـ پيامبر خدا (ص ) : هر كس حديثى از من به او برسد و آن را انكار كند, در روز رستاخيز من برضد او دادخـواهـى كنم پس هرگاه حديثى از من به شما رسيد كه نمى دانيد از من است يا نه بگوييد: خدا بهتر مى داند.
ـ هر كس حديثى از من به او رسد و آن را دروغ بشمارد, هر آينه سه كس را تكذيب كرده است : خدا و رسول او و كسى كه حديث را برايش بازگو كرده است .
