وقتي كه چشمام روي هم بسته
ميشه وقتي دلم از زمونه خسته ميشه
ياد قديما مي كنم
عقده هامو وا مي كنم
چشمامو دريا مي كنم
يادش بخير با بچه هاي كوچمون
با چادرهاي مادرامون
گوشه يك پياده رو
ياد محرم كرده بوديم
تكيه علم كرده بوديم
همه پيرهن مشكي به تن
سينه و زنجير مي زدن
يه قلب كوچيك تو سينه
مست و خريدار حسين
نوشته بود رو پرچمها
عباس علمدار حسين
سر زلفش دل فريبه
رگ پيشونيش
نصر من الله و فتح القريب
همه عاشقن او حبيبه
كار چشاش دلبريه
قد و بالاي قشنگش
عجب محشريه
تيغ دود مش صفدريه
غضب نگاش حيدريه
آخه ماه زينبه
نور نگاه زينبه
يك نفره
اما سپاه زينبه
قوت زانوي شه كرب و بلا
عباس علمدار حسين