متن اشعار اجرا شده توسط حاج محمود کریمی

متن اشعار اجرا شده توسط حاج محمود کریمی

کاش‌بودم‌شعله‌تاشمع‌مزارت‌میشدم

چلچراغ‌زائرشب‌زنده‌دارت‌میشدم

کاش‌بودم‌پرچم‌حاشیه‌دارماتمت

تاکه‌زینت‌بخش‌بزم‌سوگوارت‌میشدم

کاش‌بودم‌حلقه‌حلقه‌همچوزنجیرعزا

درکف‌دل‌بیقراری‌بیقرارت‌میشدم

کاش‌بودم‌قطره‌آبی‌واز‌راه‌وفا

شبنم‌لبهای‌خشک‌شیرخوارت‌میشدم

کاش‌می‌بودم‌سپر،در‌هجوم‌تیرمرگ

مانع‌شمشیر‌خصم‌نابکارت‌میشدم

کاش‌بودم‌درشب‌شام‌غریبان‌تاکه‌من

پاسدارخیمه‌بی‌پاسبانت‌میشدم

قفس سینه و دل شیدا شکسته با نگاه حسین

همیشه برای همه رویا طواف بارگاه حسین

آخر همه سفرا کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا

مقصد همه شهدا کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا

می سوزم تو نفس گریه کنا تو کوچه ی سینه زنا کربلا کربلا کربلا

چاره ی بیچاره های امت عطای شیر خواره ی توست

شفیع ما بروز قیامت ولای شیر خواره ی توست

حسرت همه بی کسا کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا

آه همه ی قفسا کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا

گریونم تو عزای آل کسا ، یا دعای خیر نسا کربلا کربلا کربلا

می سوزم تو نفس گریه کنا تو کوچه ی سینه زنا کربلا کربلا کربلا

خون دل رو گونه ها، بیرق رو شونه ها

آی عاقلا بیائید ببینید چه حالی دارن دیوونه ها

طلوع ماه عشق ما، محرمه

نگاه و دست ماه و لطف فاطمه

به یاد روح الله و کشته مرده هاش

گرفتم امشب، به اذن زینب

براتِ مُردن پای شاه علقمه

ای شه بی پیراهن، پیراهن من شد پرچمت

کشته ی دور از وطن، الهی بمیرم از غمت

یا حسین ای بی کفن، میسوزم از داغ آتیش حرمت

شبهای عنایته، هیئتها قیامته

هر جا میری سرِ کوچه ها یه پرچمو یک علامته

دلِ تموم عالم شعله ور شده

هلال ماه امشب نوحه گر شده

هزار و سیصد سال از کربلا گذشت

ولی دل من، دوباره هر سال، میبینه زخم قلبش تازه تر شده

ای امیر بی سپاه، تا همیشه مجنون تو ام

ای شهید بی گناه، همه چیمو مدیون تو ام

ای قتیل اشک و آه، تا زندم بی تاب و سرگردون تو ام

این عشق و سعادته، این شورِ شهادته

عشق حسین تا روز ابد، تو سینه ی ما امانته

اسیر تو عاشق می مونه تا ابد

تویی که عاشق داری بی حدّ و عدد

میخوام که امشب با دست یه نوکرت

شبیه هر سال، پیرهن سیامو تنم کنم با ذکر یا علی مدد

آیه ی قرآن عشق، دوای همه دردا یا حسین

شاه عشق، سلطان عشق، تو آخرت و دنیا حسین

جان عشق، جانان عشق، یا مولا یا مولا یا مولا یا حسین

اجرا شده در شب اول محرم 1390

شب اول محرم سینه زنت آرزوشه

با دستای یه پیر غلامت پیرن سیاه بپوشه

تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد

دوباره بوی نذری از روضه های خونگی میاد

سلام بر پرچم و علم ، سلام بر شعر محتشم ، سلام بر محرم

دم هیئتا با گریه میگه مادر تو زهرا

قبول باشه حسینیا این عزاداریتون ایشالله

دوباره روضه رفتنا بی ریا ترین عمل شده

دوباره هر محله ای پر علم و کتل شده

سلام بر کربلای تو ، سلام بر نوکرای تو ، سلام بر محرم

صدای گریه میاد از پس پرچین دلامون

کیه که بغض گرفته اش وا میشه بین صدامون

هق هقی که یادمونه از همون بچگی یامون

صدای یه مادر انگار می پیچه تو هیئتامون

پشت پرده ی زنونه لابه لای مهمونامون

صاب عزا میاد میشینه بالا دست مادرامون

اون که با دست شکسته میاد و تو کوچه هامون

شال مشکی عزا رو میندازه رو شونه هامون

اون که خاک کف پاهاش میشه سرمه ی چشامون

باچادر می گیره هر شب اشک چشم جوونارو

اون که با دم خداییش دم میده تو روضه هامون

مادری که دم میگیره بین شور و نوحه هامون

نمی از اشکای بی بی میاره گریه برامون

خط گریه از تو چشمام میاد از رو گونه هامون

رد میشه از گونه هامو می رسه روی لبامون

اخرش میریزه اشکا بروی پیرن سیامون

میون سینه زنی ها میره کربلا صدامون

کیه که زبون می گیره میگه مادرت بمیره

پس پرچین دلامون یه نفر زبون میگیره

کیه که نفس بریده میگه مادرت بمیره

هودجی که از بهشته بایه دنیا از فرشته

اومده یه قد خمیده میگه مادرت بمیره

چهار تا بانو پا رکابش غم تو چشمای پر ابش

کیه با رنگ پریده میگه مادرت بمیره

چش هیچ کس نمی بینه یه نفر میاد میشینه

صداشو هرکی شنیده میگه مادرت بمیره

دین و دلم برده ای، ماه سکینه

بی تو چگونه روم سوی مدینه

تشنه بی دست ای علمدار

کشته سرمست ای علمدار

ای پسر سوم زهرا علمدار...

سر به روی دامن فاطمه داری

روی لبت از چه رو زمزمه داری

فرق تو پاره ای عملدار

سینه شراره ای عملدار

کعبه ای در علقمه داری علمدار...

رفتن تو می شود اوج غم من

جسم تو افتاده دور از علم من

چشم تو بسته ای عملدار

خسته خسته ای عملدار

پای عدو و حرم من علمدار...

اي ماه بني هاشم خورشيد لقا عباس

اي نور دل حيدر، شهدا عباس

اي از تو دل اطفال روشن به اميد آب

اي ساقي غم پرور،‌ميزان وفا عباس

اي تشنه آب آور،‌اي كشته نام آور

اي صف شكن لشكر سردار صفا عباس

لب تشنه شدي بر آب لب دوخته برگشتي

جان را به لب آوردي با عين رضا عباس

اي مير علمداران ، سقا وفا داران

د رجمع فدا كاران بودي به سزا عباس

تو درس وفا دادي با دست جدا دادي

دست همه محزون گير از بحر خدا عباس

ای علیِ سومِ آل عبا

وِی علیِ دوم خون خدا


ای زِ عشقت بنده ام، مُنجلی

یا علی بن الحسین بن علی


کیستی؟ کاین گونه مجنونِ توام

واله و سرمست و دلْ خونِ توام


با کدامین واژه تفسیرت کنم؟

با کدامین خامه تحریرت کنم؟


مانده ام حیران، علی بن الحسین

مات و سرگردان، علی بن الحسین


چاره ای! ای چاره سازِ کائنات

گوشه چشمی! ای مسیحِ ممکنات


گویم از شب زنده داری های تو؟

یا زِ روزِ بی قراری های تو؟


گویم از ذکر مناجات شبت؟

یا زِ بیداریِ از سوز تَبَت؟


گویم از دشت خدا، گل کردنت؟

یا به دشتِ خون، تحمل کردنت؟


گویم از آن سجده پیوسته ات؟

یا بگویم از دو دست بسته است؟

سوزم و سازم و ناید زدرون فریادم

کاش من زود تر از فاطمه جان می دادم

از زمانی كه شریك غمم ازدستم رفت

هر دم آید غمی از نو به مبارك بادم

کاش روزی که زدی ناله کنار دیوار

چون در سوخته می سوخت همه بنیادم

كس نداند كه در آن دم به تو من چه گذشت

تو نفس می زدی و من ز نفس افتادم

سیاه شده روز من از غم، چراغ خونم نشوخاموش

چشاتو وا كن گل یاسم، نرو از هوش

بعد از تو من و غم ها ،میمونم تك و تنها

دنیای بی تو تلخه، چشمامون می شه دریا

ای ماه شب تارم، بی حیدر مرو زهرا

مگه از من چی دیدی،كه دل از من بُریدی

چی شد از دست یارت، دامن كشیدی

تو می ری من می مونم ،گل یاس جونم

با نگاهت كشیدی، آتیش به جونم

وصیت هات می كُشه من رو،آخه هنوز خیلی جوونی

خداكنه من برم اما ، تو بمونی

ای یار بی قرارم،پاییز بی بهارم

من بی تو بی پنهام،تنهای روزگارم

رحمی كن به دل من،من جز تو كی و دارم

شبا تا صبح بیدارم ،تاسحر بی قرارم

اگه با من نباشی،تموم كارم

تو می ری من می مونم ،گل یاس جونم

با نگاهت كشیدی، آتیش به جونم

دوباره از حال می ره زینب،برای پرپر زدن تو

چه جوری آروم بشه امشب،حسن تو

اشكاشون روی گونه، می باره دونه دونه

دستاشون تو قنوته،شب های آسمونه

این سوز ناله هاشون، قلبم رو می سوزونه

پاشو مارو نگاه كن ، برا زینب دعا كن

دیگه دارم می میرم، چشاتو وا كن

تو می ری من می مونم ،گل یاس جونم

با نگاهت كشیدی، آتیش به جونم

السلام ای ثمر عمر پیمبر زهرا *** داده طه لقبت حضرت مادر زهرا

کفو و همتای علی فاتح خیبر زهرا *** به ائمه شده ای حجت اکبر زهرا

التماسیم و به الطاف شما محتاجیم *** با همان دست دعا کن به خدا محتاجیم

وقت آن است که از خاک تو زر جمع کنیم *** چادرت را بتکانی و قمر جمع کنیم

باید از بین کلام تو نظر جمع کنیم *** باز هم خطبه بخوانی و گوهر جمع کنیم

آنکسانی که به آئین خدا محتاجند *** به بیانات تو در دین خدا محتاجند

بگو از راه خدایی که فراموش شده *** بگو از راهنمایی که فراموش شده

از رسول دو سرایی که فراموش شده *** بگو از حق ولایی که فراموش شده

پهلویت گرچه شکسته است ولی حرف بزن *** باز هم فاطمه از حق علی حرف بزن

تو همان جمع فضائل تو همان جمع صفات *** تو همان جلوه توحید همان جلوه ذات

احتجاجات تو لبریز دلیل و آیات *** راه بیراهه شود گر ندمی تو هیهات

بگو این فتنه با رایت اسلام از چیست *** بی تفاوت شدن امت اسلام از چیست

از تو ما یاد گرفتیم که رحمت باشیم *** اهل بنده شدن و اهل اطاعت باشیم

در خوشی های زمان یاد قیامت باشیم *** همه جا گوش به فرمان ولایت باشیم

چیست فرمان ولایت همه با هم بودن *** همه در دایره فاطمه با هم بودن

ای به زخم رخ و پهلوی تو اکرام و سلام *** ای که خون پسرت گشته قوام اسلام

فرصت گفتن از تو شده در این ایام *** کربلا شرح غم توست به معنی تمام

از علی و غم او تو سخن آغاز نما *** سفره درد غریبانه خود باز نما

کی میدونه شاید امسال برا ارباب بمیرم

کی میدونه شایدم تشنه و بی آب بمیرم

کی میدونه شاید امشب شب اول توی روضه میون سینه زدن

کی میدونه یا که فردا شب دوم پیش پاهای حسین


کی میدونه تو خرابه شب سوم تو عزای گل زیبای حرم کنار طشت طلا

شایدم بی پر و زخمی زیر آفتاب بمیرم

کی میدونه شاید امسال برا ارباب بمیرم

کی میدونه شب چهارم شب اشک پسرای دختر شیر خدا

کی میدونه شب بعدش شب گریه برای یادگارای مجتبی

کی میدونه شاید از شرم نگاه مادری از صورت کبوتری که مونده توی گهواره مادری که شیر نداره

تو محرم خوبه مردن اگرم خواب بمیرم

کی میدونه شاید امسال برا ارباب بمیرم

کی میدونه شاید از داغ علی اکبر عشق امیر خیبر عشق شاید از داغ و غم و اشک عمو شاید از غصه آبی که می ریخت از سپر و مشک عمو

کی میدونه شاید از غصه و سقا و علم شاید از داغ حرم شاید از داغ دو دستی که گرفت بوسه از داغی لب های حسین

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک

عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک

من از اهالی دیار عشقم من از قبیله و تبار عشقم

هنوزم از دم امام امت هلاک عشق و بی قرار عشقم

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک

عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک

منم که جا موندم از شهادت به حق قرآن و حق عترت

امید من اینه که با ولایت چه رونقی شده به کار عشقم

عشق یعنی یه جوون یه جوون بی نام و نشون

عشق یعنی یه نماز با وضو گرفتن توی خون

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک

عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک

به یاد صوت اذان اکبر به یاد ظهر و نماز دلبر

به یاد تسلیم امر داور غلام پروردگار عشقم

عشق یعنی یه پدر که شب ها بیداره تا سحر

عشق یعنی یه خبر خبر یه مفقود الاثر

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک

عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک

گرفته دل هوای کربلا رو بیا ببین به روی نی سرا رو

آتیش گرفت دامن خیمه ها رو منم اسیر یادگار عشقم

عشق یعنی یه پیام تا بقیة الله و قیام

عشق یعنی یه کلام پا به پای فرزند امام

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک

عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک