شمع شب افروز حیدر میرود سوی جنان
با دلی بشکسته و با قامتی همچون کمان
پرگرفته مرغ باغ آرزوهای علی
در غمش خون گرید امشب دیده هفت آسمان
__________________________________________________________________________
طپشهای دلم روبه رکود است
دلم مشغول آن یاس کبود است
نشانی های اورا جمع کردم
چه سازم سرسرایم پرزدود است
__________________________________________________________________________
یاس باغ مصطفی بعد ازپدرخشکیده شد
از جفای ظالمان برگ وبر او چیده شد
آنقدر در ماتم بابا زجان ناله کشید
قوت هر روز وشب زهرا سرشک دیده شد
__________________________________________________________________________
با سرشک دیده وبا ناله پیوسته اش
با تن تبدار وبا جسم به غایت خسته اش
روز تنهایی که او بودوکسی یارش نشد
کرده یاری ید اله با ید بشکسته اش
__________________________________________________________________________
من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان زاوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
__________________________________________________________________________
دیدم که ز دل خدا خدا می کردی
شکوه زجفا به مصطفا می کردی
ای کاش شبی پس از دعای همگان
از بهر شفای خود دعا می کردی
__________________________________________________________________________
حق ذی القربی ادا شد بعد تو یا مصطفی
کوثر قرآن فدا شد بعد تو یا مصطفی
تازیانه خوردن وناله کشیدن از جگر
قسمت آل عبا شد بعد تو یا مصطفی
__________________________________________________________________________
لااقل با من بگو از حالت ای نیکوسرشت
ای نگاهت بهر حیدر برتر از باغ و بهشت
رنگ رخسارت خبر می دهد از سر ضمیر
چه کسی روی کتاب عمر تو «پایان» نوشت
_________________________________________________________________________