سمان فارسي حكايت نمايد: روزي حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها بر پدرش، رسول خدا صلي الله عليه و آله وارد شد.
وقتي رسول خدا چشمش بر چهره فاطمه افتاد، او را گريان و غمگين ديد، به همين جهت علت را جويا شد؟
حضرت زهراء سلام الله عليها در پاسخ پدر اظهار داشت: اي رسول خدا! روز گذشته بين من و همسرم، علي بن ابي طالب عليه السلام جرياني اتفاق افتاد كه با يكديگر ضمن صحبت، شوخي و مزاح مي‌كرديم و من جمله اي را به عنوان شوخي به شوهرم گفتم، كه موجب ناراحتي او شد.
و چون احساس كردم كه همسرم ناراحت است، از سخن خويش غمگين و پشيمان گشتم و از او خواهش كردم تا از من راضي و خوشحال گردد.
و او نيز عذر مرا پذيرفت و شادمان شد و با خنده روئي با من مواجه گشت و احساس كردم كه از من راضي مي‌باشد؛ ولي اكنون از خداي خود وحشت دارم كه مبادا از من خشمگين و ناراضي باشد.
رسول خدا صلي الله عليه و آله با شنيدن چنين مطالبي اظهار نمود: اي دخترم! همانا رضايت و خوشنودي شوهر همانند رضايت و خوشنودي خداوند متعال خواهد بود و غضب و ناراحتي شوهر سبب نارضايتي و ناراحتي خدا مي‌گردد.
و سپس افزود: هر زني كه خداوند را همچون حضرت مريم عبادت و ستايش كند؛ وليكن شوهرش از او ناراضي باشد، عبادات و اعمال او مقبول درگاه خدا قرار نمي‌گيرد.
اي دخترم! بدان كه بهترين اعمال، فرمان برداري و تبعيت از شوهر است، البته در مواردي كه خلاف اسلام و قرآن نباشد بعد از آن، بهترين كارها براي زن ريسندگي است، يعني كارهاي سبك و فردي، به دور از نامحرمان را انجام دهد.
اي دخترم! هر زني كه زحمات و مشقات خانه داري را تحمل كند و خانه داري نمايد و براي رفاه و آسايش اعضاء خانواده اش تلاش نمايد، همانا او اهل بهشت خواهد بود.
إ حقاق الحق: ج 19، ص 112 و 113،
جام
