بخشندگى .
ـ امـام عـلى (ع ) : من خود را برتر از آن مى دانم كه نيازى باشد و بخشندگى من گنجايش آن را نـداشته باشد, يا رفتار جهالت آميزى باشد وبردبارى من تحملش را نداشته باشد, يا گناهى باشد و گذشت من آن را فرا نگيرد, يا زمانى درازتر از زمان من باشد.
ـ آنچه را به دست مى آورى ببخش تا مورد ستايش و تحسين قرارگيرى .
ـ بخشندگى تهيدست او را ارجمند مى سازد و بخل توانگر خوارش مى كند.
ـ بخشندگى مرد او را محبوب دشمنانش مى كند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور مى سازد .
ـ بـراى خدا بخشش كنيد و در راه طاعت او با نفسهايتان بجنگيد تا پاداشتان را بزرگ و عطيه تان را نيكو گرداند.
ـ بخشندگى از بزرگمنشى است .
ـ امام حسين (ع ) : هر كه بخشنده باشد آقايى كند.
ـ امام على (ع ) : بخشندگى نگهبان آبروهاست .
ـ بخشندگى عزتى است نقد.
