حضرت عیسى (ع) عبد و پیامبر خدا بود (سوره مریم، آیه ۳۰) رسول به سوى بنى اسرائیل (سوره آل عمران، آیه ۴۹) و یکى از انبیای اولو العزم و صاحب شریعت بوده و کتابى به نام انجیل داشت (سوره احزاب، آیه ۷، سوره شورا، آیه ۱۳، سوره مائده، آیه ۴۶)، خداى تعالى نام او را مسیح نهاد (سوره آل عمران، آیه ۴۵) و کلمة الله و روحى از خدا خواند (سوره نساء، آیه ۱۷۱)، داراى مقام امامت (سوره احزاب آیه ۷) و از گواهان اعمال (سوره نساء، آیه ۱۵۹، سوره مائده، آیه ۱۱۷) و از بشارت‌دهندگان به آمدن پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) بود (سوره صف، آیه ۶)، وجیه و آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربین بود (سوره آل عمران، آیه ۴۵). از برگزیده شدگان (سوره آل عمران، آیه ۳۳)، و از اجتباء شدگان و از صالحان بود (سوره انعام، آیه ۸۵- ۸۷)، مبارک، زکى و مهذب بود، آیتى براى مردم و رحمتى از خدا و احسانگرى به مادرش بود، و از زمره کسانى بود که خداى تعالى به ایشان سلام کرد (سوره مریم، آیه ۱۹- ۳۳) و از کسانى بود که خدا کتاب و حکمتش آموخت. (سوره آل عمران، آیه ۴۸)
