جهان، آماده پذیرش حكومت جهانی امام عصر (عج)

غلبه حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و حكومت جهانى اسلام، ممكن است به طور اعجاز و خرق عادت انجام یابد و ممكن است با فراهم‌شدن اسباب و علل ظاهرى باشد و ممكن است به هر دو نوع واقع شود، چنان‌كه پیشرفت و غلبه پیغمبر اكرم (صلّى الله علیه و آله) و قواى اسلام به هر دو نوع بود.

حال به توضیح تشکیل حكومت جهانى اسلام با اعجاز و خرق عادت و فراهم‌شدن اسباب و علل ظاهرى می پردازیم:

1. تشکیل حكومت جهانى اسلام با اعجاز و خرق عادت

اما به طور اعجاز و خرق عادت، محتاج به توضیح نیست كه حصول چنین غلبه مطلق براى آن حضرت، به خواست خداوند، امرى است ممكن و معقول و با وعده هاى صریح و بشارت هاى حتمى كه در قرآن مجید و احادیث متواتر داده شده، بدون شبهه حاصل خواهد شد و خداوند به مصداق آیه «كَمْ مِنْ فِئَة قَلیلَة غَلَبَتْ فِئَةً كَثیرَةً بِاِذْنِ الله»(1) چه بسیارند گروه اندكى كه به اذن خداوند، بر گروه بسیارى چیرگى مى یابند؛ آن حضرت، اصحابش و عموم بندگان شایسته خدا را، بر تمام ملل غالب و حاكم، و وارث و مالك ارض قرار مىدهد.

2. تشکیل حكومت جهانى اسلام با فراهم‌شدن اسباب و علل ظاهرى

از لحاظ اسباب، و علل ظاهرى، حصول چنین فتح و غلبه و تشكیل آن حكومت الهى نیز، ممكن و عملى خواهد بود؛ زیرا آن حضرت در موقعى ظهور مى كند كه اوضاع و احوال اجتماعى و اخلاقى و سیاسى كاملاً مساعد باشد.

در آن موقع همه ملل از مدنیّتِ معنوى و اخلاقى، محروم و دشمنى و كینه و ظلم و تجاوز، همه را نسبت به یكدیگر بدبین و از هم جدا ساخته و اتّحاد، وحدت، همفكرى و همكارى، به كلى از میان بشر رخت بربسته و از اینكه كسى بتواند بدون مدد غیبى جامعه را رهبرى كند، همه مأیوس مى گردند و خلاصه همه با هم در مبارزه و جنگ و ستیز و همه از وضع خود ناراضى، و از مكتب هاى مختلف كه عرضه مى شود؛ ناامید بوده و منتظر تغییر رژیم و انقلاب و عوض‌شدن اوضاع، و كنار رفتن زمامداران خدانشناس و برداشته‌شدن مرزها و القاى تجزیه ها و تقسیم ها مى‌باشند.

در یك چنین موقعیتى، حضرت صاحب الزمان ارواح العالمین له الفداء و اصحابش، با نیروى ایمان و اخلاق حسنه و با نجات بخش ترین برنامه هاى عمرانى و اقتصادى و عدالت اجتماعى، براى انقلاب و دعوت به قرآن و اسلام، قدم به میدان مى گذارند و آن نهضت الهى و دعوت روحانى را شروع مى كنند و مردم را به سوى خدا و احكام خدا و زندگى برابرى و برادرى، عدل و امنیت، صفا و وفا، راستى و درستى و نظم صحیح، مى خوانند و خود و اصحابش، نمونه همه فضایل بشرى مى باشند و با نیروى ایمان و استقامت و پشتكار و همتى كه مخصوص مۆمنان ثابت قدم است، هدف و مقصد خود را تعقیب مى نمایند.

اوضاع جهان پیش از ظهور

این جمعیت از مۆمنان با آن برنامه ها و وضع كار، در آن دنیاى پرآشوب و غرق در طوفان گرفتارى ها و فشارها، دل ها را به خود متوجه نموده و فاتح و پیروز و موفق مى شوند و هیچ نیرویى نمى تواند در برابر آنها مقاومت كند.

و شاهد این حقیقت، همان ظهور رسول اكرم (صلّى الله علیه و آله) و پیشرفت سریع دین اسلام و فتوحات محیرالعقول مسلمین در قرن اول اسلام است، كه یكى از علل ظاهرى آن پیروزى هاى پى در پى و درهم شكسته شدن ارتش هاى انبوه دولت شاهنشاهى ایران و امپراطورى روم، فساد اوضاع اجتماعى و ادارى ایران و روم بود كه مردم این كشورهاى پهناور را براى قبول یك دعوت صحیح و حكومتى متكى به مبانى عدالت و مساوات آماده كرده بود.

مردمى كه در برابر دستگاه هاى دیكتاتورى و استبداد بسیار خشن و غیر انسانى سلاطین و امراى خود، از بنده هم خوارتر بودند و از حقوق انسانى محروم شده بودند، مردمى كه به هركس و هر مقام نظر مى كردند، یك نقطه روشن در او نمی دیدند؛ نه فرهنگ داشتند نه اقتصاد، نه عدالت، نه امنیت و نه ... و نه ... از آن همه تعظیم و نیایش و بشرپرستى و استبداد سلاطین، خسته شده بودند و علاوه بر اینها ناراحت‌كننده‌ترین اختلاف طبقاتى نیز در بین آنها حاكم باشد كه مملكت متشكل شده باشد از اكثریت قریب به اتفاق محروم و استضعاف شده و جمعیت معدود برخوردار و اختیاردار و مطلق العنان و بى جهت عزیز ... .

مسلّم است وقتى به گوش مردم چنین مملكتى صداى روحانى و آزادى بخش: «تَعالُوا اِلى كَلِمَة سَواء بَیْنَنا وَ بَیْنَكُمْ أَلاّ نَعْبُدَ اِلاّ اللهَ وَ لا نَشْرِكَ بِهِ شَیْئاً، وَ لا یَتَّخِدَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللهِ»(2) برسد و آیه «اِنَّ اللهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاِحْسانِ وَ ایتاءِ ذِی الْقُرْبى وَ یَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْیِ»(3)

(همانا خدا فرمان به عدل و احسان و به عطا و بذل به خویشان امر مى كند و از كارهاى زشت و منكر و ظلم نهى مى كند) و اعلان: «یا أَیُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَر وَ اُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا اِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقیكُمْ» (4): (اى مردم ما همه شما را نخست از مرد و زنى آفریدیم، آن گاه شعبه هاى بسیار و فرق مختلف گردانیدیم تا یكدیگر را بشناسید، بزرگوارترین شما نزد خدا پرهیزكارترین شما است.) و آیات دیگر را بشنوند، با نهایت استقبال به آن ایمان آورده و راه را براى پیشرفت آن باز مى كنند.

مردمى كه از ظلم و ستم و خودخواهى سلاطین و ستمكاران آن عهد، به جان آمده بودند، به طور قطع یك دعوت خدایى و یك بانگ گوش نواز توحیدى را كه بر اساس عدالت و الغاى امتیازات و مساوى بودن آقا و نوكر، شاه و رعیت، سیاه و سفید، در برابر قانون و عدالت است قبول مى كند و از این جهت آن هایى كه این دعوت برخلاف منافع شان بود هرچه خواستند از آن جلوگیرى كنند یا مردم را مانع از گرویدن به آن شوند، نتوانستند، همه جا انقلاب مى شد و در همه جا رژیم ظالم و وضع سابق را محكوم مى كردند و اوضاع تغییر مى‌كرد.

جهانی آماده تر از زمان بعثت

اوضاع جهان براى قبول دعوت حضرت امام زمان (علیه السّلام) كه همان دعوت به اسلام و قرآن است، مطابق اخبار، به مراتب از اوضاع عالم در زمان بعثت پیغمبر (صلّى الله علیه و آله) آماده تر خواهد شد، و همان طور كه كلمه اسلام در آغاز ظهور اسلام به سرعت پیشرفت كرد و صداى توحید بر همه صداها غالب شد، و اسلامى كه در مقدارى از تاریخش منحصر به پیغمبر اكرم (صلّى الله علیه وآله) و على و خدیجه (علیهماالسّلام) بود، با فقدان وسایل در جهاد و دفع یورش مشركان، بزودى موفق گردید، و لشكرهاى منظم مسلحى را كه در دنیاى آن روز مجهزترین سلاحها را در دست داشتند درهم شكست و نابود ساخت.

همین طور امام زمان (علیه السّلام) نیز با اصحاب و یاورانش كه از ابتدای كار به تعداد مجاهدین میدان جهاد بدر مى باشند مىتوانند دنیاى منقلب و ناآرام آن روز را آرام و مردم را چنان امیدوار به آینده درخشان و پر از خیر و رحمت و بركت نماید كه در سریعترین فرصت همه به دین اسلام گرویده؛ آمادگى خود را براى قبول یك سازمان الهى اسلامى محكم و پایدار، در تحت سر پرستى امام عصر علیه السّلام نشان دهند. اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم.

پی‌نوشت‌ها:

1.      سوره بقره، آیه249.

2.      سوره آل عمران، آیه64.

3.      سوره نحل، آیه90.

4.      سوره حجرات، آیه13.

منابع:

پاسخ به ده پرسش، تألیف حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی.

پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی