در این گزارش، با دانستی‌های راوی فدک و شبیه‌ترین بانو به حضرت خدیجه (س) آشنا می‌شویم.
حضرت زینب(س) روز پنجم جمادی الاول سال 5 یا 6 هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود.
پدر بزرگوار حضرت زینب (س) حضرت علی (ع) و مادر گرامیشان حضرت فاطمه (س) است.
هنگام تولد حضرت زینب(س) حضرت فاطمه (س) مادر ایشان او را نزد امام علی (ع) آورد و گفت: این نوزاد را نامگذاری کنید.
امام علی (ع) فرمود: من از رسول خدا (ص) جلو نمی‌افتم.
در این هنگام پیامبر اکرم (ص) در مسافرت بود پس از بازگشت ایشان از سفر امام علی (ع) به پیامبر (ص) فرمود: نامی را برای نوزاد انتخاب کنید
پیامبر اکرم (ص) فرمود: من بر پروردگارم سبقت نمی‌گیرم.
در این هنگام حضرت جبرئیل (ع) نازل شد و پیام آور که خداوند سلام می رساند و می‌فرماید: نام این دختر را زینب بگذارید که این را در لوح محفوظ نوشته‌ام.
آن گاه پیامبر (ص) حضرت زینب (س) را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می کنم همه این دختر را احترام کنند، که او مانند حضرت خدیجه کبری (س) است.
عقیله بین هاشم، ام الکثوم ام الحسینف موثقه، زینب کبری، صدیقه صغری، عقیله الطالبین ، موثقه عارفه، عالمه غیر معلمه، عابده آل علی، فاضله، کامله، علیا حضرت، نائبه الزهرا،نائبه ا‌لحسین، مکیله الدینا، ملکه جان، شهبانوی گیتی، عقیله‌النسا، عدیله‌الخامس من اهل اکساء شریکها شهید کفیله‌السجاد، ناموس رواق الغطمه، سیه اعقائل،سر‌ابیها، زاده، شیوا سخنی، سلاله الولایه، ولید‌ه افصا‌حه، شقیقه الحسن،عقیلی خدر‌الرساله، رضعه ثدی‌الو‌لایه، بلیغه، شمسه قلاده الجلا‌له،نجمه سما النباله، معصومه صغری، قرینه النوائب، محبوبه المصطفی ،صابره محتسبه، عقیله النبوه، سلیله الزهرا، منیه الله، مظلومه و‌حیده و... از اسامی القاب و کینه‌های حضرت زینب (س) است
*شبیه ترین بانوی اسلام به حضرت خدیجه (س) است
حضرت زینب (س) شباهت بسیار زیادی به پدرشان حضرت علی (ع) داشتند و حضرت زینب (س) درباره ی عفت و پاکدامنی می‌فرمایند: برازنده‌ترین زینت زنان، گران قیمت‌ترین گوهر برای آنان عفت و پاکدامنی است.
حضرت زینب (س) درس عفت را به خوبی در مکتب پدر بزرگوارشان‌امام علی (ع) آموخت.
حضرت زینب (س) می‌فرمایند: مجاهد شهید در راه خدا یعنی قدرت انجام گناه را دارد اجرش بیشتر از کسی نیست قدرت دارد اما عفت می‌ورزد، نزدیک است انسان عفیف فرشته‌ای از فرشتگان باشد.
شجاعت امام حسین (ع) در خواهر ایشان حضرت زینب "س" نیز بود.
حضرت زینب "س " در مقام شجاع و از نظر امامت کمی از امام حسین "ع" نداشت.
حضرت زینب "س" نقش بسیار مهمی در قیام عاشورا و کربلا، میدان نبرد، مجلس ابن زیاد و مجلس یزید را ایفا کرد.
حضرت زینب "س" صاحب غلامان و کنیزان بسیار و وسایل را حتی در زمان حیات امام حسین "ع" بود.
در هنگام حرکت امام علی "ع" حضرت زینب "س" تمام خوشی‌ها و راحتی‌های خود را رها کرد وبه همراه امام حسین " ع " در کربلا و قیام عاشورا حضور یافت.
حضرت زینب "س " همراه امام حسین "ع" از 28 رجب از مدینه به سمت مکه حرکت نمودند.
آن حضرت "س" براساس روایت پیامبر "ص" امام علی "ع" و حضرت فاطمه "س" از سرگذشت سفر امام حسین "ع" آگاهی داشت با این وجود همراه ایشان به سرزمین کربلا سفر کرد.
آن حضرت "س" از بلاها و مصیبت‌ها واقعه کربلا آگاهی داشت.
محبت وعلاقه زینب "س " از همان دوران کودکی به امام حسین "ع" به قدری سرشار بود که نمی‌توان آن را وصف کرد.
او همواره می‌خواست در کنار برادرش حسین "ع" باش و رخسار زیبای حسین "ع" را بنگرد با او انس و الفت داشته باشد.
این محبت عجیب و سرشار از مهر و خلوص موجب تعجب حضرت زهرا "س" شد.
راز آن را نمی‌دانست، تا آن‌که روزی این موضوع را با پدرش در میان گذاشت و پرسید: پدرجان! از محبتی که میان زینب "س" و حسین "ع" است، شگفت زده شده‌ام، طوری که زینب "س" لحضه‌ای بدون دیدار حسین قرار ندارد، اگر ساعتی بوی حسین "ع" را استشمام نکند جانش به لب می‌رسد.
پیامبر "ص" با شنیدن این سخن، دگرگون شد و اشک از چشمانش سرازیر گشت و آهی از سینه پرسوزش برکشید و خطاب به دخترش زهرا "ُس" فرمود: ای نور چشم ! این دختر همراه حسین "ع" به کربلا می‌رود، در رنج‌ها وسختی‌های مصایب حسین "ع" شریک خواهد بود.
هر گاه حضرت زینب "س" به دیدار امام حسین "ع" می‌آمد امام "ع" به احترام آن حضرت "س" جلوی پایش حرکت می‌کرد و سرپا می‌ایستاد واو را درجای خود می‌نشاند.
حضرت زینب "س" در 6 سالگی خطبه حضرت فاطمه "س" که درباره‌ی فدک و رهبری امام علی "ع " بود را حفظ نمود و آن را روایت کرد.
با وجود مشروح و طولانی بودن خطبه و دشواری و اژه‌ها و بسنگینی جملات آن خطبه را برای دیگران روایت می‌کرد.
سرانجام حضرت زینب "س" در روز 15 رجب سال 62 هجری قمری در شهر شام وفات و بدن مبارک ایشان در همین شهر به خاک سپرده شد.
