پنجم جمادى الاول سالروز ولادت زينب كبري سفير كربلامباركباد
تو كيستي فروغ چراغ هدايتي
تـو لنگر سفينۀ نـوح ولايتـي
ناخوانده درس، عالمه علم عالمي
مكتب نـرفته، بـحر وسيع روايتي
با چادرت بـه دايرۀ حشر، سايبان
بـا معجرت بـه معركۀ صبر، رايتي
بودي ز خردسالي خود ياور حسين
هم خواهر حسيني و هم مادر حسين
فُلك نجات را به خدا ناخدا تويي
بال و پر عروج به سوي خدا تويي
هم سنگر امام شهيدان قدم قدم
از ابتدا تو بودي و تا انتها تويي
روز جهاد همره و همگام فاطمه
هنگام خطبه هم نفس مرتضي تويي
ماهِ دو مهرِ فاطمه و كوكب علي
آيينۀ حسين و حسن، زينب علي
|
مختصری درباره ولادت حضرت زینب سلام الله علیها
|
تولد زينب(س) و گريه پيامبر بر مصايب آن
زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:
((دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم )).
فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟!
رسول خدا (ص) فرمود:
((گريه ام به اين علت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت ، در نظرم مجسم گشت كه او با چه مشكلاتى دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند)).
در آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم ، فاطمه جان ، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن كسى را به او مى دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند))
