امیرالمومنین علیه السلام سال 36 هجری در نامه‌ای به اشعث پسر قيس فرماندار آذربايجان چنین نوشتند:كاري كه به عهده توست نان و خورش تو نيست بلكه امانتيبرگردن تو است.آن كه تو را بدان كار گمارده، نگهباني امانت را به عهدهات گذارده. تو را نرسد كه هرآنچه خواهي به رعيت فرمايي، و بدون دستور به کار مهمی اقدام نمایی.در دست تو مالي از اموال خدای عزّوجلّ است، و تو آنرا خزانه داري تا آن را به من بسپاري.اميدوارم براي تو بدترين واليان نباشم، و السلام.
متن حدیث:
و من كتاب له عليه السلام إلى أشعث بن قيس و هو عامل اذربايجان
وَ إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لَكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ وَ أَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَكَ لَيْسَ لَكَ أَنْ تَفْتَاتَ فِي رَعِيَّةٍ وَ لَا تُخَاطِرَ إِلَّا بِوَثِيقَةٍ وَ فِي يَدَيْكَ مَالٌ مِنْ مَالِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَنْتَ مِنْ خُزَّانِهِ حَتَّى تُسَلِّمَهُ إِلَيَّ وَ لَعَلِّي أَلَّا أَكُونَ شَرَّ وُلَاتِكَ لَكَ وَ السَّلَامُ.
«نهج البلاغه،نامه پنجم»
