نصایح حضرت فاطمه علیهاالسلام

عبداللّه بن مسعود می گوید:
مردی خدمت حضرت فاطمه علیهاالسلام رسید، عرض کرد: ای دختر پیامبر(ص)! آیا چیزی به یادگار از پدر بزرگوارت باقی مانده تا به عنوان «تحفه و هدیه» به من عطا فرمایی؟
حضرت فاطمه علیهاالسلام به کنیز خود فرمود: «حریره (جریده) (406) را بیاور».
کنیز رفت و آن را نیافت. حضرت فرمود: «پیگیری و تفحّص کن تا آن را پیدا کنی...» کنیز جست و جو کرد تا سرانجام آن را پیدا کرد. در آن، نوشته شده بود: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:
«مؤمن نیست کسی که همسایه اش از آزار او، در امان نباشد. آن کس که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، همسایه خود را آزار نمی دهد.
و آن کس که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید خیر مردم را بگوید یا سکوت کند.
همانا خداوند، انسان خیر خواه، بردبار و با عفّت را، دوست می دارد و انسان بد زبان، بخیل و سائلِ اصرار کننده را، دشمن می دارد.
همانا «حیاء» نشانه و آیت ایمان است، و «ایمان» در بهشت است.
و «فحش»، بد زبانی است و «بد زبانی» در آتش است!» (407)

 (406) - پارچه ابریشمی یا قطعه چوبی که روی آن می نویسند.
(407) - «مسند فاطمه زهرا» سید حسین شیخ الاسلامی، ص 266، به نقل از «دلائل الامامة»، ص 1.

اسماء و القاب و كنيه حضرت فاطمه زهرا

ابن‏بابويهبسند معتبر از يونس به ظبيان روايت كرده است كه حضرت صادق كاشف حقايق عليهالصلوه والسلام فرموده كه حضرت فاطمه سلام‏الله‏عليها را نه اسم است نزد خداي عزوجل (الفاطمه و الصديقه و المباركه و الطاهره و الزكيه و الراضيه والمرضيه و المحدثه و الزهراء). آنگاه حضرت صادق عليه‏السلام فرمود كه آيا مي‏داني كه چيست تفسير فاطمه(ع) يونس عرض نمود خبر بده مرا از معني آن اي سيد من. حضرت فرمود (فُطِمَتْ من الشر)يعني بريده شده است از كّل بديها. سپس فرمود كه اگر اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام تزويج نمي‏نمود او راكفوي ونظيري نبود او را بر روي زمين تا روزقيامت. نه آدم و نه آنها كه بعد از اوبودند (از كتاب بحار و غيره)

ذاتاقدس حق تعالي و مبدء اعلي از عنايتي كه به حضرت فاطمه(س) داشته، اسم او را از اسم خود مشتق فرموده است. چنانكه در روايت معتبر از قول پيغمبر(ص) آمده كه قال النبي (ص) لفاطمه شق اللَّه لك يا فاطمه اسماً من اسمائه فهو الفاطر و انت فاطمه) (از بحار ج 43) اين حدايث شريف نوراني برهان و دليل ساطع است كه حضرت فاطمه سلام‏الله‏عليها مظهر اسماء حسناي الهي و مجلاي صفات علياي ربوبي است و اين حديث دلالت بر عصمت آن ملكه ملك و ملكوت دارد چه در علم كلام و حكمت متعاليه با براهيه عقليه و ادله متقنه محكمه ثابت و مبرهن گرديده كه خداي متعال و ذات ذي‏الجلال الوهي منزه و مبري از كل عيوب ونقائص است و جامع جميع صفات كماليه و نعوت جماليه و جلاليه است. بنابراين كسي كه مظهر صفات و اسماء اوست مي‏بايست به حكم عقل و برهان منزه و مبري ازكل عيوب و نواقص باشد مگر نقص امكان كه اين از لوازم وجود ممكن الوجود است.

پسمستفاد از جمله (فطمت من الشر) در تفسير فاطمه (ع) و اشتقاق فاطمه از اسم مبارك (فاطر) دليل قاطع است بر اينكه حضرت فاطمه سلام‏الله‏عليها منفطمه است از جميع شرور و عيوب و نقائص و چون چنين است پس لازم است كه واجد جميع خيرات و داراي جميع محاسن و مكارم و متصف به كل كمالات در تمام شئون بوده باشد.