تاملي درباره فيلم رستاخيز!
|
در روزهای اخیر هیاهو و جولان نتایج فیلم های فجر امان پایتخت را بریده است، جشنواره هر ساله ای که برای اکران بهترین ها می باشد!
اخیرا فیلمی در این جشنواره اکران شد، و ظاهرا بسیار مورد تقدیر و تشکر اهالی فرهنگ و هنر گردید، فیلمی از نوع روایی و تاریخی بنام « رستاخیز» فیلمی که علاوه بر تقدیر و تشکر جامعه هنری ایران، با انتقادی های تند و صریحی از مراجع و دوستاران اهل بیت (ع) رو به رو شد. و دلیل اصلی هجمه معترضین به این فیلم نمایش دادن چهره مقدس حضرت ابوالفضل (ع) و فرزندان امام حسین (ع) است!
اینجانب نه به عنوان یک فیلم شناس و نه به عنوان یک منقتد فیلم بلکه بعنوان فردی از جنس مردم و دوستار اهل بیت و یک مسلمان! اظهار تاسف خود را از پخش فیلم هایی با چنین صحنه هایی به دوستان هنری خودم بیان میکنم ، هر چند که کارگردان این فیلم آقای احمد رضا درویش هم یکی از بهترین ها در زمره خود است، و با پشتکاری زیاد و ظرافت و زیبایی خاصی فیلم هایش را به تصویر می کشد، اما لازم است به چند نکته در جامعه شیعی ما توجه شود:
1- چهره مبارک حضرت عباس(ع) همانند چهره های درخشان ائمه اطهار (علیهما السلام) بسیار ارزنده و زیباست، و چنان زیبایی دارد، که قابل وصف و درک نمیباشد، طبق روایات نشان دادن چهره این بزرگواران مکروه و جایز نیست، چرا که آنقدر مقام و ابهت اهل بیت و حضرت عباس (ع) بالا است که، هیچ فرد و افرادی نمی توانند خودشان را به جای ایشان تصور کنند، چه برسد که تصاویر صورت مبارک این بزرگواران در سینما و رسانه ها نشان داده شود! آیا سزاوار است که چهره مبارک ایشان را فردی بازی کند که حتی قطره کوچکی در برابر اقیانوس معرفت و زیبایی هم نیست! در مقام حضرت عباس همین بس که ائمه فرمودند: حضرت عباس (ع) نزد پروردگار مقام و منزلتی دارد که روز قیامت همگان به آن غبطه می خورند.
2- در شب عاشورا، وقتي دشمن در مقابل کاروان امام حسين (ع) حاضر شد و در راس آنها عمربن سعد شروع به داد و فرياد کرد، امام حسين (ع) به حضرت عباس (ع) فرمود: برادر جان، جانم به فدايت، سوار مرکب شو و نزد اين قوم برو و از ايشان سوال کن که به چه منظور آمده اند و چه مي خواهند.
در اين ماجرا دو نکته مهم وجود دارد يکي آنکه امام به حضرت عباس مي فرمايد: من فدايت شوم. اين عبارت دلالت بر عظمت شخصيت عباس (ع) دارد، زيرا امام معصوم العياذ بالله سخني بي مورد و گزاف نمي گويد و نکته دوم آنکه، حضرت به عنوان نماينده خود عباس (ع) را به اردوي دشمن مي فرستد.
روز عاشورا هنگامي که حضرت عباس (ع) از ا سب بر روي زمين افتاد، امام حسين (ع) فرمودند: (الان انکسر ظهري و قلت حياتي) يعني (اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد). اين جمله بيانگر اهميت حضرت عباس (ع) ونقش او در پشتيباني از امام حسين (ع) است.
امام زمان (ع)، در قسمتي از زيارتنامه اي که براي شهداي کربلا ايراد کردند، حضرت عباس (ع) را چنين مورد خطاب قرار مي دهند: السلام علي ابي الفضل العباس بن اميرالمومنين المواسي اخاه بنفسه، الاخذ لغده من امسه، الفادي له، الوافي الساعي اليه بمائه، المقطوعه يداه لعن الله قاتله يزيد بن الرقاد الجهني و حکيم بن طفيل الطائي.
امام زين العابدين (ع) به عبيدالله بن عباس بن علي بن ابي طالب (ع) نظر افکند و اشکش جاري شد. سپس فرمود: هيچ روزي بر رسول خدا (ع) سخت تر ازروز جنگ احد نبود، زيرا در آن روز عموي پيامبر، شير خدا و رسولش حمزه بن عبدالمطلب کشته شد و بعد از آن روز بر پيامبر هيچ روزي سخت از روز جنگ موته نبود، زيرا در آن روز پسر عموي پيامبر جعفر بن ابي طالب کشته شد سپس امام زين العابدين (ع) فرمود: هيچ روزي همچون روز مصيبت حضرت امام حسين (ع) نيست که سي هزار تن در مقابل امام حسين (ع) ايستادند و مي پنداشتند، که از امت اسلام هستند و هر يک از آنها مي خواستند از طريق ريختن خون امام حسين (ع) به نزد پروردگار مي انداخت و ايشان را موعظه مي فرمود و کار را تا آنجا کشاندند که آن حضرت را از روي ظلم وجور و دشمني به شهادت رساندند.
آنگاه امام زين العابدين (ع) فرمود: خداوند حضرت عباس (ع) را رحمت کند که به حق ايثار کرد و امتحان شد و جان خود را فداي برادرش کرد تا آنکه دو دستش قطع شد. لذا خداوند عزوجل در عوض، دو بال به او عطا کرد تا همراه ملائکه در بهشت پرواز کند، همان طور که به جعفر بن ابي طالب (ع) هم دو بال عطا فرمود و به تحقيق، حضرت عباس (ع) نزد پروردگار مقام و منزلتي دارد که روز قيامت همه شهدا به آن مقام و منزلت غبطه مي خورند.
حال این سوال مطرح میشود که آیا شایسته است چهره بزرگمرد آفرینش و ماه منیر بنی هاشم حضرت عباس(ع) که با هیچ فرض و خیالی قابل وصف و درک نیست و تالی تلو معصومین بزرگوار (ع) هم هست نمایش داده شود؟
|
منتظران مهدی آگاه باشید!
حسین را منتظرانش کشتند...
شنبه 3 اسفند 1392 4:32 PM
تشکرات از این پست
