و از نشانه‌های مؤمن...

از رسول خدا (ص) روایت شده که فرمودند:

ایمان مؤمن کامل نمی‌شود تا اینکه دارای 103 خصلت در فعل و عمل و نیت و باطن و ظاهر گردد. 

آنگاه امیرالمومنین( ع) فرمودند:  یا رسول الله آن 103 خصلت کدامند؟
فرمودند یا علی از جمله صفات مؤمن اینست که:

اندیشه اش بسیار متحرک و پویاست –  ذاتاً متذکر و به یاد خداست – 
علم و دانشش فراوان –  بردباریش بزرگ

خوش برخورد در کشمکش –  بزرگوار در بازگشت و پذیرش – 
سعه‌ی صدرش از همه بیشتر –  و نفسش از همه خاکسار تر است

خنده اش تبسم – گردهماییش برای تعلم و یادگیری – 
تذکردهنده به غافل – و آموزنده جاهل است

به کسی که آزارش می‌کند آزاری نمی‌رساند و 
در آنچه به دردش نمی خورد وارد نشود و 
هیچ کس را به مصیبتی سرزنش و شماتت نمی‌کند

و هیچ کس را با غیبت یاد نمی کند – از کارهای حرام بیزار است – 
در موارد شبهه قدم بر نمی‌دارد

بخششش فراوان – آزارش بسیار کم – 
برای غریب و ناآشنا یاور – و برای یتیم پدر است

شادابی و خرمی اش در چهره و حزن و اندوهش در دل – 
و به نیاز خود ( به خدا ) خرسند است

شیرین تر از عسل و سخت تر از سنگ است – 
هیچ رازی را فاش نسازد و هیچ پرده ای را ندرد

حرکاتش لطیف – دیدارش شیرین –  عبادتش بسیار –  وقارش نیکو

برخوردش نرم – سکوتش طولانی است – 
اگر درباره او به نادانی رفتار شود حلیم و بردبار است

برکسی که به او بدی کرده است شکیبا است – 
بزرگ‌تر را گرامی داشته و به کوچک‌تر رحم می کند

بر امانت‌ها امین – و از خیانت ها به دور است – 
همدم او تقوا و هم پیمان او شرم و حیاست


پرهیزش بسیار – و لغزشش کم – 
حرکاتش مؤدبانه – و گفتارش مایه‌ی شگفتی است


از خطا و لغزش در می‌گذرد – و در پی عیوب دیگران نمی‌رود – 
با وقار – صبور – خشنود و راضی – سپاسگذار – کم حرف –

راست گفتار – نیکوکار-  مصون و محفوظ – بردبار –

رفیق و سازگار – پاکدامن – با شرافت است

لعن کننده و دروغگو نیست – غیبت کننده نیست – دشنام نمی دهد – 
نه حسود است و نه بخیل – گشاده رو و شاداب است

نه ظریف و حساس است – و نه کنجکاو و جاسوس – 
از کار ها عالی‌ترین را طلب می‌کند – و از اخلاق برجسته ترین را

حفظ خدا شامل حال اوست – به توفیق الهی یاری شده است – 
و در عین نرمش قوی است

و تصمیمش همراه با یقین – با کسی که دشمن باشد ستم نمی کند – 
و درباره کسی که دوستش دارد به گناه نمی افتد

در سختی ها بسیار شکیباست – نه ستم می کند و نه تجاوز –
و هر چه دلش خواست انجام ندهد

جامه‌ی زیرینش نیاز (به خدا) و جامه‌ی زبرینش صبر و مقاومت  –
هزینه و زحمتش اندک  – کمک و یاریش بسیار

روزه داری او بسیار – قیام و عبادتش طولانی – 
خوابش کم –  قلبش پرهیزگار و علم و دانشش پاکیزه است

هنگامی که قدرت یابد عفو نماید – و هنگامی که وعده دهد وفا نماید – 
با میل و رغبت روزه می گیرد – و با ترس و خوف نماز می خواند

چنان نیکو عمل می‌کند که گویا او را می بینند – 
دیده اش (از ناروا) فرو بسته – دستش باسخاوت است

درخواست کننده‌ای را رد نکند – ونسبت به دستاورد دیگران بخل نورزد– 
با برادران ارتباط وپیوستگی دارد – در نیکوکاری پیاپی اقدام کند

سنجیده سخن می‌گوید و زبانش را می‌بندد – 
در خشم و دشمنی غرق نشود – و در دوستیش هلاک نگردد

باطل را از دوستش نمی‌پذیرد و 
در مقابله با دشمن حق را پایمال نمی‌کند–
دانش را نمی‌آموزد مگر برای دانستن و
آگاهی و نمی‌آموزد مگر برای عمل

کینه اش اندک – شکرو سپاس بسیار – 
در روز به جستجوی معاش می‌پردازد 
و در شب بر خطا و گناهش گریه می‌کند

اگر با اهل دنیا همراه شود زیرکترین آنهاست و 
اگر با اهل آخرت همراه باشد پارسا ترین آنهاست

در کسب خویش موارد شبهه را نمی‌پسندد – 
و در عمل به دینش دنبال عذر و رخصتی نمی‌رود

با خطا و لغزش برادر دینیش به عطوفت رفتار نماید –
و حق دوستی دیرینه را مراعات می‌کند

                                 منبع : بحار الانوار - جلد 67- ص210