مردم استان بوشهر همچون دیگر مردمان ایرانی نوروز را با شادمانی دید و بازدید و پوشیدن لباس های نو آغاز كرده و خود را مهیای سفر یا پذیرایی از مهمانان نوروز می كنند.
آنچه در خصوص آئین های نوروزی مردم استان بوشهر حائز اهمیت است این نكته است كه در قدیم عید نوروز از اهمیت چندانی برخورد دار نبوده و مردم عید فطر را با شكوه بیشتری برگزار می كردند. اما در مورد مراسم نوروز همچون دیگر مناطق عید را با تبریكات و دید و بازدیدهای مرسوم آغاز كرده و با پوشیدن لباس های نو به استقبال بهار می رفتند.
در شهر بوشهر مراسم نوروز به طور كامل برگزار می شد اما پهن كردن سفره هفت سین در نقاط مختلف شهر با هم متفاوت بوده اما همه مردم فرا رسیدن سال جدید را به فال نیك گرفته و در ایام نوروز نوعی شیرینی بنام "بیت گلی" تهیه می كردند.
بازیهای كودكانه نواحی مركزی و بیرونی بوشهر نیز با هم متفاوت بود. در ایام نوروز بچه های نواحی بیرونی بازیهای چون "تیله بازی"، "هفت سنگ" و "گوگ بازی" برگزار می كردند.
این در حالی بود كه امكانات بچه های نواحی مركزی شهر خیلی بیشتر بود. آنها در ایام عید به میدان وسیعی بنام "لوله خرابی" در محله "جبری" رفته و به بازیهای چون "تیله بازی"، "تخم مرغ بازی" می پرداختند و عده ای نیز سوار بر نوعی چرخ و فلك دستی بزرگ خود را سرگرم می كردند این در حالی بوده كه در همان ایام عید دست فروشان اجناس موردنیاز را در میدان مذكور عرضه می كردند.
آداب نوروزی دیگر شهرهای استان بوشهر
در شهرستان دشتستان مردم همزمان با عید نوروز به دیدار یكدیگر رفته و عید را به هم تبریك می گویند، همچنین به امام زاده ها می روند غذا درست می كنند و بچه ها از بزرگترها عیدی می گیرند، سفره هفت سین هم كه قبلا نبوده امروز این رسم را هم به جای می آورند و به طور كلی نوروز را با تشریفات كامل انجام می دهند.
در برازجان همچون اكثر نقاط استان بوشهر، عیدی كه از نوروز مهم تر بوده عید فطر است كه عمده دید و بازدیده ها در آن روز بوده و معتقد بوده اند كه نوروز متعلق به ثروتمندان است و عید فطر متعلق به فقر است.
در این منطقه از استان قبلا مراسم سیزده بدر نبوده و این روز را نحس می پنداشتند اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این رسم با تشریفات كامل برگزار می شود. مردم به صحرا رفته و غذای خود را در آنجا می خوردند در این روز دخترهای مجرد سبزه ها را گره زده و به این نیت كه بختشان باز شود می گویند، سیزده بدر سال دیگر خونه شوهر.
در شهرستان گناوه نیز چند روز قبل از نوروز را عید مردگان می گویند و برای اینكه از اموات خود یادی كرده باشند میوه به قبرستان برده و نذری می دهند.
خانه تكانی به طور كامل از دیگر رسوم معمول مردمان این دیار است كه سال نو را با پاكیزگی و نظافت كامل منزل خود شروع كنند.
اگر خانواده های چند ماه قبل از سال نو یكی از نزدیكانش فوت كرده باشد از طرف آشنایان دور و نزدیك از بقیه افراد خانواده می خواهند كه لباس مشكی خود را دربیاورند و لباس نو بپوشند.
همچنین چند روز قبل از سال نو مقداری گندم داخل بشقابی می ریزند و آن را آب می دهند و پارچه ای را هم روی آن می گذارند و آب می دهند تا سبز شود و آن را روی سفر خود می گذارند. مراسم نوروز در شهر دیلم و توابع آن به این صورت بوده كه چون در قدیم زمان تحویل سال را نمی دانستند وقتی بزرگ مجلس زمان تحویل سال را اعلام می كرد همه به گفته او عمل كرده و عید را به هم تبریك می گویند و شیرینی می خوردند. در موقع تحویل سال همه باید در خانه باشند و اگر كسی در خانه نباشد می گویند همیشه در سفر است.
در نقاط مختلف شهرستان دیگر نیز عید نوروز از اعیاد مهم به شمار نمی رفت همچنان كه عید فطر عیدی است كه از اهمیت بیشتری برخوردار است.
در این منطقه نیز خانه تكانی،پوشیدن لباس نوف، دید و بازدید، رفتن به دشت و صحرا از رسوم متداول است. در چهارشنبه سوری نیز رسم بر این بوده كه مادران یك قاشق شكر كف دست بچه ها می ریختند و می گفتند بروید این شكر را به دریا بریزند و به این نیت كه ذهن دریا شیرین شود تا از ما راضی باشد، ضمنا این كار خاصیت دفع چشم زخم را هم داشته است.
در شهرستان دشتی نیز كسانی كه وضع مالی بهتری داشتند سفره هفت سین پهن می كنند در حالی كه امروزه اكثر خانواده ها این رسم را به جا می آورند و در سفره هفت سین سبزی، آئینه، شمع، تخم مرغ رنگ كرده قرار داده و در هنگام تحویل سال معتقدند تخم مرغ ها تكان می خورند.
در روستای چاووشی نیز بر این عقیده بودند كه یك ساعت قبل از تحویل سال گوسفندی را می دوشیدند و شیر آن را در جایی قرار می دادند و اگر شیر به ماست تبدیل می شد اعتقاد داشتند كه سال تحویل گردیده است.
