حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) یک سال پس از ورود امام هشتم شیعیان به خراسان، برای زیارت ایشان از مدینه به مرو عزم سفر کرد اما همین که کاروان آن حضرت وارد ساوه شد، سربازان حکومت به کاروان حمله کرد و در این درگیری تمام اعضای کاروان، شهید یا متواری شدند.
حضرت معصومه (سلام الله علیها) هم همراه با دو کنیز، یک خادمه و سه نفر از خواهران خود به نام های فاطمه صغری، خدیجه خاتون و میمونه تنها ماندند. به ظاهر چون این افراد زن بود، ماموران حکومت آنها را به شهادت نرساندند.
در همین موقع گروهی از شیعیان و دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) که خبر ورود کاروان حضرت معصومه (سلام الله علیها) را شنیده بودند، برای استقبال از ایشان به ساوا رفتند تا آنها را به قم دعوت کنند. اما زمانی به کاروان رسیدند که همه شهید یا متواری شده بودند.
به این ترتیب حضرت معصومه (سلام الله علیها) را که آن زمان حدود 28 ساله بود به شهر قم رساندند. حضرت معصومه (سلام الله علیها) که از پدر بزرگوار خود، امام موسی کاظم (علیه السلام)، درباره شرافت و میهمان نوازی مردم قم بسیار شنیده بود، در این شهر توقف می کند. چون حوادث و مشکلاتی که پیش آمد سبب بیماری آن حضرت شد و قصد داشت پس از بهبود راهی خراسان شود. اما پس از 17 روز در دهم ربیع الثانی سال 201 قمری در این شهر از دنیا می رود.
