1-یادش به خیز از نمایشنامه های اون زمان کلی تمرین میکردیم

2-یادش به خیر از مسابقه ماست خوری چه حالی میداد

3-همیشه این جمله روی پارچه دیوار یادم نمیرود از جملات امام راحل که این قرن   قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

 باسلام. در سال 1357 کلاس پنجم ابتدائی بودم  آن بهمن سرد مدارس و معلمان در اعتصاب بودند. همه برای پیروزی انقلاب دعا می کردند. شورو شوق بیشتر زمانی آغاز شد که از طریق رادیو

از ورود امام به مهین آگاه شدیم.  روز بیست دوم بهمن که رسید و انقلاب پیروزشد همه جشن گرفتند. ویاد شهدا را گرامی داشتند. آن سالها را همیشه در خاطر دارم .

بهترین خاطره ی من اجرای نمایش فرار شاه با همکاری همکلاسی هایم بود

با سلام یادمه قرار بود تو دوره ابتدایی یه تئاتری رو تو مدرسه بازی کنیم ، خیلی تمرین کردیم و آماده شدیم وسط سالن مدرسه محل برگذاری بود همه جمع شدن و دورتادور سالن نشسته بودن ما هم شروع کردیم همه میخندیدن وسطای بازیمون بود که همه تشوقمون کردن و تئاترمونو تموم کردن ما هم خیلی افتخار کردیم که نقشمونو خیلی عالی بازی کردیم که همه داشتن از خنده ریسه میرفتن ولی بعدا متوجه شدیم که بازیمون خیلی مسخره شده بود طوری که اصلا ربطی به دهه فجر نداشت چون وسطای بازی بچه ها جو گیر شده بودن و هر کی مسخره بازی بلد بود در میاورد که جمعیت بخندن

وای که چقدر از بچه مثبتا بیزار بودم و هستم

سلام.

یادش بخیر.

حرف بیست و اندی سال پیشه.

اوایل دهه هفتاد.

چه حال و هوایی.چه احساس شور و شعفی داشتیم.مخصوصا خود روز 22 بهمن.

سر از پا نمیشناختیم.تزیینات کلاس و مدرسه.تئاتر.سرود.سرودهای متنوع انقلابی که زنگهای تفریح از بلندگوی مدرسه پخش میشد.

چه هیجانی داشت.

مدرسه ما قدیمی بود.اون زمان یه بیسکوییتای خیلی خوشمزه ای بود به نام تینا که 4 تا دونه تو بسته اش بود.

قیمت یه بسته اگه اشتباه نکنم 4 تومن بود.

حالا توی جشن 22بهمن به هر نفر 2 تا دونه یعنی نصف بسته میدادن و ما سر از پا نمیشناختیم.آخه همه آرزو داشتن ازین بیسکوییتا بخرن و بخورن!

خلاصه حال و هوای دهه فجر اون سالا رو فقط بچه های همون زمان درک میکنند.

یادش بخیر.

کاربر عزیز.ازین که هم چین چیزی نوشتی متاسفم.

بچه مثبت بودن یه هنریه که احتمالا شما نداشتی!

البته منم شاید نداشته باشم ولی متنفر نیستم.

اگه بچه مثبتا نبودن الان معلوم نبود من و شما در چه وضعیتی بودیم.

بیشتر از 200هزار نفر ایرانی که اکثرا جوان بودن توی جنگ  کشته شدن.اونا بچه مثبت بودن یا منفی؟

ضمنا اینجا پاتوق بچه مثبتاست.

گفتم که در جریان باشی.اگه خوشت نمیاد مجبور نیستی بیای.

سلام خاطره که زیاد دارم چون خیلی امام رو با اینکه زیاد نمیشناختم ولی دوست داشتم میدونستم حرف حق رو میزنه . مسئول گروه سرود وتئاتر مدرسه بودم . حتی جمعه ها بچه ها رو میکشوندم برای تمرین . آزین بندی کلاس برای دهه فجر وتهیه روزنامه دیواری که خیلی براش وقت میزاشتیم وبا سختی مطلب خوب پیدا میکردیم چند دوره هم رتبه گرفتیم .البته این مال ساهای پیروزی انقلاب بود .سال 57 حدود 2 ماه مدارس نیمه تعطیل بود وقتی میرفتیم با بچه های رژیم پهلوی دعوامون میشد سر نصب عکس امام .من نوار کاست هم داشتم دوست نداشتم خونه بیام .مدیر مدرسه به روایتی با ساواک دست داشت ویک دفعه غیب شدودیگه ندیدیمش .ناظممون کارای مدیر رو انجام میداد.سر بی حجابی بچه ها خیلی حرص میخوردم . یه روزتا رسیدیم مدرسه گفتن برید خونه وپشت سر هم صدای تیر می اومد من ودوستم تا خونه برسیم صدا ها قطع نمیشد آمبولانس جیغ وداد مردم ویه خانم رو دیدم که از در خونه ها پاچه سفید وپنبه و.. جمع میکرد میگفت تو بیمارستان الوازم کم اومده ومجروحین زیادن .اومدم خونه هیچکس نبود.خونه مادربزرگم نزدیک بود رفتم دیدم همه اونجان فهمیدم ماشین ارتش مردمی رو که تو صف گرفتن نفت ایستاده بودن زیر گرفته بود و4 تا بچه بی گناه شهید شدن . رفتم سر خیابون اونجا پر از خون ولنگه کفش بچه ها رو دیدم مردم گل ریخته بودن . این صحنه ها هرگز فراموشم نمیشه .

خاطره من این است که در این دوران یک گروه سرود بودیم و جلوی همه سرود خواندیم

سلام يادش بخير اون روزا كه در دوران راهنمايي بوديم يه گروه سرود درست كرديم كه روز22 بهمن بخونيم

اون روزا يه مديري داشتيم كه همه بچه هاي مدرسه ازش مي ترسيدن واقعا مي ترسيدنا خلاصه ما گروه سرود رو آماده

كرديم يادمه سرود سرفراز باشيم ميهن من رو قرار بود بخونيم گروه كاملا آماده بود واقعا خوب تمرين كرديم و راهي

تظاهرات 22بهمن شديم براي اجرا روي سن وايسيديم كه شروع به خوندن كنيم . جمعيت بسيار زيادي بود و ما داشتيم

اجرا مي كرديم واقعا عالي شده بود و حتي مردم هم تعجب كرده بودن از اين اجراي خوب ما تا اين كه ناگهان مديره مدرسه وارد شد

و جلوي سن نشست و يه نگاه چپي به ما كرد هميشه خدا اخم مي كرد تا به ما نگاه كرد يه دفعه هميه بجه ها ترسيدند و هول كردن

نوار اهنگازم ا جلوتر زد و مامونديم با اين خراب كاري كه كرده بوديم واقعا خجالت كشديم و وقتي يه جوري جمع و جورش كرديم تا

آهنگ تمام شد همه بچه ها به قصد فرار از سن اومدن پايين و حتي صبر نكردن هركدوممون به يه جايي فرار مي كرديم من خودم كه

ديگه روي ايستادن توي جمع رو نداشتم  و من هم فرار كردم و اومدم خونه حتي براي تظاهرات هم نموندم چشمتون روز بد نبينه فرداي

مراسم نصفه بچه ها از ترس مدير نيومده بودن من هم هر كاري كردم كه بگم حالم بده و ميتونم برم مدرسه نشد ديگه خودتو نا آخر ماجرارو بريد

واقعا يه وضعي بود بهتره بقيه بدبختيم اه ببخشيد خاطرمو نگم ممنون از اين كه اي خاطره رو خونديد

دهه فجر هم مبارك

سلام.

یادش بخیر چند سال پیش تو دهه فجر با معلما مسابقه فوتبال داشتیم 2 هیچ زدیمشون بعدش سال بعدش یه هفته مونده به مسابقات دهه فجر مدیرمون به معلما گفته بود اگر ببرید دانش آموزا رو به همتون تشویقی میدم.معلماهم همه میرفتن بایشگاه تمرین میکردن ما رو ببرن.البته بازم ما 3 به 2 بردیم.

یادمه 2 سال پیش تو گروه نمایش برای جشن دهه فجر بودم تو نقش بختیار .جوری بازی کردم که خودم باورم شده بود که وزیر شاه بختیارم.

با سلام خدمت شما کاربر گرامی

دوستانی که لطف میکنند و به بیان خاطرات خودشون میپردازند بیشتر تجدید خاطرات هست و من هم هدفم از ایجاد این پست این بود که دوستان دور هم جمع بشیم و خاطرات گذشته مجددا برامون زنده بشه

مطمئن هستم دوستان هم همین نیت رو دارند

از دوستان گرامی هم تشکر میکنم که خاطرات خودشون رو در چند خط برای دیگر دوستان عنوان کردند

امیدوارم همگی دوستان در تمام مراحل زندگی موفق باشید
 

ایام خیلی خوبی بود. هیچ وقت از یادم نمیره. در کنار درس، همیشه و به هر مناسبتی یه سری کارای جانبی داشتیم و مهمتر اینکه کارامون بدون دغدغه بود، نه مثل الآن که اگه خواسته باشی 10 دقیقه بری بیرون، فکر امتحانِ یک ماه دیگه تو رو مثل خوره اذیت کنه!!!! حالا بگذریم....

یکی از مناسبتهای خاطره انگیز همین دهه فجر بود. نوشتن و جور کردن مطالب مختلف برای روزنامه دیواری، آذین بندی سالنها و کلاسهای مدرسه، تمرین برای گروه سرود، دکلمه خوانی، فراهم کردن مسابقات مختلف، ترتیب دادن جشنها و یا شرکت کردن در جشنها، اجرای نمایشها و خیلی چیزای دیگه از جمله فعالیت بچه ها در این ایام به یاد ماندنی بود.

طَیّبَ الله اَنفاسَکُم

خدایا این دستهای منه

همونی که همیشه بطرفت درازه

و این هم سری که جلوی همه خم شده

ولی افسوس از یکبار طاعتِ با صداقت برای اطاعت

همونی که وقتی منو آفریدی خودت رو احسن الخالقین نامیدی

خدایا من دارم به خودم می بازم

خدایا دستم رو بگیر ...

دست کسی رو که

امیدی به طاعت ناچیز و ریایی خودش نداره خدایا ... این منم ... اشرف مخلوقاتت ... جانشین تو بر روی زمین