امام صادق(علیهالسلام) در معنای «اهدنا الصراط المستقیم» فرمودند: خدایا ما را به لزوم طریقی ارشاد فرما که به محبت تو و به بهشتت منتهی می‌‌شود و از اینکه پیروی هواهای خود کنیم و در نتیجه هلاک گردیم، مانع می‌‌شود و نیز نمیگذارد آرای خود را اخذ کنیم و در نتیجه نابود شویم.
امیرالمؤمنین(علیهالسلام) درباره آیه نامبرده فرمودند: یعنی خدایا توفیق خودت را که ما تاکنون به وسیله آن تو را اطاعت کردیم، درباره ما ادامه بده تا در روزگار آینده مان نیز همچنان تو را اطاعت کنیم.
علامه طباطبایی: این دو روایت دو وجه مختلف در پاسخ از شبهه تحصیل حاصل را بیان مىکند. شبهه این بود که شخص نمازگزار، راه مستقیم را یافته است که نماز مى گزارد، دیگر معنا ندارد در نماز خود از خداوند هدایت به سوى راه مستقیم را درخواست کند. این روایت پاسخ می دهد به اینکه مراتب هدایت در مصداق هاى آن مختلف است و نمازگزار همه روزه از خداوند می خواهد از هر مرتبه اى که هست به مرتبه بالاتر هدایت شود. و روایت دومى پاسخ میدهد که هر چند مراتب آن در مصادیق مختلف است ولکن از نظر مفهوم یک حقیقت است و نمازگزار نظرى به اختلاف مراتب آن ندارد بلکه تنها نظرش این است که این موهبت را از من سلب مکن و همچنان آن را ادامه بده.
