يكى از شيعيان- كه از صلحاء و نيكان بود- نزد معاوية بن وهب رفته و از خواب سنگين خود شكايت كرد. و به او گفت:
من قصد مىكنم كه براى نماز شب برخيزم، ولى خواب بر من غلبه مىكند و تا صبح به خواب مىروم. چه بسيار اتفاق مىافتد كه يك يا دو ماه پى در پى نماز شب خود را قضا مىكنم، و آن را در روز بعد به جا مىآورم؛ و اين عمل بر من سخت است ولى بر اين دشوارى صبر و تحمل مىكنم.
معاوية بن وهب اين خبر را به امام جعفر صادق عليه السّلام رساند.
امام عليه السّلام فرمودند: به خدا سوگند، چشمش روشن باد! به خدا سوگند، چشمش روشن باد
