اين منطقه با ۸۱ هزار و ۱۲۵ هكتار مساحت تابع ۲ شهرستان اراك و محلات است و در فواصل مكاني ۳۰ كيلومتري شمال خمين، ۱۵ كيلومتري شمال غربي محلات، ۳۵ كيلومتري شمال غربي دليجان و ۲۵ كيلومتري شرق اراك واقع شده است. محيط پيراموني منطقه حفاظت شده هفتاد قله حدود ۱۴۰ كيلومتر بوده و ۲ منطقه امن شمالي با وسعتي حدود ۹ هزار هكتار و منطقه امن جنوبي با وسعتي حدود ۷ هزار هكتار را شامل مي شود. كوه هفتاد قله با ۲ هزار و ۶۸۶ متر، بلندترين قله و دشت شمالي با يك هزار و ۶۷۷ متر ارتفاع از سطح دريا، پست ترين نقطه اين منطقه است. دره ها و ارتفاعات هفتاد قله، بره زرد، لته در، فنقال، سراب ازنا، برآفتاب كارچان، دم شير و برف شاه از مهم ترين مراكز و زيستگاه هاي حيات وحش اين منطقه به شمار مي روند.
همجواري منطقه هفتاد قله با كوير مركزي و كوير ميقان، بارش اندك و نبود رودخانه دائمي از جمله عواملي است كه موجب ايجاد محدوديت در تأمين آب مورد نياز و گرماي طاقت فرسا در تابستان شده است. با توجه به محدوديت هاي مذكور، چشمه ها و منابع آبي هفتاد قله جنبه حياتي دارند و از مهم ترين آنها مي توان به چشمه چكاب در انتهاي دره چكاب و چشمه سيبك در دره سيبك اشاره كرد.
در سال هاي اخير براي تأمين آب مورد نياز پرندگان و پستانداران منطقه تعدادي آبشخور ساخته شده است كه توانسته تا حدودي مشكلات كم آبي را در فصول گرم سال كاهش دهد. ۲ دره چكاب و لته در به دليل ارتفاعات موجود و دارا بودن چشمه ها و منابع آبي از پوشش گياهي و آب و هواي بسيار خوبي برخوردار بوده و توانسته اند بستر مناسبي را براي زندگي و حيات جانوري پديد آورند.۴روستاي خيرآباد، مشك آباد، عمرو آباد و لته در، درون محدوده اين منطقه حفاظت شده واقع شده اند و ۸ روستاي شاهسواران، انجدان، بزي جان، شانق، عيسي آباد، ورين سفلي، الگان و كهك نقاط مرزي اين منطقه را تشكيل مي دهند. منطقه حفاظت شده هفتاد قله از نظر تنوع رسوبات و سنگ هاي آتشفشاني، تنوع جانوري و راه هاي قابل دسترسي از مهم ترين مناطق طبيعي و اكوتوريستي مطالعات صورت گرفته نشان مي دهد كه حدود ۲۰۵ گونه گياه نهاندانه از ۴۱ خانواده در ۳ دوره رويش كامل در منطقه وجود دارد. عمده اين گياهان متعلق به خانواده هاي كاسني، نعناع، شب بو، گندميان، چتريان، پروانه آسا، ميخك، گاوزبان، لاله، ميمون و آلاله هستند. درمنه و گون كه خاص استپ هاي بياباني ايران است به طور قابل توجهي در ناحيه جنوب شرقي و دشتهاي منطقه هفتاد قله رشد كرده اند. همچنين از گياهان مهاجمي مانند چوبك، بومادران، گل گندم، باد بر، كنگر وحشي و خوراكي، شيرين بيان، ورك، فرفيون، اسفند، گوش بره و تلخك و گياهان دارويي و معطري مانند: شيرين بيان، سوسن بر، كاكوتي، مريم نخودي، شرير، شاتره، ريواس، آلاله، بومادران، دزمنه صخره اي، شكر تيغال، شنگ، خاكشير، منداب، ازمك، چشم خروس دانه ريز، خوشك، چتر گندمي، بذر البنج، كماي ايراني و شمعداني كه در منطقه رشد و نمو كنند مي توان نام برد. تنوع جانوري منطقه هفتاد قله با توجه به محدوديت هاي موجود و تخريب هاي صورت گرفته هنوز از غني ترين زيستگاه هاي كشور به شمار مي رود. از مهم ترين خزندگان اين منطقه مي توان به لاك پشت مهميزدار،انواع سوسمار و مارمولك از خانواده لاسرتاها و آگاما، مارهاي قيطاني، شتري، گورخري و تيرك مار، جعفري، دشتي، افعي سوسني، تير مار و گزره مار اشاره كرد. از ۵۰۲ گونه پرنده شناسايي شده در كشور دم جنبانك، توكا، زردپره، سهره، كبك، تيهو، بلدرچين، كبوتر چاهي، ياكريم، قمري، كوكر، با قرقره، جغد، زنبور خوار، سبز قبا، هدهد، داركوب، چرخ ريسك، كمر كولي، گنجشك، سار، زاغي و انواع كلاغ. شرايط جغرافيايي و پوشش گياهي منطقه هفتاد قله زيستگاه بسيار مناسبي را براي پستانداران بزرگ بومي ايران كه در مناطق استپي مركزي كشور زندگي مي كنند، پديد آورده است. از راسته گوشتخواران مي توان از پلنگ، يوزپلنگ، كاراكال، گربه وحشي، رودك(گوركن)، گرگ، روباه، شغال، كفتار، جوجه تيغي و تشي و از راسته علفخواران، مي توان از كل، بز، قوچ، ميش، آهو، گراز و خرگوش نام برد. منطقه حفاظت شده هفتاد قله تحت نظارت مستقيم اداره كل حفاظت محيط زيست استان مركزي اداره مي شود و ورود به آن نياز به كسب مجوز از اين اداره كل را دارد. جاده اصلي قم- اراك، روستاي ابراهيم آباد، روستاي شاهسوران و محلات جاده آب گرم به خورهه، روستاي عيسي آباد و جاده اراك، خمين دوراهي امان آباد روستاي انجدان ۳ راه دسترسي به اين منطقه حفاظت شده اند كه با وسيله نقليه موتوري مي توان تا مرزهاي آن پيش رفت.۱.اراك ، روستاي ابراهيم آباد و روستاي شاهسواران، ۲.محلات، جاده آبگرم به خورهه، روستاي عيسي آباد ۳. جاده اراك_ خمين، دوراهي امان آباد، روستاي انجدان.
