متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره چهاردهم

خداي متعال در انسان استعداد خليفة الهي را نهاده و انسان مي‌توان با استفاده از ظرفيت وجودي خود از طريق كسب معنويت و تقوي خود را به آن مقام برساند. از آنجا كه خلقت عالم به خاطر رشد انسان و در جهت كمال در حركت است. راه كمال انسان نيز به عنوان فردي از چرخة در حال حركت، همراهي با آنها و منحصر در عبوديت است تا موجودات نيز با زيباترين شكل در خدمت و همراه او باشند و اگر نه با واكنش سخت موجودات و عذاب الهي رو‌به رو خواهد شد.
در اين ميان انسان بايد در نحوه ارتباط و تعامل با موجودات عالم كه آفريده خدا هستند، از دستورات و حدودي كه خالق عالم قرار داده تبعيت كند و با رعايت حقوق موجودات و اخلاق اسلامي با آنها برخورد كند.
ان‌شاء‌الله در شماره بعد به تبيين محدوده حقوق، و اخلاق استفاده از محيط زيست»، «اخلاق و حفظ توازن نظام طبيعت» «وظايف مردم و مسؤولين در محيط زيست»، «عوامل برهم زننده نظام طبيعت، و مشكلات و عذاب‌هاي (عقاب‌هاي) حاصل از آن» مي‌پردازيم و در پايان به جمع‌بندي و نتيجه‌گيري خواهيم رسيد

پي‌نوشت:
1. آيين زندگي، احمد حسين شريفي، ص 28.
2. سوره سجده: 9.
3. سوره مؤمنون: 14.
4. اسلام و محيط زيست، جوادي آملي، ص21.
5. از: فروغي بسطامي.
6. از: حافظ شيرازي.
7. سوره انعام: 165.
8. سوره سبأ: 10.
9. سوره اسراء: 44.
10. مثنوي مولوي، دفتر 3، ص 153.
11. آداب الصلاة، امام خميني، ص 25؛ مصباح الهداية، ص178؛ تفسير نمونه، ج 14، ص 499.
12. طبيعت و محيط زيست از نظر قرآن و سنت، سيد محمد شفيعي مازندراني، ص 24، نشر مطهري، قم، 1386.
13. تفسيرنمونه، ج 12، ص 155.
14. سوره فصلت: 1.
15.masaru emoto دانشمند ژاپني داراي 4 جلد كتاب در اين موضوع.
16. www.tasbiheab.t.com
17. سايت حميده بي‌طرف. البته اين واكنش در مقابل دعا و قرآن، در ظاهر اشكال است و اثرات آن در خواص مختلف و نحوة حمد و تسبيح آنها براي ما انسان‌ها در هاله‌اي از جهل و ابهام مي‌باشد كه البته قرآن به آن تصريح مي‌فرمايد. و در مجموعه‌‌هاي روايي نيز بابي با عنوان «تسبيح حيوانات» داريم