-
شرح بیماری
-
علایم شایع
-
علل
-
عوامل افزایش دهنده خطر
-
پیشگیری
-
عواقب مورد انتظار
-
عوارض احتمالی
-
درمان
-
اصول کلی
-
داروها
-
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
-
رژیم غذایی
-
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
آب سیاه چشم، نوع مزمن زاویه باز عبارت است از یک نوع بیماری مزمن چشم که در آن مایعی که به طور طبیعی به چشم وارد و از آن خارج می‌شود تدریجاً گیر می‌افتد. این تجمع مایع در چشم موجب آسیب رسیدن به عصب بینایی و درجاتی از نابینایی می‌شود. آب سیاه مزمن، برعکس آب سیاه حاد، معمولاً درد ایجاد نمی‌کند. بیماری آب سیاه مزمن چشم در تمام سنین می‌تواند به وجود آید، اما در افراد بالای 40 سال شایع‌تر است.
مراحل اولیه:
-
از دست رفتن دید محیطی در نواحی کوچک از میدان دید
-
تاری دیدی در یک طرف در سمت بینی میدان دید
مراحل پیشرفته:
-
بزرگتر شدن نواحی از دست رفتن دید، معمولاً در هر دو چشم
-
سفت شدن کره چشم
-
دیدن هاله در اطراف نورها
-
وجود نقاط کور در میدان دید
-
نامناسب بودن دید در شب
علایم در اثر تجمع مایع و افزایش درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته‌های عصب چشمی به وجود می‌آیند. وقتی علایم زیر در فرد وجود داشته باشند امکان دارد شک به وجود بیماری آب سیاه مزمن چشم برانگیخته شود: عوض کردن مداوم عدسی عینک، سردرد خفیف یا اختلالات مبهم بینایی، دیدن هاله در اطراف لامپ‌ها، یا عدم توانایی در تطبیق بینایی از روشنایی به تاریکی.
-
سن بالای 60 سال
-
سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم
-
دیابت
-
بیماران باید توجه داشته باشند که بسیاری از داروها فشار داخل چشم را بالا می‌برند و موجب بدتر شدن بیماری می‌شوند. این داروها عبارتند از قرص‌های سرماخوردگی و آلرژی، آنتی هیستامین ها، آرام‌بخش‌ها، داروهای کورتیزونی، و داروهای مختلف برای مشکلات معده و روده.
-
از چشم پزشک خود بخواهید در هر بار معاینه چشم، فشار چشم شما را نیز اندازه بگیرد. توجه داشته باشید که پس از 40 سالگی باید حداقل سالی یک بار معاینه چشم انجام شود.
-
در صورت بروز هرگونه تغییر در بینایی به پزشک مراجعه کنید.
علایم معمولاً با درمان برطرف می‌شوند. درمان آب سیاه چشم تا آخر عمر باید ادامه یابد. اگر آب سیاه به موقع تحت درمان قرار گیرد، اشکال دایمی در بینایی به وجود نمی‌آید.
از دست دادن بینایی قبل از این که سایر علایم آغاز شوند.
-
معاینات چشم از جمله تونومتری یا فشارسنجی (اندازه‌گیری فشار درون کره چشم).
-
این بیماری را نمی‌توان معالجه قطعی کرد، اما علایم آن را می‌توان کنترل نمود. در اکثر اوقات می‌توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد که از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود.
-
در صورتی که با قطره‌های چشمی نتوان بیماری را کنترل نمود، می‌تواند از جراحی با لیزر کمک گرفت.
-
قطره‌های چشمی برای کاهش فشار داخل چشم تجویز خواهند شد.
-
دستورات و برنامه درمانی را به دقت پیگیری کنید، حتی اگر علایم تخفیف یابند.
-
داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای کاهش تولید و در نتیجه کاهش تجمع مایع در چشم.
محدودیتی برای آن وجود ندارد.
رژیم خاصی توصیه نمی‌شود.
-
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آب سیاه مزمن چشم را دارید.
-
اگر قطره‌های چشمی غیرقابل تحمل شوند
-
اگر هرگونه علامت عفونت چشم مثل تب ظاهر شود.
-
اگر شما دچار درد چشم شده اید.
-
اگر قرمزی چشم دارید.
-
اگر تغییرات ناگهانی بینایی در خود احساس می کنید.
