یکی از مهمترین دغدغه های فارغ التحصیلان دانشگاهی در این سالها ، معضل بیکاری و استخدام و پیدا کردن شغل هست. معضلی که تمام زندگی اونها را تحت تاثیر خودش قرار داده ، طوری که کلا زندگی و آینده اونها رو دچار اختلال کرده است. واقعا هم خیلی سخته که بهترین سالیان از عمرت رو به امید شغل و آینده روشن به تحصیل و دانشگاه و ... بپردازی و زمانی که باید نتیجه تمامی زحمات و شب نخوابی هات رو بچشی ، می بینی که با سدی به اسم بیکاری مواجه میشی ! این جور موقع ها آدم میگه ای کاش به گذشته برگردم و کلا از همون اول قید درس و دانشگاه رو میزدم و لااقل میرفتم و یه کار فنی یاد میگردم و زندگیم رو روی این داستان نمیزاشتم.
این داستان برای شهرستانی ها به وفور بیشتر ازتهرانی هاست. چون توی تهران شانس های استخدام به مراتب بیشتر از شهرستانی هاست . توی تهران سوژه ای به اسم استخدام تهران https://karyab.net/agahi/estekhdam-tehran/ ، تقریبا یه موضوع قابل هضم تر هست. چون توی تهران شانس های استخدامی به مراتب بیشتر از شهرستانی هاست. کافیه سری به روزنامه های نیازمندی همشهری تهران بزنی تا ببینی موقعیت های شغلی مثل استخدام حسابدار https://karyab.net/agahi/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C/ ، استخدام نگهبان با جای خواب و .... چقدر زیاد هست. ولی برای همین مشاغل پیش پا افتاده ، توی شهرستان ها یه آرزوی تقریبا دست نیافتنی شده .
واقعا چرا ؟ چرا شهرستانی ها باید اینقدر بد شانس باشن ؟
