بخش دوم انشا در مورد خودم و راسخون
سعادتی که داشتم با راسخون آشنا شدم و اوایل فقط مطالب سایت رو دنبال می کردم. اخبار و انجمن محل هایی بود که بیشت سر میزدم.
مسابقه فجر بیداری که شروع شد عضو راسخون شدم و در مسابقه هم شرکت کردم. خیلی ذوق داشتم که ببینم نتیجه چی میشه و بالاخره وقتی نتایج اعلام شد دیدم نام کاربری من هم جزو برندگان هست. برای همین تو مسابقات روزانه هم شرکت کردم.
قبل از عضویت در راسخون مطالب گفتگوی آزاد رو دنبال می کردم و مخصوصا منتظر بودم آجی طهمورس پست بزنم برم ببینم چی نوشته. ولی خب اوایل مثل شاگردهای کلاس اولی کم رو و خجالتی بودم و کمتر حضور داشتم.
اولین پستی هم که زدم از طرف مدیر تالار برام اخطار اومد که پست رو در محل مناسب قرار نداده.
جالبه اولین پستم کپی پیستی بود.
کم کم حضورم در تالارها بیشتر شد و تاپیک بعضی ها رو دیدم و خیلی خوشم اومد. هرازچند گاهی توش مطلب می نوشتم و از احوال کاربران دیگه جویا میشدم و البته اخطارهایی که روم نمیشد به این او اون بگم تو بعضی ها می نوشتم.
کم کم دوستان دیگه ای هم اومدن ولی چون داشت بعضی ها شلوغ میشد بعضی ها ناراحت شدند.
تاپیک هرچه می خواهد دل تنگت بگو هم بود البته!
اونجا هم می نوشتیم مطالبمونو ولی نمی دونم چرا اونجا احساس راحتی نمی کردم.
دقیقا حس روابط عمومی و پل ارتباطی رو داشت.
با همفکری آجی طهمورس به فکر افتادیم اتاق چت رو راه بندازیم.
تا اینجا باشه تا بعدا بقیه شو بنویسم.
