نقل قول mghjkhhjiu
شاید رفتار شما باعث شده:
1.با خواهرش مقایسه اش نمیکنید و یا با کس دیگه؟
2.ایا دلیل این همه منع کردنش که همون خراب شدن دندان هست توضیح بچه انه داده اید؟
اگه با توجه به توضیحات باز هم گوش نکرد .در قالب یه قصه برایش بگید.
3.ایا مهد کودک میره؟
4.ایا از پدرش حرف شنوی داره؟
5. ایا تشویق و تنبیه (نه بدنی) برای این مسئله ذاشته اید؟
6. ایا صبحانه های دیگر با تزیینات جالب و زیبا روی سفره گذاشته اید؟
سلام و ممنون از راهنمایی شما
تا حال سعی کردم مقایسه نکنم و به نظرم نمی کنم. خیلی این مسائل رو درک نمی کنه.
گاهی از خواهرش می خوام به من کمک کنه در تشویق اون. یعنی همه خانواده دست به دست هم میدیم تا تشویقش کنیم. مثلا موقع غذا خوردن از طعم غذا تعریف می کنیم و این خودش تشویقه.
البته خیلی وقتها تشویق میشه به خوردن غذا ولی از طعمش خوشش نمیاد و منصرف میشه از خوردن اون.
یا دو سه روز یه غذایی رو می خوره ولی بعد ترک می کنه.
یه مدت عسل می خورد و البته خودش هر روز می گفت برام عسل بیار و من هم قبول می کردم. ولی یه دفعه خوردن عسل رو ترک کرد. بدون هیچ دلیلی
بله مضرات خوردن شکلات صبحانه رو به زبان خودش گفتم. اون لحظه قبول می کنه ولی فردا یادش میره و بعد هرچی از مضرات بگم باز همون حرف خودشه.
مهد کودک نمیره.
از پدرش تا حدودی حرف شنوی داره ولی گهگاه به حرف پدرش هم گوش نمی کنه.
تنبیه روحی حرف نزدن باهاش. در این مورد تنبیه بدنی اصلا.
صبحانه های معمولی که خودمون استفاده می کنیم. پنیر ، عسل ، کره ، مربا و.....
البته جدیدا نسبت به سکوت من واکنش نشون میده و اگه بخوام باهاش قهر کنم زودتر کوتاه میاد. در یکی دو روز گذشته تقریبا رفتارم باهاش جدی شده و اگه بدونه به خاطر کارش باهاش حرف نمی زنم زودتر کوتاه میاد.
حالا نمی دونم این روش خوبه یا نه؟
خیلی وقتها نمی تونم باهاش جدی باشم چون خودش رو لوس می کنه و من زود آشتی می کنم. شاید برای همین زود نتیجه نمی گیرم.
