از خلقت زهرا چه بگويم چه نگويم
وز عصمت زهرا چه بگويم چه نگويم
نور ازلي حضرت زهراست بدانيد
آيات جلي حضرت زهراست بدانيد
همتاي علي حضرت زهراست بدانيد
از شوكت زهرا چه بگويم چه نگويم
او فاطمه و هانيه و ام ابيهاست
ريحانه پيغمبر و صديقه كبراست
آرام دل و روشني خانه مولاست
از طلعت زهرا چه بگويم چه نگويم
زان مائده اي را كه خدا كرد تفضل
زهرا به خدا برد فقط دست توسل
آن بود بلي معني تسليم و توكل
از حاجت زهرا چه بگويم چه نگويم
احمد دُر حق فاطمه دردانه وحي است
سجاده زهرا شرف خانه وحي است
صديقه گل لاله گلخانه وحي است
از مدحت زهرا چه بگويم چه نگويم
طوبي كه شنيدي سبد سنبل زهراست
كوثر كه شنيدي تو گلاب گل زهراست
دل محو حسين است و حسين بلبل زهراست
از نكهت زهرا چه بگويم چه نگويم
غوغاي فدك صحنه خون رنگ زمان است
فرياد علي مظهر حق زنگ زمان است
هر كس كه بود دشمن او ننگ زمان است
از همت زهرا چه بگويم چه نگويم
در آن گذر تنگ چه گويم كه چه ها شد
ثاني سگ هاريست ز قلاده رها شد
با حمله او محسن شش ماهه فدا شد
از محنت زهرا چه بگويم چه نگويم
بر خانه امن شه مردان شرر افتاد
ناموس علي دخت نبي در خطر افتاد
صديقه پس از سقط جنين پشت در افتاد
از غربت زهرا چه بگويم چه نگويم
ترسيد سران ستم از جرئت زهرا
لرزيد خليفه به خود از صحبت زهرا
حق بود و حقيقت هدف و نيت زهرا
از نيت زهرا چه بگويم چه نگويم
خوش زاد ادب شيوه ارباب كمال است
آدم شدن بي ادبان امر محال است
عشق علي و فاطمه هر دو دو مدال است
از دولت زهرا چه بگويم چه نگويم