دخیل پنجره فولاد...

دخیل پنجره فولاد...

رو به روى جلال تو مى‏ایستم تا اشک‏هایم را قطره قطره در صحن حرمت جارى کنم
رضا جان! گلوى بغض کرده زائرانت، امروز به دنبال واژه‏اى است براى عرض تسلیت
کبوتران، به صف مى‏نشینند تا یکى یکى رو به روى تو اداى احترام کنند. اى بى‏کرانه! کدام دریایى که کشتى نشسته‏گان عالم، در کنار تو پهلو مى‏گیرند تا در لنگرگاه مهر تو، چند روزى آشیانه کنند؟
 

دستت را می گذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت یک حس گمشده آهسته شروع می کند

به جوانه زدن...

سلام می کنی چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود...

بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا

و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا می گیرد...

زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟

دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا...

ای حجت خدا ! خوش به حال جاده كه از قدوم زائرانت بغض تنهايی خود را می ‌شكند و خاک پايشان را به سينه زخم‌آلود خود می ‌زند كه عمری است از طواف تو جا مانده است.
خوش به حال رواق‌ها، درها و ديوارهايی كه از نفس مهمانانت پِر می ‌گيرند و به ضريح پاک تو می ‌رسند. خوش به حال مناره ‌ها وكاشی ‌ها!

شـــوقِ باز اومدن

شوقِ نشستــــن تــــو حــــرم رو اون سنگ فرشــا

تا صبح خیــــــره شدن به گنبـدت

شــوق دیـــــدن کبوتـــرات

شــــوقِ مهربونیــــات

چه خوبــه که دارمــــت امـام رضــــا

چه خوبــه که همیشــــه خونــت برای همــه درش بــازه

کاش بـازم امســال مهمونـــت بشـــم

کاش بازم ســــوار قـطار بشـم و تا خـــود مشهــد

مثل بچگیـام که مامانـم می گفـت

واسه امـام رضــا نقاشـی کن

رسیدیــم تـــــو حـرم بهش بـده

برات نقاشــــــی بکشــم

می دونـــــــم که میـــــام

م ی د و ن م . . .

وا شد گره ز پارچه، حاجت روا شده است
یعنی که زائر ِ حرم ِ کربــــــلا شده است . . .

پنجه هایم در پنجره فولادت قفل شده و دلم در آسمانت بارانی…

یا ضامن آهو (ع)، دستم را بگشا

گلدسته‌ها و صحن و سرا جار می‌زنند

شب تا سحر برای خدا زار می‌زنند

دیوانه‌ها جنون‌زده با یك زبان خاص

از جام ثامن الحججی جاز می‌زنند

پروانه‌های شهر خدا گرد شمع او

چنگی به چین پرده پندار می‌زنند

هر شب كبوتران به تمنای یك طواف

چرخی به دور حلقه سرا می‌زنند

با لحن خود ابالحسنی حرف می‌زنند

این پرده‌ها كه بر دور دیوار می‌زنند

نقاره‌های گنبد مولا رضا غروب

آهنگ حج واجبه انگار می‌زنند

هزار حنجره فریاد؛ یا رضا مددی

پرم ز ظلمت و بیداد؛ یا رضا مددی

خراب لحظه پرواز گِرد گنبد زرد

دخیل پنجره فولاد؛ یا رضا مددی

چقدر دلم تنگ شده برای زیارت اقام علی ابن موسی الرضا(ع)

نائب الزیاره ونماینده همه راسخونیهاهستم

یا امام رضا صبح جمعه دلمون هواتو کرده بطلب