خوردن .

خوردن .

كم خورى .

ـ امام على عليه السلام كم خوردن نفس را گراميترو تندرستى را پايدارتر مى كند.
ـ هر كه خوراكش كم باشد, دردهايش كم است .
ـ هر كس خوراكش اندك باشد, انديشه اش زلال است .
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كه خوراكش كم باشد كمتر حساب پس دهد.
ـ آن كـه غذا كم خورد معده اش سالم ماند و صفاى دل يابد و هر كه پرخور باشد معده اش بيمار و قلبش سخت شود.
ـ بپوشيد و تا نيمى از گنجايش معده ها بخوريد و بياشاميد, كه اين بخشى از پيامبرى است .
ـ هـر كـه زيـاد تـسبيح و تمجيد حق كند و كم خورد و كم نوشد و كم خوابد, فرشتگان مشتاق او شوند.
ـ امام على عليه السلام هر گاه خداوند بخواهد بنده خود را اصلاح گرداند سه چيز نصيب او كند كم گويى , كم خورى و كم خوابى .
ـ كم خورى نشانه پاكدامنى است و پرخورى نشانه اسراف و زياده روى .

پرخورى .

ـ امام على عليه السلام خور و خواب زياد جان آدمى را تباه مى سازد و زيان به بار مى آورد.
ـ پر خورى , دهان را بدبو مى كند.
ـ هر كه خوراكش زياد باشد سلامتيش كم باشد وبار زندگى بر دوش او سنگين شود.
ـ پرخورى نشانه شكم پرستى است و شكم پرستى بدترين عيب است .
ـ امـام صـادق عـليه السلام براى قلب مؤمن چيزى زيانبارتر از پرخورى نيست پرخورى موجب دو چيز مى شود: سنگدلى وتحريك شهوت .
ـ پـيـامبر خدا صلى اللّه عليه و آله با خوردن و آشاميدن زياد دلها را نميرانيد, زيرا همان گونه كه زراعت بر اثر آب زياد از بين مى رود دلها نيز بر اثر پرخورى مى ميرند.
ـ مسيح عليه السلام اى بنى اسرائيل ! پرخورى نكنيد, زيرا هر كه زياد بخورد زياد مى خوابد و هر كه زياد بخوابد كمتر نمازمى خواند وهر كه كمتر نماز بخواند در زمره غافلان و بى خبران به شمار آيد.
ـ پـيـامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از شكم بارگى بپرهيزيد, زيرا مايه تباهى بدن و موجب بيمارى است و انسان را در عبادت سست مى كند.
ـ دل , در هـنـگـام خـالـى بـودن مـعده , حكمت را مى گيرد و هنگام پر بودن معده آن را به دور مى افكند.
ـ آدمى ظرفى بدتر از شكم , پر نكرده است .
ـ كسى كه شكم خود را پر كند به ملكوت آسمانها و زمين وارد نشود.
ـ مؤمن يك شكم غذا مى خورد و كافر هفت شكم .
ـ بد ياور و كمكى است براى دين : دل ترسو و شكم آزمند.
ـ امام باقر عليه السلام نزد خداوند, چيزى منفورتر از معده پر نيست .
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هيچ چيز نزدخدا منفورتر از معده انباشته نيست .
ـ امام باقر عليه السلام هر كسى , هنگامى كه شكمش انباشته است , دورترين فرد از خداست .
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از خوردن زيادى بپرهيزيد كه آن دل را با سخت مى كند و اعضاى بدن را در اطاعت خدا تنبل مى سازد و گوش همتها را از شنيدن پند و اندرز كر مى كند.
ـ امـام صـادق عـليه السلام ـ درباره سخنانى كه ميان يحيى عليه السلام و ابليس رد و بدل شد ـ : يـحيى به شيطان گفت : اين آويزهاچيست ؟
شيطان گفت : اينها شهوات و اميالى است كه فرزند آدم گـرفـتـار آنـها شده است يحيى گفت : آيا چيزى از آنها براى من نيزهست ؟
شيطان گفت : هـرگاه از خوراك سير شوى تو را از نماز و ياد خدا باز داريم يحيى گفت : با خدا عهد مى كنم كه هرگز معده خود را از غذا پر نكنم ابليس گفت : به خدا عهد مى كنم كه هرگز مسلمانى را اندرز ندهم .
آن گـاه ابـوعـبـداللّه (امـام صادق عليه السلام ) فرمود: با خدا عهد مى بندم كه جعفر و خاندان او هـرگـز شـكـمـهاى خود را از طعام انباشته نكنند و با خدا عهد مى كنم كه جعفر و خاندان جعفر هرگز براى دنيا كار نكنند.

به اندازه خوردن و تاثير آن در تندرستى .

ـ امام كاظم عليه السلام اگر مردم در خوردن اعتدال مى ورزيدند بدنهايشان سالم مى ماند.
ـ امام على عليه السلام بسا يك بار خوردن كه از خوردنهاى زياد جلوگيرى كند.
ـ از پرخورى دورى كن , كه هر كس پايبند آن شود, بيماريهايش زياد مى گردد.
ـ هر كه در خوردن اندازه نگه دارد تندرستيش فزونى گيرد و انديشه اش سالم ماند.
ـ از عادت پرخورى بپرهيز, كه اين كار مايه سربرداشتن دردها و بيماريها مى شود.
ـ گرسنگى و بيمارى با هم جمع نمى شوند.
ـ سلامتى و شكمبارگى با هم گرد نمى آيند.

پيامدهاى سؤ پرخورى .

ـ امـام عـلـى عـلـيـه الـسـلام هـر كه زياد سير شودپرخورى او را گرانبار كند و هر كه پرخورى گرانبارش كند تيزهوشى را از او بگيرد.
ـ از پرخورى بپرهيز كه هر كه پايبند آن باشد بيماريهايش زياد شود و خوابهاى پريشان بيند.
ـ از پرخورى دورى كنيد كه مايه سنگدلى , تنبلى نسبت به نماز و تباهى بدن است .
ـ با پرخورى , تيزهوشى در كار نيست .
ـ تيزهوشى و پرخورى با هم جمع نمى شوند.
ـ هرگاه شكم از خوردنيهاى مباح انباشته شود دل از ديدن خير و صلاح كور شود.
ـ پـيـامـبـر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كه به زياده روى در خوردن و آشاميدن عادت كند, دلش سخت مى شود.
ـ شكم خود را از غذا سير نكنيد كه نور معرفت در دلهاى شما مى فسرد.

سيرى شكم پارسايى را تباه مى كند.

ـ امام على عليه السلام سيرى شكم پارسايى رانابود مى كند.
ـ سيرى سرمستى مى آورد و پارسايى را تباه مى كند.
ـ دايم سير بودن انواع دردها و بيماريها مى آورد.
ـ سيرى همدم بدى براى پارسايى است .
ـ سيرى ياور خوبى براى گناهان است .

گرسنگى .

 ـ امـام سـجـاد عليه السلام : كسى كه به خدامى انديشد و از او مى ترسد و براى او كار مى كند, بايد خـود را بـر گرسنگى تمرين و عادت دهد, چندان كه به سيرى شور و شوقى نداشته باشد اسبها را نيزاينچنين براى مسابقه و ربودن جايزه آن ورزيده و لاغر مى كنند.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خوشا به حال هر كه اندرون از طعام خالى دارد و گرسنگى بكشد و شكيبايى ورزد اينان كسانى هستند كه در روز قيامت سير مى شوند.
ـ امام هادى عليه السلام شب زنده دارى خواب را دلنشين تر و گرسنگى غذا را لذتبخش تر مى كند .
ـ در حديث معراج درباره صفت اولياى خدا آمده است : شكمهايشان از خوراك حرام خالى است .
ـ نـيـز ـ در نـشانه هاى خاصان ـ عرض كرد : پروردگارا ! نشانه هاى آنان چيست ؟
فرمود: در دنيا زندانى اند, زبانهايشان را از پرگويى بازداشته اند و شكمهايشان را ازپرخورى .

رهاورد گرسنگى .

ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نور حكمت , گرسنگى است و دور شدن از خدا, سيرى سير نباشيد كه نور معرفت در دلهايتان مى فسرد.
ـ در حـديـث مـعـراج آمـده اسـت : پـيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله عرض كرد: پروردگارا! ثمره گرسنگى چيست ؟
فرمود: حكمت ونگهداشتن دل و نزديك شدن به من و اندوه هميشگى و ميان مـردم كـم زحـمـت بـودن و گفتن حق و باك نداشتن از اين كه به آسودگى زندگى كند يا به سختى .
ـ نـيـز ـ : اى احـمـد! بنده اگر شكمش را گرسنه دارد وزبانش را حفظ كند به اوحكمت آموزم و چنانچه كافر باشد حكمتش حجتى عليه وى و وبالش خواهد بود.
ـ پـيـامـبـر خـدا صـلى اللّه عليه و آله خوشا به حال كسى كه غذا نخورد و گرسنگى بكشد, اينان همانانند كه در قيامت سير مى شوند.
ـ امـام عـلى عليه السلام خود را گرسنه داشتن نيكو ياورى است در به بند كشيدن نفس و درهم شكستن عادتهاى آن .

اندازه خوردن .

ـ امـام عـلى عليه السلام هنوز كه ميل به غدا دارى از خوردن دست بكش , كه اگر چنين كنى آن غذا را گوارا خواهى يافت .
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله وقتى اشتها دارى غذا بخور و هنوز اشتها دارى دست از خوردن بشوى .
ـ امـام رضا عليه السلام هر كه زيادتر از اندازه غذا بخورد آن غذا گوارايش نشود و هر كه به اندازه خورد, نه كم و نه زياد, آن غذابرايش سودمند باشد, آب نيز چنين است پس , راهش اين است كه به انـدازه كفايت از غذا بخورى و در حالى كه هنوز اندكى اشتهادارى دست از خوردن بكشى كه اين كار معده و بدنت را سالمتر, ذهنت را بارورتر و جسمت را چابكتر مى سازد.
ـ هر كه مى خواهد تندرست و داراى بدنى لاغر و چابك باشد از شام شبش كم كند.

از آداب سفره .

ـ امـام حـسن عليه السلام آداب سفره دوازده تاست كه هر مسلمانى بايدآنها رابداند: چهارتاى آنها واجب است , چهار تا سنت (مستحب ) و چهار تا از باب ادب مى باشد آن چهارتا كه واجبند: معرفت , خـشـنـودى , نام خدا بر زبان آوردن و سپاسگزارى كردن و آن چهار كه سنت است : وضو گرفتن پيش ازغذا خوردن , نشستن در طرف چپ , خوردن با سه انگشت و ليسيدن انگشتها و اما آن چهار كـه از بـاب رعـايـت ادب مى باشد:خوردن از آنچه در جلوى توست , كوچك گرفتن لقمه , خوب جويدن غذا و كمتر نگاه كردن به صورت مردم .
ـ امام باقر عليه السلام هر كه مى خواهد غذا به او زيان نرساند بايد تا گرسنه نشده و معده اش خالى نگشته غذا نخورد و هر گاه شروع به خوردن غذا كرد نام خدا را بر زبان آورد وغذا را خوب بجود و هنوز كه اشتها دارد از خوردن دست بكشد.
ـ امـام صـادق عـلـيه السلام هر كه قبل و بعد از غذا دستهايش را بشويد در اول و آخر آن غذا به او بركت داده شود و تا زنده است دررفاه به سر برد و از بيمارى جسمى در امان ماند.
ـ امام على عليه السلام اگر كسى موقع غذا خوردن نام خدا را بگويد, من ضمانت مى كنم كه از آن غذا دردى به او نرسد.
ـ هـر كه در هنگام شروع خوردن غذا يا نوشيدنى , نام خدا را به زبان آورد و در پايان خدا را حمد و سپاس گويد, هرگز در باره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.
ـ غذايتان را با خوردن نمك آغاز كنيد, چه , اگر مردم مى دانستند كه نمك چه فوايدى دارد آن را بر پادزهر مجرب ترجيح مى دادند.
ـ در هـنـگـام خـوردن غـذا نـام خـدا را بسيار بگوييد و در خوردن غذا افراط نكنيد كه آن يكى از نعمتهاى خداوند است .
ـ روايت شده : نشستن بر سر سفره را طولانى كنيد كه اين اوقات از عمر شما به حساب نمى آيد.
ـ امام على عليه السلام غذاى داغ را سرد كنيد, زيرا غذاى داغى در برابر پيامبر صلى اللّه عليه و آله نـهاده شد, آن حضرت فرمود:آن را سرد كنيد خداوند به ما آتش نمى خوراند بركت در غذاى سرد است .
ـ امـام صـادق عـلـيه السلام ـ از قول پدران خود در حديث نهى هاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله ـ : پيامبر از فوت كردن در غذا ياآشاميدنى نهى فرمود.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كه در حال خوردن غذا باشد و صاحب دو چشمى به او بنگرد و وى او را شريك غذاى خودنكند به دردى بى درمان گرفتار آيد.
ـ نـجـيـح : ديـدم حـسن بن على عليه السلام غذا مى خورد و در برابرش سگى بود هر لقمه اى كه مـى خـورد بـه هـمـان اندازه هم جلوى سگ مى انداخت به ايشان عرض كردم : يابن رسول اللّه ! آيا مـى خـواهى اين سگ را از كنار غذاى شما دور كنم ؟
فرمود: به حال خودش بگذار, من از خدا شرم مى كنم كه مشغول خوردن غذا باشم و جاندارى به صورت من نگاه كند و به او غذا ندهم .
ـ امام صادق عليه السلام ظرفهاى خود را بدون در پوش نگذاريد, زيرا هر گاه روى ظرفها پوشيده نباشد شيطان در آنها آب دهان مى اندازد و هر چه بخواهد از آنها بر مى دارد.
ـ از امـام كـاظـم عليه السلام درباره آدم فرومايه سؤال شد, فرمود: كسى كه در كوچه و بازار چيز مى خورد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مؤمن با اشتهاى خانواده خود غذا مى خورد و منافق , خانواده اش با اشتهاى او چيز مى خورند.

کم خوری خیلی خوبه

ولی..

در باب رابطه خوردن و دین و خداشناسی شاعر می فرماید :

اندرون از طعام خالی دار                      تا درآن نور معرفت بینی