اسکلرودرمی جزو بیماری‌های خودایمنی است که سفت‌شدن پوست جزو بارزترین علایم آن محسوب می‌شود…
«اسکلرو» به‌معنای سفتی و «درمی» به‌معنای پوست است و به‌همین دلیل هم بیماری اسکلرودرمی را در مواردی، «سفتی پوست» هم می‌نامند اما در این بیماری، بیمار فقط علایمی مانند سفتی پوست را تجربه نمی‌کند، بلکه دچار مشکلات دیگری مانند ناراحتی‌های تنفسی و کلیوی هم می‌شود.
وقتی فردی به اسکلرودرمی مبتلا می‌شود، سلامتش بیشتر با عوارض تنفسی و کلیوی در معرض خطر قرار می‌گیرد، نه با مشکل پوستی. ابتلا به این بیماری باعث سفت شدن پوست قسمت‌های انتهایی اندام‌ها، دست‌ها و انگشتان می‌شود.
گاهی افرادی که از این بیماری رنج می‌برند، در اثر سفت شدن بیش از اندازه انگشتان دست و پا، با محدودیت‌های آزاردهنده‌ای در خم و راست کردن آنها مواجه می‌شوند. معمولا نوک انگشتان این بیماران در مواجهه با سرما، دچار زخم‌های ناراحت‌کننده‌ای می‌شود که به درمان نیاز دارند.
درمان بیماری اسکلرودرمی باید زیرنظر متخصص روماتولوژی انجام شود اما از آنجا که علایم پوستی این بیماری بسیار واضح‌تر هستند و نام آن هم براساس نشانه‌های پوستی‌اش گذاشته شده، ممکن است این بیماران ابتدا به متخصص پوست مراجعه کنند و سپس با تشخیص نوع بیماری، به متخصص روماتولوژی ارجاع داده شوند.
بد نیست به این نکته هم اشاره کنم که معمولا صورت افراد مبتلا به این بیماری هم شکل خاصی دارد. یعنی بیشتر این بیماران بینی‌های نوک‌تیز و باریک و محدودیت در باز کردن دهان دارند و رگ‌هایی خونی در صورتشان به‌جود می‌آید. این علایم هم می‌توانند به تشخیص بیماری کمک کنند.
