شیعیان در اربعین حسینی بزرگترین همایش توسل، ارادت و عشق به اهلبیت (ع)، که در نوع خود در جهان بینظیر بود، به نمایش گذاشتند و با تحقق این مهم موجب خشم دشمنان اسلام به ویژه وهابیها شدند و این فرقه این عمل مسلمانان را شرک دانستند و به آنان نامسلمان، بینماز، بیاعتقاد به خداوند و پرستش اهلبیت (ع) خطاب دادند.
از آنجایی که وهابیها عقاید سخیفی نسبت به خدا دارند و این نشان از بیاعتبار بودن این فرقه است که از آغاز با اهداف استعماری و برای شیعهستیزی به عنوان تنها مذهب پویای دنیای امروز به وجود آمده و به همین دلیل با توسل کردن و عشق ورزیدن شیعیان به اهلبیت (ع) شدیداً مخالف هستند.
باید گفت توسل به اهلبیت پیامبر (ص) طبق روایات اهل سنت، حتى پیش از خلقت دنیوى معصومین (ع) هم جایز بوده و در روایات مطرح شده است مانند توسل کردن حضرت آدم به نور پنج تن آل عبا.
پیامبر اکرم (ص) نیز پیرامون توسل کردن میگوید: هرگاه حاجتى به من داشتى به خاندانم توسل بجویید. چراکه ما کشتى نجاتیم و هرکس در این کشتى راه یابد، نجات مییابد و هر که جا بماند، هلاک مىشود، پس هرکس به درگاه خدا نیازى دارد، به وسیله ما اهلبیت (ع) از خدا بخواهد.
همچنین خداوند در آیه 35 سوره مائده قرآنکریم میفرماید: «یا أیُّها الَّذِین امنُوا اتَقوا اللَه و ابتَغُوا إِلیه الْوسِیله وجاهِدوا فِی سَبِیله لَعلَّکُم تُفلِحونَ» اى کسانى که ایمان آوردهاید پرهیزگارى پیشه کنید و وسیلهاى براى تقرب به خدا انتخاب نمایید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار شوید.
وسیله در اصل به معنى تقرب جستن و یا چیزى که موجب تقرب به دیگرى از روى علاقه و رغبت است، میشود که در فرهنگ فارسی معین نیز به معنی آنچه به توسط آن به دیگری تقرب بجویند، هست.
بر این اساس وسیله در آیه یاد شده معنى گستردهای دارد و هر کار و هر چیزى که موجب نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار میشود، شامل میگردد که مهمترین آنها ایمان به خدا و پیامبر اکرم (ص) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه است.
حجتالاسلام علی عباسی معاون تهذیب و تبلیغ حوزه علمیه قزوین پیرامون تفاوت بین توکل و توسل کردن میگوید: توکل کردن به معنی اینکه انسان پروردگار را در کار خودش وکیل قرار میدهد و به عبارت دیگر خداوند متعال وکیل اوست و کسی که خدا را وکیل خود میگیرد.
وی ابراز داشت: موقعی که انسان به خدا توجه میکند به خاطر این است که خودش در انجام امور عاجز بوده و از آنجایی که خداوند متعال را به تمام قدرت میشناسد به سوی پروردگار روی میآورد و عجز خود را نسبت به او اعلام میکند.
این مسئول اضافه کرد: اما توسل به معنی وسیله قرار دادن است یعنی ما موجود مقدسی را وسیله قرار بدهیم برای نزدیک شدن به خداوند متعال، تا با همراه آن نظر پروردگار را به سوی خودمان جلب کنیم و به سوی او جذب شویم که این به معنای واقعی توسل است.
عباسی ادامه داد: ما توسل پیدا میکنیم به انسانهایی که پاک و به خداوند مغربند تا در حقیقت به همراهی آنان به سوی خداوند هدایت شده و برویم.
وی بیان کرد: در مورد توسل کردن به ائمهاطهار (ع) در دعای توسل اشاره شده به طوری که در این دعا میگوییم «یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله»، در واقع ما با بیان این جمله افرادی که مغربتر و آبرویی در نزد خداوند دارند آنها را شفیع خودمان قرار میدهیم و به آنان میگوییم شما ای معصومین (ع) در نزد خدا مقام دارید و به خدا نزدیکید از ما شفاعت کنید در نزد پروردگار.
عباسی اظهار داشت: توسل به معنی واسطه قرار دادن اشخاص ویژه، پاک، معصوم و عارف به سوی خداوند متعال است به طوری که خدای متعال در قرآن کریم نسبت به توسل کردن میگوید طلب کنید به سوی خدا وسیلهای را و آن را همراه خود بردارید و برید به سوی او که آن وسیله مقدس است.
معاون تهذیب و تبلیغ حوزه علمیه قزوین خاطرنشان کرد: توسل در راستای توکل است و توسل همگام و همراه با توکل است و به عبارت دیگر توکل خدا را وکیل گرفتن است و توسل با یک وسیله خوب به سوی خدا رفتن است. بر این اساس هدف در هر دو خداوند بوده و این اشتباه است که افرادی خاصی به ویژه وهابیها که بیان میکنند شیعیان با توسل به ائمهاطهار (ع) از یاد خدا غافل شدند چراکه این عین شرک است.
وی ادامه داد: باید در جواب به این افراد خبیث گفت تحقق این مهم توحید است چون ما معصومین (ع) را وسیله قرار میدهیم برای رفتن به سوی خدا و ما آنان را مستقل نمیبینیم بلکه آنها را بنده خوب خدا و مقرب به سوی او میدانیم از این جهت میخواهیم ما را هم به سوی خدا ببرند.
عباسی اظهار داشت: ما تمام نیروها را در عالم از خدا میدانیم و قدرتها و نیروهایی که معصومین (ع) دارند نیز از آن خداست. پس با بیان این مطالب میتوان گفت که توسل با توکل کردن منافاتی ندارند و در طول یکدیگر و همراه هم قرار دارند.
توسل کردن نزدیکترین ایستگاه رسیدن به خدا
حجتالاسلام عباس نظری معاون سازمان تبلیغات اسلامی استان قزوین نیز در این خصوص میگوید: توکل دو بخش است یک بخش به متوکل و توکلکننده و یک بخش دیگر به موکل خداوند است، ما باید وظیفه و تکلیف خودمان را انجام دهیم اما در انجام این تکالیف نیاز به کمک کسی داریم تا ما را حمایت و کفایت کند.
وی بیان کرد: پروردگار در قرآن کریم میفرماید اگر کسی به خداوند متعال توکل و اعتماد کند خداوند او را کفایت میکند، البته معنی توکل این نیست که با توکل کردن به خدا میتوان در منزل نشست و خداوند هم روزی میدهد، این طور نیست بلکه خداوند میگوید از تو حرکت و از من برکت است.
نظری ابراز داشت: باید هر انسانی با وسیله به سوی خدا حرکت کند و بهترین وسیله برای رسیدن به او ائمهاطهار (ع) است و در واقع توسل کردن سریعترین و میانبرترین راه برای رسیدن به خدا هست.
وی خاطرنشان کرد: ما برای رسیدن به معبود نیاز به وسیله داریم چون ما فقیریم و برای اینکه به غنی و کمال برسیم به وسیله نیاز داریم و این وسیلهها اهلبیت (ع) هستند که در پیشگاه الهی مقربند و دارای آبرو در نزد خداوند هستند.
این مسئول گفت: ما در دعای توسل هم به ائمهاطهار (ع) میگوییم «یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله» ای کسی که در نزد خدا آبرو دارید و مقربید ما را شفاعت کن و دست ما را بگیر تا ما به آن کمال برسیم.
نظری یادآور شد: اگر فرد مریضی در خانه بنشیند و بگوید خدایا مرا شفا بده این مهم به معنی توکل کردن نیست بلکه هر چیزی از راه خودش، به طوری که وظیفه مریض این است که برای معالجه به نزد طبیب برود و شفای آن با توسل کردن به بندگان صالح به اذن خداوند انجام شود.
طبق مطالب بیان شده در این گزارش استنباط میشود که توسل کردن هرگز به معنی این نیست که شیعیان چیزى را از شخص پیامبر (ص) یا امامان معصوم (ع) مستقل از خدا تقاضا میکنند، بلکه آنان به خاطر مقام و جایگاهی که اهلبیت (ع) در نزد خداوند که از طریق بندگی او کسب کردند، میخواهند.
مسلمانان و شیعیان از اهلبیت (ع) میخواهند که دعایی در حق آنان کنند و شفیع آنان در نزد خداوند متعال باشند و این مهم نه بوى شرک میدهد و نه برخلاف آیات قرآنکریم و احادیث و روایات است.